Schrijver
Han Maas
Lid sinds: 9 juli 2015 (41 dagen geleden voor het laatst geschreven)
Aantal stukjes: 2268 (gemiddeld 116 woorden per stukje)
Geschreven stukjes
5 maart 2016 | 120w | 2 reacties
Vriendinnenclub De Groupie komt maandelijks bijeen. Gescheiden meiden, bezig met de tweede leg of iets daartussenin. Linda is gewoon nog getrouwd. Er wordt wat gegeten en vooral gedronken. ‘Waar blijft Linda nou? Problemen met haar spijkerbroek kan ze niet hebben met die scharrenkont. Zeker weer ruzie met Fred.’ ‘Hoi Lin, fijn dat je er bent. Tjonge, wat blijf je toch […]
4 maart 2016 | 120w | 20 reacties
Petra droeg een te strakke spijkerbroek die ze liggend op bed moest aantrekken. Ermee in zee zwemmen maakte hem nog strakker. De schoudertas had franje evenals het suède jasje. Meisjes waanden zich groupies en jongens popsterren. Ze luisterden naar bandjes of platen. De hasjlucht werd verdreven met een spuitje patchoeli; haar moeder die haar strikt om twaalf uur ophaalde, mocht […]
3 maart 2016 | 120w | 14 reacties
‘Ik wil zijn wie ik ben en niet wie anderen denken dat ik ben.’ ‘Dat imago heb je anders zelf gecreëerd.’ ‘Dat wil ik nu veranderen. Ik wil geen groupies meer achter me aan hebben. Jonge meisjes die zichzelf nog niet kennen.’ ‘Het zijn domme meiden!’ ‘Het zijn mijn fans, dat sowieso. Ik, we, leven er wel van. En riant!’ […]
1 maart 2016 | 120w | 4 reacties
Hij kan haar niet meer verwarmen; als ie dat al ooit heeft gekund. Hij leek op hem. Althans, dat vond zij. Die leren broek, het mooie donkere haar… Dat haar is inmiddels verdwenen en een leren broek draagt ie niet meer. Dat ene concert, jaren geleden… Ze zag of dacht dat Jim naar haar keek met zijn troebele en sexy […]
29 februari 2016 | 120w | 13 reacties
Ze haalde haar favoriete lp van zolder. De pick-up kwam onder een dikke laag stof vandaan; de kleur was hetzelfde als haar pluizige haar dat ooit lang en glimmend rood was. ‘Niet stampen, dan slaat ie over!’ hoorde ze zichzelf weer tegen vriendinnen zeggen met wie ze ieder concert had bezocht. Maar hij had haar uitgekozen. Ze was niet een […]
26 februari 2016 | 120w | 10 reacties
‘Fijn jongen, dat je op bezoek komt. Zet even het voeteneind op stand negen, als je wilt.’ ‘Negen…? ‘Ik wou dat ik me nooit had laten onderzoeken. Maar ja, je weet hoe je tante is: “Drie keer is tot daar aan toe, Jaap, maar negen keer trek ik niet.” En nu lig ik hier met mijn diagnose: autisme. Ik krijg […]
25 februari 2016 | 120w | 11 reacties
Oom Jaap deed alles altijd drie keer: het licht aan en uit, zoenen… Hij had zelfs drie kinderen. Toeval? ‘Waarom doet u dat?’ vroeg ik hem toen ik daar oud genoeg voor was. ‘Weet ik veel, dat doe ik al zolang ik mij kan herinneren.’ ‘Bent u daar nooit voor behandeld? ‘Nee, waarom? Vroeger werd niet alles onderzocht dus had […]
18 februari 2016 | 120w | 9 reacties
Niet vaak, maar als het gebeurt is het heftig: een invasie van gedachten. Soms, na het werk. Is het de rust? Wat als ze niet sinds hun zestiende bij elkaar waren gebleven…? Er is weer zo’n moment. Hij kijkt tv, maar ziet haar en d’r mooie haar; een paar plukjes grijs, wat zou het. Een paar rimpels, nee dat is […]
16 februari 2016 | 120w | 10 reacties
1944 Normandië Wie had er die nacht goed geslapen en wie niet? Wie zou er de volgende avond weer gaan slapen en wie voor altijd? Veel geschreeuw om maar niet hun eigen angst te horen terwijl ze uit landingsvaartuigen stapten. Velen die wel het strand bereikten sneuvelden alsnog. Niet iedereen kon geraakt worden; dat was een simpele kansberekening. Wat een […]
15 februari 2016 | 120w | 40 reacties
‘Papa, wat betekent invasie?’ ‘Dat was op 10 mei 1940, een hele tijd geleden. De Duitsers bezetten toen ons land. Maar waarom vraag je dat? Je kijkt zo ernstig.’ ‘Is dat hetzelfde als met de Russen? Komen er nog meer Russen?’ ‘Meer Russen…? Hoe kom je daar nou bij?’ ‘Dat zei de man van het Journaal vandaag. Dat veel mensen […]