Lid sinds: 9 juli 2015 (42 dagen geleden voor het laatst geschreven)
Aantal stukjes: 2268 (gemiddeld 116 woorden per stukje)
Merde, denkt Willem. Ben ik net lekker gedwongen ongedwongen zoutzakkerig bezig met Edwin Evers voor de opnames van de Podpoppenkast, komt die malloot uit Frankrijk langs met dat rare haar, ‘couvrant la calvitie’. Wat spreekt die man slecht Nederlands. Geen wonder al die protesten na die speech in het Nederlands van die kokosmakron: de man is niet te verstaan. Voorlopig […]
De VVAB – Vereniging Voor Afgewezen Businessclubleden – komt een keer per maand niet samen behalve op 31 februari als de jaarvergadering plaatsvindt. Helaas is er een wachtlijst om afgewezen te worden waarbij vreemden bovenaan de lijst worden geplaatst – onze vereniging is nu eenmaal geen xenocratie. Uw contributie dient uiterlijk op 31 februari contant te zijn voldaan in kleine […]
‘Koffie met vers appelgebak en slagroom’, staat er op het bord in deze negorij. Een rij rododendrons begrenst het minuscule parkeerterrein met het terras. Het tafeltje wiebelt, een smoezelig kussentje camoufleert de roest van de stoelzitting. ‘Koffie met appelgebak?’ Door de tand des tijds wisselt de vrouw voor de tweede keer. ‘Alleen koffie graag.’ ‘Dat kan niet’ – ze wijst […]
De pijn voel je de volgende dag pas goed na een val. Over een stoel de kapotte broek. Op tafel in de fruitschaal het netje met de eieren, naast de bananen die hij ook wil weggooien. Nee, verman je! Hij trek een andere broek aan en gaat met het netje eieren de deur uit. ‘Goedemorgen.’ Weer kijkt hij in die […]
Pasen is anders dan Kerstmis, dus komt familie hem niet halen. Het buurthuis was in de oorlog een dansschool. Ze dronken er cichorei; alles was surrogaat. Twee borreltjes heeft hij gehad en een netje met kunstmatig gezoete, zelfgezochte paaseieren – hoe kinds kunnen ze je maken. Over de helft van de afstand doet hij nu twee keer zolang als toen […]
Godsamme, hebben die pakketbezorgers nooit van Goede Vrijdag gehoord? En waarom bellen ze altijd bij hem aan? Juist als hij een vrije dag heeft en niet op vrijdag in de file hoeft te staan. Er hoeft geen sprake te zijn van assimilatie door zijn twijfelgeloof aan te nemen, andersom ook niet, maar je kunt wel rekening met elkaar houden. Zonsopkomst […]
‘U won toch regelmatig prijzen en hoorde bepaald niet tot het peloton.’ ‘Daar schuilt nu juist de adder: je wilt het vasthouden. De concurrentie is moordend, iedereen gebruikt, dus is het meedoen of stoppen. Een culturele assimilatie, zeg maar. Anders loop je achter de feiten aan.’ ‘Wie zijn die anderen?’ ‘Nee zeg, ik ben Michael Boogerd niet.’ ‘Hoe begon u?’ […]
‘Ik vind die kleding gewoon geen ponem, maar dat zal ik wel weer niet mogen zeggen. Dan ben ik een domme Amsterdammer uit een volksbuurt – wat heet volksbuurt? Was het maar waar, ik heb het toch zien veranderen, vertel mij wat. De bruine kroeg is verdwenen voor al die meurende eettentjes waar ze maar bij elkaar klitten. Vind je […]
‘Het is maar goed dat Chinezen zo goed kennen kezen anders zouden er niet zoveel Chinezen wezen’, aldus een lachende Ton van Duinhoven, die in het satirische programma Hadimassa beurtelings in plat Rotterdams en quasi-Chinees, een Rood-Chinese ambassadeur persifleert. De jonge Kees van Kooten, die hij uitscheldt voor ‘boerenlul’, en Wim de Bie interviewen hem. De Chinees kent zo goed […]
Geen onderscheid tussen de heren- en damesafdeling. Kledingstukken die voor mij of voor jou zouden kunnen zijn. De ‘massimilatie’ van dit soort zaken aan inclusief, maken ze bepaald niet exclusiever. Een meisje – dat beslist geen Annabel heet – pakt een bloesje. Dat is tenminste duidelijk. Even later komt ze uit het gemengde pashokje, loopt naar de spiegel, maar rent […]
