Lid sinds: 9 juli 2015 (42 dagen geleden voor het laatst geschreven)
Aantal stukjes: 2268 (gemiddeld 116 woorden per stukje)
‘Neen, nicht Alida, ik ben niet geïnteresseerd in een ramadanquiz.’ ‘Het is ook jouw cultuur geworden, Vreeswijk?’ ‘Mijn cultuur?!’ ‘Je kunt er niet omheen.’ ‘Zo erg is het al geworden. Straks raken we tweede kerstdag nog kwijt. Assimilatie of integratie… aan welke kapstok je je ideeën, geloofsovertuiging en kledingstuk ook ophangt, het zal me bloedworst wezen. Goddomme zeg, ik heb […]
De heer Vreeswijk trekt zijn instappers aan, dan kan hij er ook niet in trappen. Hij wil een vieze man ontlopen, maar die schijnt hem altijd te ruiken terwijl dat toch eerder andersom is: de man heeft een walm om zich heen met een zuurgraad waar zelfs een wastunnel niet tegen bestand is. ‘Hé, je veter is los, ouwe.’ De […]
‘Wilt u mijn mentrix worden?’ vraag ik haar. ‘Maîtresse? Nou… je was mij ook opgevallen.’ ‘Nee, MENTRIX.’ ‘Wacht, dan doe ik mijn gehoorapparaat even in.’ ‘Bel ik ongelegen?’ ‘Nee hoor, lieverd.’ ‘U schrijft…’ ‘Zeg maar ‘je’ hoor, schat.’ ‘Je schrijft zo goed. Ik ben maar een beginnende stagiair. En nu dacht ik dat u mij…’ ‘Je.’ ‘Dat je mij misschien […]
Eerdaags is het 100-jarig bestaan van de voetbalclub. Dat moet gevierd worden. Naast drank zullen er ‘gezonde’ snacks zijn. Maar zo gezond zijn die vegetarische bitterballen niet. Niet alleen vanwege E-nummers. Door de lage stand van de vriezer – er moet bezuinigd worden – steekt de ‘zuurgraad’ boven het bitterere bier uit. De grensrechter ziet ’s avonds laat nog licht […]
‘Nee, dat ziet u verkeerd. Het moet bestaan, anders kun je het niet hebben. Begrijpt u?’ ‘Nou, nee…’ ‘Jarenlang hielp ik als coach mensen met een psychische variatie. Naar keuze, enige zelfwerkzaamheid van klanten is natuurlijk wel gewenst.’ ‘En nu bent u…?’ ‘Zuurgraadcoach.’ ‘Voor mensen met een bepaalde psychische afwijking?’ ‘Let op uw woorden! Een psychische variatie. Veel mensen lijden […]
Ik herinner me een scène met Wim de Bie waarin hij stilstaat bij vroeger, terwijl hij met zijn kromme lange benen krakend over de kale houten vloer van zijn leegstaand ouderlijk huis loopt, richting ‘suite’. De trapkast, waarin hij zich tijdens de alarmerende oorlog schuilhield. Als hij uit school kwam, had zijn moeder al een kopje thee voor hem gezet. […]
Sommige plagen lijken je te achtervolgen. Ze staat met haar rollator in de weg. ‘Godsamme, hebben ze geen rolmops meer. Wat moet ik nou met hele zure haring: veels te veel. Rolmops, met een stukje zuur en ui erin, dat wil ik.’ Het onheil verlatend loop ik een straatje om naar het schap met shampoo, maar daar is ze ook […]
Neen, de heer Vreeswijk richt zijn woorden niet tot zijn gefingeerde nicht Alida. Hij loopt op deze zonnige, maar waterkoude maandag heen en weer en denkt aan bewaarde vervlogen tijden, aan een duo dat nu geen duo meer is, maar dat altijd zal blijven. Ongeëvenaarde, gedoseerde humor gelardeerd met maatschappijkritische spiegelbeelden, satire met een zuurgraad die altijd in balans en […]
‘Zolang ik me morgen herinner dat ik me er vandaag te druk over heb gemaakt, zit het wel snor.’ ‘Ja, dan is er niets mis met je. Dan hoor je nog niet bij een op de… Hoeveel is het ook alweer?’ ‘Ooms, tantes, neven en nichten, ik zie ze fotografisch voor me, net zoals filmfragmenten, satirische sketches en voetbalwedstrijden. Maar […]
‘Ik krijg al pijn in mijn keel als ik ernaar kijk.’ Als zijn vrouw niet kijkt, doet hij gauw een handje terug in de bak. ‘Daar liggen ze gesneden, Greet.’ ‘Nee, we snijden ze zelf. Verser, lekkerder en goedkoper.’ Hij dus, want zij heeft artrose. Nee, alsof hij niets mankeert. En die rottige snijbonenmolen schiet altijd van de rand van […]
