Lid sinds: 9 juli 2015 (43 dagen geleden voor het laatst geschreven)
Aantal stukjes: 2268 (gemiddeld 116 woorden per stukje)
‘Ze vleit zich neer op een der bankjes.’ Even wat anders dan ‘ze gaat op een bankje zitten.’ Vaak heb ik als ik de kassabon ongeveer uit het midden van een middelmatig boek haal, de gedachte: gelukkig, ik hoef nog maar voor een tientje te lezen, terwijl ik mijn twintig euro kwijt ben. Maar bij dit boek zie ik een […]
Kwart voor negen. De heer Vreeswijk is op tijd binnen. Hij heeft bij nicht Alida zijn tijd verspild aan ‘Goede Tijden’, die slecht zijn. En ‘Wie van de Drie’ is zó retrospectief. O jee, stel dat hij zijn sleutels bij Alida had laten liggen, dan moest hij weer terug. En dan krijgt hij een bekeuring, dat zal je altijd zien. […]
‘Kun je een nieuwe rits in mijn jas zetten, Sal?’ ‘Hoe krijg je het voor elkaar…’ ‘Hij ging gewoon stuk.’ ‘In dezelfde week die rellen en de Holocaust Herdenking. Ze begrijpen niet wat het is en menen het toch te weten. Een ster op je jas… hoe halen ze het in hun hoofd. Een retrospectief wangedrag vanuit een verkeerd perspectief. […]
‘Toen Caesar drie jaar geleden overleed, had ik er geen zin meer in,’ zegt een van de twee vrouwen. ‘Ik at en dronk niet meer. Totdat jij kwam, onze sterke, mooie koning…’ Hij slikt ontroerd: ‘De natuur is de leermeesteres van de kunst.’ ‘Miljarden aan steunpakketten, maar niet voor ons. Een bezienswaardigheid, meer waren we niet.’ Ook de tweede vrouw […]
Een lofzang of een saai madrigaal, zing het luid mee. Samen! We moeten verbinden, allemaal. Ik kan het hebben die spertijd, iedereen die iedereen alles verwijt. Het maakt mij niet uit dat geweld op Urk. Maar er is één ding daar kan ik niet tegen, sportschoenen onder een jurk. De avondklok houdt mij binnen. Ik wacht op praatprogramma’s, die als […]
Over madrigaal gesproken, die Limburgers kunnen er wat van. Ik loop over het plein, tussen in alle toonsoorten zingende mensen: ‘Weet je wat ik wel zou willen zijn…’ zingt iemand gekleed in een bloemetjesgordijn. Opeens krijg ik een tik in mijn nek. ‘Klootzak!’ ‘Dan moet je hier maar niet lopen,’ schreeuwt de relschopper.’ Even later wordt een agent van zijn […]
Na een ‘gezellige’ bijeenkomst op de Dam en de voor koopzieke mensen onmisbare Black Friday, komt de aangekondigde tweede golf met daarin een Engelse, links-zwemmende coronavariant. En dat na de toch zo heugelijke eerste vaccinatie. De horeca is al lang weer dicht hoewel die meer afstand kan bieden dan een talkshow waarin dezelfde ons-kent-ons-mediageile virologen epidemisch om de stamtafel zitten […]
Als de meeste mensen deugen, zoals de schrijver beweert, wat heeft de minderheid dan wel niet op zijn geweten? Hij vraagt het zich af, de voorzitter van zangvereniging ‘Madrigaal’. Weinig leden telt zijn vereniging. Ze konden nog bij elkaar komen omdat geen hond ze kent en weet wat ze doen. Totdat de avondklok inging en niemand meer mag komen; ze […]
‘Dolf, buurman Alex is er!’ Alweer? Moe van het wandelen, kauwen zonder hoektanden, draait Dolf zich om in zijn mand. Ook een Duitse staander heeft er recht op om te gaan liggen. Amme kloten, denkt hij – die hij ook niet meer heeft. Hij is ‘geholpen’. (Maar waarmee dan?) Buurman Alex mag hij niet, hoewel die ook van Duitse bloed […]
Destijds was de niet meer te redden hoektand de eerste tand des tijds. Verlies en dood. Onthechting van alles waaraan ze zich al die jaren had vastgehouden knaagde steeds meer aan haar. Een paar door de tandarts genummerde elementen – waarvan twee gouden als kroon op zijn werk – zijn het houvast voor frames die toch wiebelend de vleesloze maaltijden […]
