Lid sinds: 9 juli 2015 (43 dagen geleden voor het laatst geschreven)
Aantal stukjes: 2268 (gemiddeld 116 woorden per stukje)
Ik zat rechtop. ‘Wat is er?’ vroeg Anja. We sliepen op de grond in een tentje dat ik met de nodige moeite had opgezet terwijl Anja het luchtbed zou opblazen. De pomp waren we vergeten. Een prachtig meisje, maar met opvallend lange, scherpe, puntige hoektanden. Menige bloedlip heeft ze mij bezorgd. ‘Misschien had ik die vampierfilm in de kantine niet […]
‘Ik krijg er de kolere van. Iedere keer belt die pakketbezorger bij mij aan. Ik begrijp het wel, jullie zijn allemaal niet thuis, maar wie is de lul?’ ‘Dan doet u toch niet open?’ ‘Nee, kijk, dat is dus de hedendaagse mentaliteit. Daar doe ik niet aan mee. Zij van hiernaast legt alleen haar eigen matje terug als de trap […]
‘Is dit wel uw hond?’ De aangesproken man draait zich langzaam om, kijkt de boa aan en draait zich weer terug. ‘Hallo, ik vraag u wat, meneer.’ ‘Weet u wel wie ik ben?’ ‘Al was u de koning… De avondklok is ingegaan. Is dit wel uw hond? Want die truc ken ik zo langzamerhand.’ ‘Toen was ik nog niet geboren. […]
‘Neen, nicht Alida. Het is ter nagedachtenis aan en niet van. Je denkt hier toch aan en niet van iemand. Het staat verkeerd op de steen van je vader.’ ‘Nou, zeg dat niet te hard, Vreeswijk. Ik denk veel van jouw vader…’ ‘En wat denk je dan, Alida?’ ‘Nou, gewoon…’ ‘”Gewoon”? Ook zo’n vreselijk taalgebruik. Zeg toch wat je bedoelt.’ […]
Ter nagedachtenis aan zijn vader probeert hij hem te verdedigen noch te beschuldigen. ‘Ik zeg niet “het was toch mijn vader”. Nee, hij was mijn vader. En daarmee heb ik het moeten doen. Daarmee heeft hij het moeten doen: met alle liefde die hij in zich had. Een verkeerde tijd, een verkeerde beweging. Uit armoede komen armetierige ideeën voort die […]
‘Dat Frans juist nu de pijp aan Maarten moest geven. Het raakt mij diep,’ zegt Theo. ‘Weten jullie nog, een paar weken geleden toen hij een bal gehakt bestelde en die aan een zwerfhond gaf?’ ‘Zo was Frans, Arie. Keek niet op een rondje meer of minder’– Co neemt een hap cake. ‘Nu bestellen we hem ter aarde. Drinken we […]
‘Het voordeel van ouder worden is dat je nog leeft,’ zegt de man met een tong die van plan is dubbel te gaan liggen. ‘Aan de andere kant, als je dood bent weet je het niet. Maar je bent het je eigen verplicht niet toe te geven aan degeneratie, voor zover je dat ken natuurlijk. Dat is een mooi woord […]
‘Hè, ook dat nog.’ Het restant van de pannenkoekenmix stoot ze van het aanrecht: één witte massa. De eerste pannenkoeken zijn voor de kinderen. Maar nu even niet. Het mag niet van mevrouw Koopmans en consorten. Als ze stofzuigt ruikt ze een aangebrande lucht; het gas stond nog hoog, in de pan een pannenkoek met een zwarte rand. Het smaakt […]
‘De peiling van de vaccinatiebereidheid qua leeftijd is door de degeneratiekloof voorspelbaar, en qua politieke kleur onzinnig…’ ‘Je bedoelt denk ik de gene…’ ‘Wat ik bedoel, hoef je mij niet uit te leggen. Alsof ik een kind ben. Zo doen zij ook.’ ‘Een vaccinatieavond is wel nuttig.’ ‘Denk je dat ze mij hebben overtuigd? Ik hou niet van naalden. Me […]
De eerste is een makkie. Weliswaar jonger dan hij, maar leeftijd mag geen rol spelen. Medelijden? Ben je gek, wie met vuurwerk speelt moet op de blaren zitten. Zeg maar dag met je handje. ‘Wie was dat, pa?’ ‘Een tegenstander van niks. Appeltje-eitje, vast iets illegaals.’ Met de tweede tegenstander gaat het moeilijker. Nogal een taaie, met slijm en zo. […]
