Lid sinds: 9 juli 2015 (41 dagen geleden voor het laatst geschreven)
Aantal stukjes: 2268 (gemiddeld 116 woorden per stukje)
Pieter is een aardige man. Als je met Pieter ruzie krijgt dan ligt dat aan jou. In zijn bovenste bureaulaatje – voor de pennen en paperclips – bewaart hij een lancet waarmee hij zijn appel schilt, de enveloppen openmaakt en de velletjes van zijn handen schraapt. Zijn vrouw belt ettelijke keren per dag en maakt ruzie met hem waarbij hij […]
‘Jij nog een pilsje?’ ‘Nou, zal ik dat wel doen? Morgen weer vroeg op.’ ‘Ach, Ik ook. Wat heb je morgen?’ ‘Amandelen. En jij?’ ‘Sterilisatie. Ook zo’n routineklus: je lancet gaat gewoon vanzelf. “Mag ik nog twee bier?”’ ‘Goedemorgen.’ ‘Morgen. Goed opgedroogd? Koffie?’ ‘Ja, dat kan ik wel gebruiken.’ ‘Zo, ik ga schrobben. Is dat mijn dossier?’ ‘Ja, eh… de […]
Wat een moeilijk thema deze week. Mijn virtuele prullenbak zit vol. Met niet één keer meander erin. Weer een stukje de prullenbak in. Meander… ik krijg het woord niet één keer vermeld. Het themawoord meander moet niet aan het idee voorafgaan, dan komt het gekunsteld over. Iets schrijven over hoe ik aan Holland denk, met zijn brede rivieren die traag […]
Mijn achternaam heb ik te danken aan de rivier die nog weleens buiten zijn oevers treedt. Ik meander mijn leven lang al door een landschap dat maatschappij heet. Met succes of wat minder. Een nimmer aflatende gedachtestroom waarbij de sterkste gedachten uitgroeien tot idealen en de zwakkere ergens in een bocht blijven steken. Iedere dag worden er weer nieuwe geboren, […]
In zwart-wit zie ik het weer voor me: het is winter 1963, de Beatles zijn op tv. Ik laat ook mijn haar groeien. Het seintje van hun baas beantwoorden de kraaien met hetzelfde signaal: knikken. Jaknikkers zijn het. Ze laten behoedzaam de kist zakken. De touwen lijken op het touw waarmee mijn vader mij deze winter op de slee voorttrekt. […]
‘En toch moet je het beloven.’ ‘Ik kan nu eenmaal moeilijk Nee zeggen.’ ‘Wil je een jaknikker blijven?’ ‘Dat ben ik niet, maar ik heb moeten leren flexibel te zijn.’ ‘Wat heeft het je gebracht?’ ‘Niets, alles moet je zelf halen.’ ‘Juist, sla eens met je vuist op tafel!’ ‘Doe je een stropdas om?’ ‘Uiteraard.’ ‘Voor wie dan?’ ‘Voor mezelf; […]
‘Zul je het echt nooit meer doen?’ ‘Ja.’ ‘Lekker dan.’ ‘Hoe bedoel je?’ ‘Je sluit het dus niet uit, want je zegt Ja.’ ‘Ja, ik zeg dus dat ik het nooit meer zal doen.’ ‘Dan moet je Nee zeggen.’ ‘Nee, want dan bestaat de mogelijkheid dat ik het weer zal doen.’ ‘En dat is niet zo?’ ‘Ja.’ ‘Nou doe je […]
Mag ik mij even voorstellen? De naam is J.A. Knikker. Ik kom uit een oud geslacht van respectabele jaknikkers. Jarenlang hebben we tot alle tevredenheid ons werk gedaan, maar nu zijn we uit de gratie geraakt. Het ‘goud’ dat we uit de grond haalden is nu milieuonvriendelijk, uit de tijd. Net zoals knikkeren uit de tijd is geraakt. Haha, leuke […]
Simon was niet intelligent. Hij leek een fetisj voor het woordje ja te hebben. Hij zat op de eerste rij als de manager sprak. Simon kon geen nee tegen hem zeggen. Hij noteerde alles en stelde domme retorische vragen waarop de manager antwoordde met “goeie vraag, Simon.” Simon antwoordde dan weer met “juist ja.” Simon was onhandig met computers, maar […]
Ze staat al een halfuur te wachten. Haar kamertje is donker. Hoe vaak heeft ze daar niet gelegen met haar vingers in de oren. Nee, naar binnengaan wil ze nooit meer. Door de vitrage ziet ze haar moeder gesticuleren; wat zou ze zeggen? ‘Ik ben je bezit niet en mijn dochter evenmin.’ ‘Je bent mijn groupie. En het is ook […]
