Lid sinds: 9 juli 2015 (43 dagen geleden voor het laatst geschreven)
Aantal stukjes: 2268 (gemiddeld 116 woorden per stukje)
‘Draait u zich maar om, dat praat makkelijker.’ ‘Dat is nu juist mijn probleem, dokter Kok. Eh… Kok. Ik draai alles om, ook namen. Excuus.’ ‘Heeft u hoofdpijn.’ ‘Nu u het zegt, onder mijn navel.’ ‘En… buikpijn?’ ‘Vooral bij mijn linkerslaap.’ ‘Hoe is het met de stoelgang?’ ‘Ik zit altijd op de bank.’ ‘Ik bedoel: gaat u gemakkelijk naar de […]
‘Hi guys, how is life? Wat doen jullie tegenwoordig to keep your mind in shape? De gym? So twenty-twenty! Ik neem iedere ochtend een koude douche: awesome. En dat niet alleen, oh no! Ik… O, er komt een tweet binnen.’ “Domme doos, je bent niet te zien, één witte vlakte!” ‘Oh my God. Ik wou jullie net vertellen dat je […]
‘Met Isabel, de leerkracht van Fleur.’ ‘Fleur?’ ‘Uw dochter.’ ‘O ja. Ik heb weinig tijd… Ik moet nog een klysma zetten, een koude douche nemen en dan vlug naar de zaak.’ ‘Uiteraard. Wanneer komt het u gelegen om haar op te halen…?’ ‘Voorlopig niet. We zitten met een verbouwing en die duurt zeker tot na de kerst.’ ‘Begrijp ik hoor. […]
Saamhorigheid, daar gaat het om. Als er een klysma bij mij is gezet dan bellen ze me op. Niet dat ik dan aan de telefoon kan komen natuurlijk… Maar daar gaat het niet om. Groepsimmuniteit? Laat me niet lachen, die hebben we van nature. Eén grote familie, allemaal neven en nichten die met elkaar trouwen; een enkele ‘nicht’ daargelaten. Kijk […]
Mijn eerste vriendinnetje heette Merel. Merel Lijster. Ze had overal schijt aan, alsof je een reiger een klysma toedient. Ze ging ervandoor met mijn beste vriend die ook Jan heet: Jan van Gent. Ze verhuisden naar Arnhem, waar Jan niet van de Arnhemse meisjes kon afblijven. Hij maakte zich overal gemakkelijk van af, later kwam ik hem toevallig in Leiden […]
Als Bob Ross schildert hij met een kwast in enkele seconden een boom. ‘Dat doet u snel,’ zeg ik. ‘Sommige dingen duren slechts een seconde,’ zegt de getekende man. ‘Ik begrijp u niet,’ zeg ik. ‘Het is ook niet te bevatten in die korte tijd.’ Als ik na niet-bijgehouden seconden te hebben hardgelopen weer op hetzelfde punt uitkom, zit de […]
‘Ja maar papa, alle kinderen hebben een marterharen penseel.’ ‘Wees blij dát je op schilderles zit.’ ‘Ja maar papa…’ ‘Het is niet dat we je het niet gunnen, maar van onze uitkeringen kunnen papa en mama dat niet betalen. Ik heb de roeiboot al moeten verkopen. Als je eenmaal werkt, zal het anders worden.’ ‘Nee, dat kunnen we echt niet […]
‘Hoe is het met uw kalknagels, meneer Mulder?’ ‘Geweldig, zuster.’ ‘Ik zei het u toch: een wondermiddel. Ja, dat gaat goed, de schimmel verdwijnt al. Ik pak nog even het penseeltje.’ ‘En u, meneer Van Achteren?’ ‘Van Vooren is de naam, zuster.’ ‘Neemt u mij niet kwalijk…’ ‘Ik kan alweer zitten, zuster!’ ‘Wat fijn voor u. Doet u de broek […]
‘Je moet je penseel goed uitspoelen,’ zegt mijn moeder, ‘anders lopen alle kleuren door elkaar.’ ‘Wat maak jij?’ vraag ik mijn zusje. Ze heeft hetzelfde penseel, dezelfde verf en dezelfde ouders. ‘Dat zie je straks wel,’ zegt ze en ze schildert verder. ‘Niet jouw penseel in mijn water uitspoelen!’ Gekleurde bloemetjes verschijnen op haar papier. Zelfs een bij heeft ze […]
‘Pandazee? Wat moet ik daar nou doen met die chagrijn? Ligt dat bij China, dokter?’ ‘Nee, “panacee” zeg ik. Dat betekent wondermiddel. Want dat is ervoor nodig om uw man uit zijn depressie te halen. Medicatie helpt niet meer. Maar niet eens zo’n gek idee…’ ‘Wat?’ ‘Panda’s. Dieren hebben een gunstige invloed op mensen. Neem hem mee naar de dierentuin. […]
