Schrijver
Han Maas
Lid sinds: 9 juli 2015 (42 dagen geleden voor het laatst geschreven)
Aantal stukjes: 2268 (gemiddeld 116 woorden per stukje)
Geschreven stukjes
9 december 2022 | 120w | 10 reacties
‘Dank je wel, maatje.’ Mijn vader haalde het vloeipapier van de bekende vierkante fles en liep naar zijn bureau. De lade piepte. ‘Je knieën, pap?’ ‘Kloteklapper,’ lachte mijn vader. Hij haalde uit een bruine portefeuille een overtrekpapiertje met een stempel erop. ‘Een verlofbriefje om zogenaamd kleding in Nederland te halen.’ Hij vertelde het vertelde verhaal, dat ik nu herhaaldelijk achter […]
8 december 2022 | 120w | 7 reacties
‘Kan echt niet meer. Zo zonde.’ Tante Annie heeft opgespoten lippen en haar mond vol van echte kerstbomen. ‘Hou toch je lippen op elkaar!’ zegt oma, ‘beter dan naar een kunstboom kijken. Plastic in je mond en kunstheupen zijn al erg genoeg.’ ‘Nou, mam…’ ‘Wat nou? Die bomen leven langer dan ik nog kán leven. Vroeger, ja, toen verkochten ze […]
7 december 2022 | 120w | 2 reacties
Op zoek naar een tramhalte loop ik ergens langs een plein. Er wordt met – hoogstwaarschijnlijk illegaal – vuurwerk naar de politie gegooid en vernield. Dat je teleurgesteld bent als je verliest… Een groepje komt op me af. Ik kan geen kant op, maar ze zijn blij: ‘Vrijdag steunen we jullie, bro’ – samen de boel slopen, de integratie is […]
5 december 2022 | 120w | 14 reacties
‘Wie is dat, op de achterbank?’ ‘Hoezo?’ ‘Weet u hoeveel er illegaal rondlopen?’ ‘En omdat hij zwart is… Dat is mijn zoon Anton. Vernoemd naar de verzetsheld Anton de Kom.’ ‘Uw zoon?’ ‘Ja, mijn zoon. Bezwaar?’ ‘Nee, maar… hij speelt voor Piet… Dat is discriminerend. En verzetsheld is omstreden.’ ‘Heeft u niets anders te doen?’ ‘Het zijn magere tijden na […]
3 december 2022 | 120w | 13 reacties
‘Hij was ook zo stronteigenwijs.’ ‘Wat stonk hij toen, hè?’ ‘Nou, alleen zijn wichelroede stak uit die beerput.’ ‘Wilde hij ook nog dat we z’n schoenen gingen zoeken.’ ‘Drie uur heeft hij onder de douche gestaan.’ ‘Logisch dat dit hem fataal werd. Zonder gids. Het is sneller dan een wichelroede registreert.’ ‘Wat?’ ‘Het getij van het wad.’ ‘O, bedoel je […]
30 november 2022 | 120w | 8 reacties
Ergens in een vreemd land zit een vrouw voorovergebogen in het zand. Opvallend is dat ze pumps draagt. Ik zei al: “Een vreemd land.” Dus met hun godsdienst bemoei ik me al helemaal niet. Ik loop met een boogje om haar heen. Maar ze bidt niet. Ze vloekt in het Nederlands en zegt: ‘Zoveel heisa en nu ben ik dat […]
24 november 2022 | 120w | 2 reacties
Bakkerij K. Rent. De gevel blijft deze kersttijd onverlicht. ‘Verleden jaar deed je ook al niet mee, gierigaard.’ De winkeliers geven Kees zijn vet, dat hij beslist niet nodig heeft op zijn botten. ‘Ik heb zes kinderen te voeden,’ zegt Kees. ‘Veilig naaien is een vak,’ bitst Trees van de fourniturenwinkel. ‘En ik moet nu echt een nieuw pak kopen.’ […]
23 november 2022 | 120w | 7 reacties
Ja, ik ben een gierigaard als het om uitdelen van Engelse woorden gaat. Zich een houding aanmeten, dat doen mensen die in iedere zin Engelse woorden als ‘cute’, ‘nice’, ‘awesome’, ‘awkward’ et cetera gebruiken. Ik heb het niet over woorden zoals copywriter of computer, die onder deze naam in Nederland bekend zijn geworden, maar over te pas en te onpas […]
21 november 2022 | 120w | 14 reacties
Hij wil anoniem blijven. ‘Noem me maar Piet,’ zegt ie met een jutezak over zijn hoofd. ‘Er is niet veel goedheiligs aan die man. Ja, voor de kinderbühne. En wij maar grappig doen. U moest eens weten… Als ie dan zo’n bui had, vernederde hij je tot op het bot. Ik vergiste me laatst: voor een jongen pakte ik een […]
18 november 2022 | 120w | 5 reacties
Hij heeft mij vandaag uitgenodigd, nadat ik hem eindelijk te pakken kreeg. Of ik naar zijn huis wilde komen, dat kwam hem beter uit. Insteek is het ondernemerschap. Na tien keer aanbellen doet hij uiteindelijk open; zoals zijn ochtendjas er ook bij hangt. ‘Je moet doen waar je goed in bent en plezier aan beleeft. Als begrafenisondernemer nam ik mijn […]