Schrijver
Han Maas
Lid sinds: 9 juli 2015 (42 dagen geleden voor het laatst geschreven)
Aantal stukjes: 2268 (gemiddeld 116 woorden per stukje)
Geschreven stukjes
17 november 2022 | 120w | 4 reacties
De tijd gaat snel. Tijd heelt alle wonden, maar sommige dingen vergeet je niet gauw. Zoals de lockdown rond kerst verleden jaar. Ouders en schoonouders mochten niet komen; we misten de ruzie. We kakten algauw in: vroeg naar bed en laat weer op. Opa kwam wel, gelukkig konden we hem wijsmaken dat je ook tijdens het eten een mondkapje moest […]
16 november 2022 | 120w | 1 reactie
‘Wees toch eens een kerel,’ zegt mijn feministische vrouw. ‘Kan dat niet wat inclusiever?’ vraag ik. ‘Ik weet toch tegen wie ik het heb?’ ‘Wist ik maar met wie ik te maken heb.’ ‘Het ligt er maar net aan wat je insteek is.’ ‘Na al die jaren moet je dat toch weten.’ ‘Seks, maar verder…’ ‘Verder wat?’ ‘Sommige mannen zijn […]
15 november 2022 | 120w | 7 reacties
Ik lees vandaag een interessant stukje van een alleraardigste relatietherapeute. Een fikse ruzie in een relatie mag af en toe best, schrijft ze. Haar insteek: ‘Een keer goed samen knetteren is gezond.’ Nee, niet na de erwtensoep. Dat bedoelt ze niet. ’s Middags kom ik in de supermarkt die leuke vrouw tegen. Ik begin me daar toch een ruzie met […]
15 november 2022 | 120w | 14 reacties
‘Ik ben erachter gekomen dat mijn man meer verdient als mij, mevrouw.’ ‘Nee, dan ik.’ ‘Ook meer als u? Hoe weet u hoeveel mijn man verdient? Ik ben er onlangs pas achter gekomen. Waar kent u mijn man dan van?’ ‘Ik ken uw man niet. Maar het is meer dan ik verdien.’ ‘Ongelooflijk, ze weten echt alles van je tegenwoordig. […]
14 november 2022 | 120w | 12 reacties
Het water klotst tegen de kade van de insteekhaven. Aardige mensen in het café. ‘Goedenavond,’ zeg ik terug. De jukebox speelt een lied over een clown met een lach, in het wit en het rood. Ik lees haar briefje nogmaals: ‘Huilen is voor jou te laat, ik kom niet meer.’ Dat lucht op zeg! Een man met een bolhoed vraagt: […]
14 november 2022 | 120w | 6 reacties
Coaches komen naar het kleine café aan de Almelose insteekhaven met als insteek omzetverhoging na inkomstenderving. Ze zijn niet zo tevreden als het bekende liedje doet vermoeden. Een man met een Twents accent zegt: ‘De cursus omgaan met teleurstellingen gaat wederom niet door.’ Dus togen ze naar de toog – want zuipen kunnen die coaches, de lifestylecoach voorop. Hoe houd […]
11 november 2022 | 120w | 7 reacties
Ze hebben geen tijd maar maken het. Als ik dan flink de pas erin zet, zou je toch denken dat ze me daar dankbaar voor zijn. Maar nee hoor. Vooral zij op haar hoge hakken niet. ‘Voorzichtig,’ zegt ze dan. Ze geeft een ruk aan die wurghalsband zodat ik een felle pijn in mijn nek voel en even geen lucht […]
9 november 2022 | 120w | 12 reacties
Appie heeft een subsidiehond aangeschaft. Kost hem geen drol. Appie moet bewegen, hij is té volslank. Onlangs vierde hij zijn tienjarig verblijf in de bijstand. Dat bevalt prima, en hij is nooit te beroerd om wat ‘van kleur’ bij te verdienen. Laat Appie nu denken dat je hondenbelasting moet betalen, met als bewijs zo’n penning aan de halsband. Dus wil […]
8 november 2022 | 120w | 3 reacties
‘”Meneerrrr… waar zijn de plastic zakken?” vroeg laatst een kind bij het boerenkoolveld. En een ander zocht de vega-rookworsten. Om vijf uur worden ze weer aan hun halsbandjes aangelijnd. Ze stuiteren anders zo in de bakfiets. Een moeder schreeuwt “Willemijn…!” Daar komen zeker vijf op af. Dan gaan ze in overleg met de kids wat ze willen eten. Nou, mijn […]
8 november 2022 | 120w | 8 reacties
‘Loopt u maar mee naar de stal.’ ‘Scharrelen ze niet lekker buiten?’ ‘Met dit weer? Dat zijn ze niet gewend.’ ‘Maar… dit zijn kinderen! Met een halsbandje om…’ ‘Ja, moet ik ze anders oormerken?’ ‘Waar zijn uw dieren?’ ‘Weg. Stootten te veel uit. Eén valse geit heb ik nog, zoals op een kinderboerderij.’ ‘Maar zo leren die kinderen toch niets […]