Schrijver
Han Maas
Lid sinds: 9 juli 2015 (43 dagen geleden voor het laatst geschreven)
Aantal stukjes: 2268 (gemiddeld 116 woorden per stukje)
Geschreven stukjes
18 oktober 2021 | 120w | 4 reacties
‘Hoi schat, je had gebeld?’ ‘Ja, er is hiernaast ingebroken,’ zegt een vrouw voor de schuifpui. Haar man belt vanaf zijn werk zo te zien. Ze zegt niet hoe het met de buren is, of er veel is gestolen, maar vervolgt: ‘Zo kunnen we niet slapen, ik wil dat we een alarm installeren.’ ‘Goed idee,’ vindt haar man, ‘ik ga […]
15 oktober 2021 | 120w | Geen reacties
‘Zegt u nu alstublieft niet dat ik dat niet moet doen.’ Hij ontdoet het pakje van het beschermende cellofaantje en maakt het open. Het smachtende meisje steekt meteen de sigaret op en inhaleert diep. ‘En deze is voor straks.’ Ze bedankt de man afhankelijk onderdanig, met haar handen tegen elkaar. ‘Waarom zou ik?’ ‘Ze zeggen dat je verslaafden niets moet […]
15 oktober 2021 | 120w | 11 reacties
‘Even Tot Hier’, het satirisch actualiteitenprogramma van het duo Van der Laan & Woe, is niet eens genomineerd. Ze schrijven briljante teksten, maar daar staat niet in dat je op ze moet stemmen. De docusoap ‘Een huis vol’, over gezinnen met absurd veel kinderen trekt tranen en wel veel stemmen. Een vader uit Ruinerwold heeft een woestenij gemaakt van het […]
12 oktober 2021 | 120w | 2 reacties
De Vinex-feeks noemt onbegrepen onbegrijpelijke regels, en zegt dat van kiezen geen sprake is. We kijken elkaar aan. Nu hebben we nog kans op een nieuwbouwwoning. Wel snel beslissen. Het jonge stel, met wie we door de woestenij richting modelwoning zijn gebaggerd, lijkt gelukkig; zo duurzaam als de huizen door de feeks worden aangeprezen. Dat ze Vinex-exen kunnen worden, daar […]
12 oktober 2021 | 120w | Geen reacties
Haar tuin in de zomer of in de winter, haar huis op iedere dag van de week? Ze doet er nooit wat aan, dus is Klaar altijd klaar. Een woestenij is een woestenij, altijd dronken is een geregeld leven. Maar daar denkt haar omgeving toch wat anders over. Dieren zijn leuk, maar tien katten en acht honden… En van kakkerlakken […]
5 oktober 2021 | 120w | Geen reacties
Het spettert al wat, maar dat is niet genoeg om mijn paraplu uit de tas onder de aardappels vandaan te halen. Hè, waarom belt ze nou weer. Er kan niets aan de hand zijn. Alles was goed thuis. Allebei lekker uitgerust door die storing. ‘Waarom heb je me al drie keer geappt?’ ‘Omdat je niet opneemt!’ ‘Mijn telefoon zat in […]
4 oktober 2021 | 120w | Geen reacties
‘Ik wil u er wel op wijzen dat de weliswaar vegetarische wienerschnitzels ei bevatten.’ ‘Ei?’ ‘Ja, anders laat het paneermeel los.’ ‘O nee hoor, zo’n schattige kip die een van haar kindjes nooit zal zien…’ ‘Er zijn toch genoeg kippen, mevrouw? Ze worden dan in ieder geval geen plof…’ ‘Houdt u op, alstublieft…’ ‘Wat eet u vanavond, als ik vragen […]
4 oktober 2021 | 120w | 7 reacties
Je schrikt ervan, matchfixing bij jonge voetballers: de ‘Beloften’. Van buitenaf worden ze benaderd. Jongens die nog niet veel verdienen. Ze denken ermee weg te komen, maar dit bedrog komt altijd uit, iemand gaat praten. Maar het bewijs is moeilijk te leveren. Hoe dan ook, het is niet sportief. Gelukkig op onze site geen matchfixing. Er wordt wel een verhaaltje […]
30 september 2021 | 120w | 4 reacties
‘Zeg kapper, kun je gisteren mijn haar knippen?’ ‘Even kijken… Nee dan zit ik vol. Vandaag kan nog.’ ‘Nee, ik kan alleen maar gisteren.’ ‘Weet je wat. Kom overmorgen even langs, dan kan ik zien of ik gisteren tijd heb.’ ‘Dokter, ik krijg zo’n jeuk in mijn ogen.’ ‘Sinds wanneer?’ ‘Morgen.’ ‘Had u dat volgend jaar ook al niet?’ ‘Nee, […]
30 september 2021 | 120w | Geen reacties
‘Alleen nog een pruik en dan heb ik een kunstkop.’ Een kunstgebit van het ziekenfonds en vervolgens een staaroperatie. ‘Het leek alsof ze een breinaald in mijn oog staken.’ Na de nodige oogdruppels kreeg oma een bril met dikke glazen op haar neus. Een rode afdruk tot gevolg. Maar er ging een heldere wereld voor haar open. Ze las weer […]