Lid sinds: 9 juli 2015 (42 dagen geleden voor het laatst geschreven)
Aantal stukjes: 2268 (gemiddeld 116 woorden per stukje)
‘O, hadden we het maar geweten, dan waren we voor twee stuivers ofwel een dubbeltje de wereld rondgegaan. Dat is nu dus ruim tweeëntwintig cent, en we zijn nog niets wijzer geworden. De wereld draait niet goed door, daarom vertel ik dit ook. Matthijs gaat nu al op vakantie, van gemeenschapsgeld. Ik kost een fractie daarvan. We wachten op Sylvana, […]
De frambozen in een vervelend knisperend plastic bakje dat nooit meer goed sluit. De andijvie – drijfnat – in een plastic zak… ‘Wilt u zegels?’ vraagt de caissière. ‘Nee, dank u.’ Aan de overkant was vroeger de groenteman. De geur die hongerig maakte. Geen plastic bakjes maar papieren zakken. Geen snijmachine voor andijvie, maar gewoon stronken. Het kartonnen doosje met […]
‘Leuke film, vind je niet?’ vraagt hij. ‘Ja, leuke film.’ Waarom zegt ze zo weinig? Ze is wel leuk. Vind ze mij niet leuk? Waarom is ze dan meegegaan? Wat een mooie ogen. Als ik meer doe, ben ik misschien opdringerig. Want dat zijn wij mannen toch? Waarom neemt hij geen initiatief? Vind ie mij niet leuk? Waarom heeft hij […]
‘Arie…?!’ riep ze vragend. ‘Oh, neemt u mij niet kwalijk,’ zei ze tegen de man. ‘Ik zag u voor iemand anders aan.’ Ze had bij zichzelf moeten blijven, hier was ze altijd bang voor geweest. ‘Breng die mantel naar het inzamelingspunt. Dan heeft een ander er nog wat aan,’ hadden haar kinderen gezegd toen ze zoals ieder voorjaar zijn kleding […]
René Froger omhelsde Mark Rutte bij De Toppers, zag ik op tv. Mark met een raar zilverkleurig strikje om zijn hals, Halbe Zijlstra in een felgekleurd clownspak. Jeanine Hennis-Plasschaert stond te drinken. Mark verborg zijn biertje, want NIX was de afspraak met zijn moeder. Maar ja, Mark en afspraken… Plaatsvervangende schaamte, nog meer dan voor het ‘glitterpubliek’ met balletjes op […]
Jij en ik. We missen elkaars beschutting. Ik voel een koude bries. We zitten hier, we zijn er nog, maar dat is niet voldoende. Ik had meer verwacht. Mijn jurk zit te strak en ik heb last van mijn contactlenzen. De carpaccio is lekker, dat wel. Ik beantwoord zijn glimlach met mijn glimlach als hij mijn hand vastpakt. Het is […]
Jij en ik. Geen beschutting anders dan wijzelf. Ik voel de zwoele avondbries. We zitten hier, we zijn er nog. Dat moet voldoende zijn als je niet te veel verwacht en alles krijgt. Je mooie jurk, met die lange split, meer opwindend dan naakt eronder. Je knippert met je ogen, je lange wimpers, ze zijn echt, zo echt als wij […]
De schuttingen staan al klaar. Morgenavond is alles een zandhoop. De leegte wordt een woestijn van herinneringen. ‘Wil je dit nog bewaren?’ vraag ik aan mijn zuster. ‘Ja, doe maar.’ Het stenen eendje, het engeltje… Ongelofelijk, alweer meer dan tien jaar geleden. Vak B, nummer 114. Keurig door mijn zuster onderhouden. Plant na plant door de konijnen opgevreten. Dan maar […]
Hij loopt te ijsberen. Haar afmaken of laten praten…? En hoe dan met Moszkowicz? ‘Jeroen, tijd voor de schmink!’ ‘Kam dat haar over dat kale plekje. En zeg tegen de cameraman: geen shots op mijn achterhoofd gericht. Geef Palmen wijn; komt ze lekker los. Niet te veel, anders duikt ze de coulisse in.’ Achter de schutting vraagt de haarstylist: ‘Bent […]
‘Ook een wijntje?’ ‘Water, graag.’ ‘Water? Dat inspireert niet. Sigaretje?’ ‘Gefeliciteerd met de Libris Literatuurprijs.’ ‘Ik schrijf voor mezelf. Vijftigduizend euro is mooi meegenomen. Hoeveel boeken je daar niet voor moet verkopen… Ik ben niet zoals Sylvia Plath, ook al mis ik “mijn Ted Hughes”, Ischa Meijer, iedere dag. Ik stop mijn hoofd niet in de oven, haal hooguit de […]
