Lid sinds: 9 juli 2015 (43 dagen geleden voor het laatst geschreven)
Aantal stukjes: 2268 (gemiddeld 116 woorden per stukje)
‘Hoe heet ze ook alweer? Verd…’ ‘Wil je niet vloeken, Vreeswijk?’ ‘Ik maak ‘m even af, Alida. Verdonk, dat wilde ik zeggen. Waar…’ ‘Wat is daarmee?’ ‘Ik maak ‘m even af, Alida. Wat is daarmee…?’ ‘Dat zei ik toch al?’ ‘Wat is daarmee gebeurd? Dat vraag ik me af. Val me toch niet iedere keer in de re…’ ‘Heb je […]
‘Is het omdat je je moet identificeren, Sal?’ ‘Nee, Jakob. Vijf jaar heb ik iedere dag mijn identificatie moeten laten zien. Ze mogen zichzelf ervan overtuigen dat ze allang weten wie ik ben.’ ‘Maar waarom ga je dan niet…’ ‘Met die jicht zie ik geen kans om mijn mocassins naar het stemlokaal te brengen.’ ‘Je kunt mij ook machtigen – […]
‘Mij neemt u niet in de maling. U was hier vanmorgen al. U kunt niet twee keer stemmen.’ ‘Misschien niet, misschien wel. Kijk, mijn stempas.’ ‘K. Mulder?’ ‘Ja.’ ‘Maar vanmorgen…’ ‘Dat was mijn tweelingbroer Kees. Ik ben Karel.’ ‘Oh, een tweeling…’ ‘Toch kan ik wel degelijk Kees zijn. Karel kan vanmorgen zijn geweest.’ ‘Ik kan het aan het adres zien, […]
‘Hè, verdikkeme. Nu doe je het weer!’ ‘Wat schat?’ ‘Praten! Ik ben een podcast aan het opnemen met deze meneer.’ ‘Waarover?’ ‘Dag mevrouw, ik ben jongleur, maar Ik kan u geen hand geven.’ ‘Ja, corona…’ ‘Nee, ik heb geen handen. Zo ben ik geboren.’ ‘Hoe jongleert u dan?’ ‘Niet dus. Alles valt.’ ‘Is een vuurwerkongeluk niet pakkender?’ ‘Maar dat is […]
‘Neen, nicht Alida. Ik denk niet terug aan die verjaardagsfeestjes uit onze jeugd, met een goochelaar of jongleur… Dit is speciaal: je bereikt maar één keer in je leven de respectabele leeftijd van 65 jaar. Neef Wim kon ik niet uitnodigen: slechts één volwassene. En vóór de avondklok moet je thuis zijn.’ ‘Ík ben er toch? Na het eten zeg […]
Vet, weerbarstig, lang, gekruld, grijs, haar dat gevoed moet worden en normaal haar. Voor (of tegen) ieder haartype is wel een shampoo. Uit het te krappe schap pak ik één flacon shampoo, maar drie vallen eruit. Als een jongleur weet ik ze te vangen. ‘Normaal haar’, staat op de flacon die ik nodig heb. Maar normaal is niet meer normaal […]
‘Uit de kamer met die bal!’ Hoe vaak was hem dat niet gezegd? Als een jongleur houdt hij een balletje hoog. Hoe hoog kun je gaan zonder dat de vaas op de kast wordt geraakt? Ternauwernood weet hij die vaas op te vangen. Maar dan gaat het bij het terugzetten toch nog mis: met de hals tikt hij net even […]
‘Ballen met een kleur’, dat zou nog kunnen. Maar ‘ballen van kleur’ is geen goed Nederlands. Als jongleur heb ik heel wat verschillende mensen meegemaakt. Ik heb nooit zwarte mensen gekleurd genoemd, laat staan ‘van kleur’. Niet omdat zwart geen kleur is, maar mensen kun je bij naam noemen. Eng wit geschminkt doet een pierrot zich anders voor. En Klukkluk […]
‘Geen dank hoor, ik houd ze graag voor u in mijn handen!’ Een vrouw laat haar sinaasappels vallen in de supermarkt. Als een jongleur vang ik ze op. Geen bedankje kan eraf. Ze kijkt me vuil aan en zegt: ‘U moest zich schamen met uw dubbelzinnige opmerkingen. En dat nog wel op Internationale Vrouwendag.’ ‘Jezus, is het weer zover…’ Ik […]
Ik ben even naar de kapper. Laat een boodschap achter, maar ik kan u niet garanderen dat ik niet vergeet u te bellen. Groetjes, Mark. Ze scheurt het briefje van de deur. Mevrouw, wat bent u…?’ ‘Bode, gaat u, zoals alle mannen dat zouden moeten doen, alstublieft uit de weg. Niemand stopt mij.’ Zwaarbepakt vangt ze als een jongleur de […]
