Schrijver
Han Maas
Lid sinds: 9 juli 2015 (42 dagen geleden voor het laatst geschreven)
Aantal stukjes: 2268 (gemiddeld 116 woorden per stukje)
Geschreven stukjes
18 juli 2023 | 120w | 2 reacties
Voor gunstige verkiezingsuitslagen schuift de VVD Dilan Yeşilgöz naar voren. Als jong meisje met een bootje naar Nederland gevlucht (of met de KLM?). Het voordeel zie ik niet. Dat is hetzelfde als bondscoach Ronald Koeman, wanneer we tegen Turkije spelen, een speler die in Turkije speelt opstelt omdat hij weet hoe de Turken spelen. De afsluiting van het politieke jaar […]
18 juli 2023 | 120w | 5 reacties
Vlak voordat Rutte naar het spreekgestoelte liep om te horen dat zijn aftreden zou worden geëist, dacht Kaag hem een dolkhandje te helpen. Roosteren en een appeltje in zijn mond. Zij wilde het varkentje wel even wassen zodat ze in ieder geval nog maanden torenhoog van de daken kon schreeuwen dat zij de eerste vrouwelijke minister-president was. Toeslagenaffaire, klimaat-, woon-, […]
17 juli 2023 | 120w | 7 reacties
Het is over en uit. Hoop is al afgevoerd voordat de novemberregen die in het riool heeft gespoeld. Dat hij nog de moeite neemt… De politieke strijd die niets heeft opgeleverd en ook nu niets verandert. Zijn paraplu slaat voor de tweede keer om en zijn schoenen lekken. Zonde om met dit weer zijn nieuwe aan te doen. Ze waren […]
12 juli 2023 | 120w | 2 reacties
‘De tv maakte geen geluid meer en het beeld stond stil, nicht Alida. Ze moeten nu eens ophouden met wat ik moet. Ik moet helemaal niets. Zeker niet naar zo’n stilstaand, geluidloos spotje van de Hersenstichting kijken. Gaat het niet over dementie dan is dit er weer. Je zou bijkans hopen dat je dement was en je je niet herinnerde […]
12 juli 2023 | 120w | 4 reacties
Aan de voet van die Oude Wester staat een man in gedachten. Zijn kloffie is oud, zijn hoop vergaan. Als gemeenteambtenaar is hij overal en nergens, dus niemand die hem mist. In de baas zijn tijd is hij op een woensdagmiddag naar de bioscoop geweest. De film is aan hem voorbijgegaan met in de pauze een flesje priklimonade. Maakte niet […]
11 juli 2023 | 120w | 4 reacties
‘Twee bier graag.’ ‘Twee?’ ‘Ja.’ ‘Als de eerste op is dan tap ik gelijk een tweede voor u, hoor. Geen probleem.’ ‘Nee. Van één glas bier kun je zeven soorten kanker krijgen, over de tweede wordt niets gezegd. Dus laat ik de eerste staan.’ ‘Maar dat is toch niet logisch? Ik bedoel…’ ‘Wat is er nog wel logisch? Ik drink […]
10 juli 2023 | 120w | 9 reacties
‘Hoe is het?’ ‘Tja, hoe zal ik dat nu eens zeggen, zonder fatalistisch te klinken. Maar diep in mijn hart denk ik dat het allemaal beschikt is. Verkeerd. Dat wel.’ ‘Wat?’ ‘Ik zag het niet aankomen. Lot redde zich wel, om haar hoefden we ons geen zorgen te maken. Pieter, hij was het zorgenkindje. Een vreselijke puber, geen land mee […]
6 juli 2023 | 120w | 6 reacties
Twee keer gaat het alarm op mijn telefoon. We krijgen wel vaker code oranje of zelfs rood om onze oren terwijl er sprake is van een briesje. Ja, ik overdrijf graag, net zoals die weerlui. Vroeger fietste ik er gewoon doorheen naar school. Dus ga ik ijzerenheinig naar buiten, maar ik krijg meteen een unheimisch gevoel als ik naar de […]
4 juli 2023 | 120w | 5 reacties
‘Daar is alle ellende mee begonnen, nicht Alida: “Frietjes in een plastic bakje.” Heb ik daarom gevraagd? En nu moet ik nog toeslag betalen ook voor die vreselijke verkleinwoordjes. “Met mayo”. Ook zoiets verschrikkelijks, al die afkortingen. “Voor info”. Wat is er mis met mayonaise en informatie? Ik schiet gelijk in de knoop en moet naar de “fysio”. Bah! Patat, […]
4 juli 2023 | 120w | 8 reacties
De zee is koud, we hebben slechts gewaad. Hier op dit eiland hebben we elkaar gevonden, waarna de dagelijkse stroom van het vaste land ons heeft meegesleurd, in het drijfzand heeft laten zakken. We rapen lange schelpen op: scheermesjes, net zoals toen. Zonder elkaar aan te kijken voelen we elkaars hand. Er stroomt weer bloed door onze aderen, die zuurstof […]