Lid sinds: 9 juli 2015 (43 dagen geleden voor het laatst geschreven)
Aantal stukjes: 2268 (gemiddeld 116 woorden per stukje)
‘Nee meneer Vreeswijk, ik schrijf u geen tweede kuur voor. Anders wordt het een complete veldslag in uw lichaam, en dat willen we niet.’ ‘Nee, dat willen we niet. En mijn hart en longen?’ ‘Niets mee aan de hand.’ ‘Het is toch geen… K?’ ‘Meneer Vreeswijk, u bent veel te gestrest.’ ‘Heb ik alleen stress?’ ‘Ja.’ ‘Fijn, dank u dokter. […]
‘Ik heb al vijftig jaar tbv. Ik hoefde er niet eens voor naar het Pieter Baan Centrum. Een trouwboekje was voldoende. Als je het over een powervrouw hebt… nou zij was haar tijd ver vooruit.’ ‘Tbv?’ ‘Ter beschikking van mijn vrouw. Hele veldslagen heb ik meegemaakt. Maar wie geloofde een man als hij sprak van huiselijk geweld? In die tijd […]
Schaaltjes staan ‘in volgorde van opkomst’ keurig in een rijtje op het aanrecht. Het zoutvaatje en de pepermolen zijn gevuld: geen beginnersfouten. In de slagroomspuit zit een nieuwe gaspatroon – om je te bescheuren. De gastrique staat gezeefd af te koelen. De saus moet niet schiften dus is de boter geklaard. Het zakje knalt open… aan de onderkant. De veldsla […]
Ze draait zich voor het laatst in het gordijn, zoals vroeger. Soms stak ze haar vingers in d’r oren. Tegelijk ging nooit. Ze droeg een geruit rokje; ieder ruitje was weer onderverdeeld in kleinere. Opkijken durfde ze niet. Haar broertje huilde omdat zijn walkman was vastgelopen. Terugspoelen lukte nooit meer. Een spoor van scherven na de zoveelste veldslag. Een vaas […]
De veldslag om het lijsttrekkerschap van het CDA is losgebarsten. Gewapend met een mixer en pollepel staat Mona Keijzer pannenkoeken te bakken van dun beslag. Weer eens iets anders dan vis. Strijdvaardig als ze is gooit ze een pannenkoek in de lucht, die keurig netjes – zoals het een christen betaamt – in de koekenpan belandt. En dan komt het […]
Eerlijk gezegd ben ik er een beetje blij om dat na Valentijnsdag de coronacrisis uitbrak. Na al die postzakken met valentijnskaarten naar boven te hebben gesjouwd moest ik even bijkomen en mijn rust nemen. Al zou je het beslist niet zeggen, ik word ook een dagje ouder. Maar wat doen ze me vandaag aan. Eerst lees ik dat vijftig procent […]
Het enige geluid dat te horen zal zijn is het afscheuren van de controlestrook langs de perforatierand door de suppoost, vreest Piet de 65-plusser. Juichen is verboden, dat het stil wordt aan de overkant mag hij niet eens zingen. ‘Vrouwen en mensen van kleur’, leest hij veelvuldig met betrekking tot bijna alles – zijn vrouwen kleurloze mensen? Mensen van kleur […]
Op De School met den Bijbel was het cahier jarenlang bijna even heilig als De Heilige Schrift. Pas later werd de multimap ‘christelijk’ gedoogd. Kladwerk vervuilde niet langer het geheel, de ring hoefde niet eens te worden geopend, je scheurde het gewoon uit je multimap. Wat achterbleef waren perforatieranden waarvan je uit verveling muizentrappetjes vouwde. Menig hedendaagse leraar zal wensen […]
Ook dat nog, kan er ook nog wel bij. Beteuterd zit de heer Vreeswijk in zijn stoel, met in de ene hand de schaar en in de andere de envelop. Hij was het haast alweer vergeten: de kaartjes voor de uitvoering van Het Kamerorkest. Totdat hij las dat ze voor kamerplanten hadden gespeeld, in verband met de coronacrisis. Belachelijk. Maar […]
‘Kijk Johan, die man op de foto is blij dat zijn kerk weer open mag.’ ‘Weet je zeker dat het Sinterklaas niet is?’ ‘Hoezo?’ ‘Die mijter… dat ventje is zo blank dat ie bijna wit ziet. Ze mogen alleen niet zingen in de kerk, zelfs niet met een mondkapje op’ – wat zeg jij, René?’ ‘Meestal gaan ze al voor […]
