Lid sinds: 9 juli 2015 (42 dagen geleden voor het laatst geschreven)
Aantal stukjes: 2268 (gemiddeld 116 woorden per stukje)
Ik kan ze niet weggooien. Een paar gehaktballen, overgebleven van het weekend. Ik had niet veel trek. Ik haal de pan weer uit de koelkast en ruik aan de gehaktballen die dik onder het vet begraven liggen. ‘Wat onder het vet zit kan niet bederven.’ De brief, hij zit in mijn hoofd. Mijn vader bedankt als dwangarbeider in Duitsland voor […]
Als ik uit school kwam tussen de middag had ik altijd honger. Volgens mijn moeder heette dat trek. ‘In de oorlog hadden we honger.’ Op de fiets probeerde ik te raden wat mijn moeder ‘voor op brood’ had gehaald. Een haring of…? Het water liep me in de mond bij de gedachte aan rauw gehakt. Ze kocht dan extra veel: […]
‘Satésaus over je gehaktbal, Herman?’ vroeg Ome Piet tussen twee slokken jenever door. Iedere voetbalclub had vroeger wel een ‘ome’. ‘Ja, lekker. Doe maar, Ome Piet,’ zei Herman met op de achtergrond Er is geen bal op de tv uit de krakende speakers. Herman was een goede keeper. Iedere bal, met binnen- of buitenkant voet met veel effect voor het […]
‘Deze suggestieve vraag had ik wel verwacht. Die discussie is al eerder gevoerd.’ ‘Het is toch hetzelfde?’ ‘Natuurlijk niet.’ ‘Wat is dan het verschil?’ ‘Allereerst, we zijn het gewend. En ten tweede, je ziet een kruisje of een davidster nauwelijks als het onder het uniform zit.’ ‘Dat zeg jij.’ ‘Ja, dat zeg ik.’ ‘De politie komt anders zelf met het […]
Oma van de spelletjes, van de liefde voor haar kleinkinderen, van ‘nemen jullie maar eerst’, had een ander, fel gezicht. ‘Zal wel weer kattekliek zijn,’ zei ze als ze iets op tv zag wat haar niet beviel. ‘Welnee, oma, dat heeft niets met katholicisme te maken.’ ‘Nou, zou anders zomaar kunnen, die stinkzooi. Ik heb nog spijt dat ik die […]
Als ik een kruisje zou slaan dan stap ik van mijn geloof af dat ik geen geloof heb. Ongelovig in het goede zal ik nooit worden. Daar heb ik geen kerk voor nodig met een verklede kerel die een kruis om zijn nek heeft en een onder zijn jurk, dat op halfzeven hangt. Als er koorknapen in de buurt zijn: […]
‘Eerst de handleiding lezen, Kees. Er staat hier dat de planken genummerd zijn en…’ ‘Ine, doe ik dit voor het eerst?’ ‘Nee, maar hoe vaak is het niet gebeurd dat…’ ‘De kruiskopschroeven zitten in het rode zakje, Ine.’ ‘Nee, in het blauwe.’ ‘Nee, trut. Kijk, hier staat het toch.’ ‘Er staat een sterretje achter, Kees. ’ ‘Amme sterretje. Kijk nou […]
Hand in hand liep ik met mijn vader. Naar Feyenoord? Nee, op de Middenweg, naar Ajax in de Meer. Ik keek tegen hem op. Letterlijk en figuurlijk. Mijn hand schuurde aan de mouw van zijn oude, groene winterjas. ‘Loop ik niet te hard, maatje?’ vroeg hij keer op keer omdat ik vaak steken in mijn zij kreeg. ‘Nee, het gaat […]
‘Nee jongen, ik kan het product niet terugnemen. Het was een winkeldochter zonder garantie. Dat heb ik gezegd.’ ‘Het functioneert niet: wast nooit af, zuigt en strijkt niet, praat amper en vooral, het luistert nooit. ‘Heb je de handleiding wel goed gelezen?’ ‘Jazeker. Het deugt gewoon niet!’ ‘Tja, ik kan contact opnemen met de distributeur. Misschien heeft zij een oplossing… […]
‘Je moet ergens je tanden inzetten en nooit meer loslaten. Als een pitbull. Dat moderne gewauwel over een win-winsituatie is flauwekul.’ Zo kwam ze binnen, dat waren haar eerste woorden. De Chaneluitgave van Juffrouw Ooievaar. Parelwitte tanden op hoge benen; dat was mijn beeld. Maar dat irritante geluid… Geklepper haast. Sommigen keken niet alleen letterlijk tegen haar op, maar volgden […]
