Schrijver
Han Maas
Lid sinds: 9 juli 2015 (43 dagen geleden voor het laatst geschreven)
Aantal stukjes: 2268 (gemiddeld 116 woorden per stukje)
Geschreven stukjes
27 april 2022 | 120w | 12 reacties
‘Neen, dank je feestelijk, nicht Alida. Ik heb niets met Koningsdag. Ook niet met het toekomstige Amaliagala.’ ‘Dan ben je allang dood, Vreeswijk – weet je nog, die balletjes aan een elastiekje?’ ‘Dat elastiekje brak terstond. Rende je achter je frustratieballetje aan…’ ‘Wil je een oranje tompouce, Vreeswijk?’ ‘Neen, niet van de supermarkt: Vandaag besteld morgen in huis.’ ‘Luchtdicht verpakt.’ […]
25 april 2022 | 120w | 8 reacties
De laatste tackle heeft hij niet kunnen ontwijken. Een ongelijke, oneerlijke wedstrijd is niet te winnen – de VAR kijkt weg. Het leven kan niet van je winnen, maar je kunt het wel verliezen. Als het leven had gewild dat we het begrepen, dan was het wel anders geweest. Vandaag zou Johan Cruijff 75 jaar zijn geworden. Vandaag hoor ik […]
22 april 2022 | 120w | 9 reacties
Op vrijdagavond nemen ze wat lekkers bij de koffie en daarna een neutje. Twee, niet meer als hij die borrels in de keuken niet meetelt. Ze gooit net een bruistablet in het voetenbadje als hij denkt: het is ‘t niet meer. De glans is eraf. ‘Waarom verf je je haar niet meer?’ ‘Geen zin in.’ Ze verft al jaren d’r […]
19 april 2022 | 120w | 9 reacties
Hi guys. Mijn eerste podcast! Exciting na al dat vloggen. How nice is that! Zien jullie me goed? Even de microfoon richten… How are you? Wel genoeg stappen zetten hoor. En… yoghurt eten! Van dit merk natuurlijk. Boven in beeld. Nog steeds niet te zien? Wel pijnlijke voeten van al dat lopen. Maarrrr… daar heb ik wat voor, as we […]
18 april 2022 | 120w | Geen reacties
Het bruistablet, dat op een groot pepermuntje lijkt, mag ik in het emaillen teiltje gooien. Het sist zo lekker. Opa komt met een keteltje koud water uit de keuken. Hij wist het al: ‘Het is te heet, Jan.’ Oma haalt haar eeltvoeten gauw uit het water. ‘Pak maar een eitje, jongen.’ De stoel is dezelfde. Het emaillen teiltje ook, maar […]
16 april 2022 | 120w | 11 reacties
Het Laatste Avondmaal doen we nooit meer, zegt Jezus met Pasen Het is net of ik onder een steen heb gelegen, de afgelopen dagen Jezus! zegt Thomas, ik kan niet geloven dat U bent opgestaan! Laat mij uw wonden zien als bewijs van uw bestaan U liet mij zien wat het is om uit het graf op te staan, lalt […]
13 april 2022 | 120w | 6 reacties
‘Een eerste liefde. Hoe zullen de volgende zijn?’ zegt een man in een regenjas met een afgeprijsd boek in zijn hand: Een man voor de zomer, van Renate Rubinstein. ‘Eerste liefde, eerste sex. Seks werd nog met een ‘x’ geschreven, zoals bij een onoplosbare wiskundeopgave. Dat boek was van mijn oudere broer. Ik las het stiekem, toen ik net uit […]
11 april 2022 | 120w | 8 reacties
Is het de eerste maandag van de maand of komen de Russen nu echt? Nee, het is Lee Towers, die op zondagochtend luidkeels ‘You’ll never walk alone’ uit zijn keel perst. Menig dakloze onder de Erasmusbrug scheurt uit zijn kartonnen doos. Een initiatief van hardloopbobo’s in een chic Rotterdams etablissement, terwijl de champagnekurken knallen? Een verlate eenaprilgrap? Nee, het is […]
8 april 2022 | 120w | 4 reacties
Tegen Pasen verlang je naar het openbreken van de betrokken hemel, vredige paaskuikens. Ik dacht dat Attje Kuiken dat met betrokkenheid bedoelde. Maar Attje wil kruisigen. Ze beschuldigt Hugo de Jonge van betrokkenheid bij de mondkapjesdeal met Sywert van Lienden. Hugo moet zich in de Kamer verantwoorden. Zijn verweer is bepaald geen improvisatie, eerder slecht gespinde tekst: ‘(…) Een zekere […]
6 april 2022 | 120w | 15 reacties
“Dit is het enige wat telt, lieverd, dat iemand meer in je ziet dan je wist dat er te zien was.” Toch een beetje frustrerend, deze ‘mooiste liefdeszin van Nederland’ van Arthur Japin. Ik weet niet wat er te zien was. En om nu de hele roman Een schitterend gebrek hiervoor te lezen om erachter te komen wat dat dan […]