Lid sinds: 9 juli 2015 (42 dagen geleden voor het laatst geschreven)
Aantal stukjes: 2268 (gemiddeld 116 woorden per stukje)
Een irritant jochie was hij. Paultje kon niet voetballen, maar speelde dankzij de trainer – tevens zijn vader – wel in de hoogste elftallen. Paultje kon zo praten dat hij altijd gelijk had. Irritante jongens worden gepest. Zo ook Paultje, maar dat scheen hem niet te deren. De eieren in zijn schoenen, limonadesiroop in zijn shampoo… Niets raakte hem. Zelfs […]
‘Zeg eens netjes dank je wel tegen tante Riek.’ ‘Dank je wel.’ ‘Mama, wat een kinderachtig cadeautje.’ ‘Lieverd, tante Riek bedoelt het goed. Leg een handdoekje in haar stoel. En doe haar gebakje op een groot bord.’ ‘Wie brengt tante Riek naar huis?’ ‘Ik niet. Ik heb haar al gehaald.’ ‘Ik zeker niet, ik heb gedronken.’ ‘Ik ben geen taxichauffeur!’ […]
Als ik wil schrijven maar geen letter uit mijn toetsenbord komt Als de weerman praat over een occlusie en een journaal gruwelijke beelden laat zien Als spotjes vertellen dat een op de vier kanker krijgt, een hartziekte of diabetes Als BN’ers vertellen hoe de wereld in elkaar zit Als ik wil hardlopen maar mijn sportkleding nog nat aan de waslijn […]
‘Kan die airco niet wat hoger?’ ‘Die staat al op de hoogste stand, tante Jans.’ ‘Jullie hebben toch wel een stoeltje meegenomen? Ik ga niet met m’n naad in het zand zitten. Je moet ook m’n rug insmeren want ik verbrand snel.’ Mijn vriendin kijkt naar mij: ‘Ik mooi niet.’ Ik kijk naar mijn vriendin: ‘Het is jouw tante.’ Het […]
‘Wat bleef je lang weg. Waar was je?’ ‘Bij de slager.’ ‘O, die met die gekke oren?’ ‘Hij is best aardig.’ ‘Moest dat zo lang duren?’ ‘Ja, hij leerde me hoe je op een juiste manier met vlees omgaat.’ ‘Met vlees omgaan…?’ ‘Ja, voor de barbecue zondag.’ ‘O ja. Sorry, geen tijd gehad om daarbij stil te staan.’ ‘Nee, jij […]
‘Kijkt u eens. Prachtig kalfsvlees. Blank is toch het mooist, eh… wat betreft vlees om te braden, bedoel ik uiteraard, mevrouw.’ ‘Doet u maar een kilo, graag in mooie plakken gesneden.’ ‘Komt voor elkaar. John, de knecht, snijdt het keurig voor u af.’ ‘Nou nou…?’ ‘Niet goed, mevrouw?’ ‘Knecht…? ‘Niet goed? Hij heeft al zijn diploma’s.’ ‘Ongetwijfeld, maar hij is […]
Woensdagmiddag, vijf over twaalf. Ik kijk op de klok boven het schoolbord. ‘Je mag alleen gaan, maar ik wil best met je mee, hoor,’ zei mijn moeder vanmorgen. Zal ik voor het eerst alleen gaan? Of toch maar niet…? Even later op het schoolplein: rechtdoor is naar huis en rechtsaf naar de “slager”, zoals hij wordt genoemd. Rechtdoor of rechtsaf… […]
“Slagerij J. van der Ven” (Het Dorp-Wim Sonneveld), heb ik in mijn hoofd. Een “dorp” in een rustige wijk. “De huizen zijn niet meer van deze tijd,” volgens de gemeente. Sloop volgt ondanks protest van de bewoners. Op de hoek slagerij Gebr. Mulder. ‘Nee, ik geef je toch een ander stukje biefstuk. De leverworst is net gemaakt, even laten opstijven […]
Ome Piet, een goedlachse man. Voor een paar stuivers en iets meer jonge jenevertjes waakte hij over de jukebox. Daar was hij serieus in. ‘Iedereen zit er met zijn vingers aan.’ Nooit getrouwd, geen familie. Geen dag ziek, zelfs geen griep. Iedereen wist wie hij was zonder hem te kennen. Het was acht uur, het werd negen uur… ‘Waar is […]
Kleine kinderen die met een winkelwagentje door een drukke supermarkt willen, en dus moeten lopen. Een kibbelend echtpaar wil geen boodschappen doen, maar moet wel. De muzikant voor de deur staat bijna letterlijk naast zijn versleten schoenen. Op de grond een hoed met meer stuivers dan munten van een euro. Ernaast ligt zijn trouwe hond die niet weet dat het […]
