Schrijver
Han Maas
Lid sinds: 9 juli 2015 (43 dagen geleden voor het laatst geschreven)
Aantal stukjes: 2268 (gemiddeld 116 woorden per stukje)
Geschreven stukjes
1 juni 2020 | 120w | 1 reactie
Op een mooie pinksterdag, heerlijk in de zon Loopt de oude man te kuieren over het gazon Een bonte verzameling eendjes zwemt in het rond Gevoerd door kinderen zoals het met hem ook begon Aan vaders hand, luisterend naar vergeten woorden Corona verhinderde dat hij haar laatste woorden hoorde Op een mooie pinksterdag, heerlijk in de zon Is samen zo […]
28 mei 2020 | 120w | 2 reacties
‘Je moet niet zeggen dat ze ziek kan worden.’ ‘Wat moet ik dan zeggen?’ ‘Dat ze niet ziek kan worden.’ ‘En als ze nu wel ziek wordt?’ ‘Ze wordt niet ziek.’ ‘Dat kun je toch niet zeggen?’ ‘Je moet het anders zeggen tegen een kind van haar leeftijd.’ ‘Hoe dan?’ ‘Kleine beestjes die je ziek maken, daar snapt een kind […]
27 mei 2020 | 120w | 6 reacties
Een lachend gezicht als dank dat ik tijdens het hardlopen een vreemde manoeuvre maak om voldoende afstand te houden. De volgende wandelaar wijkt uit voor mij. Een stel dat denkt dat regels niet voor hen gelden, gaat geen stap opzij. Ze lopen hand in hand. Ik maak een vreemde beweging: een kruising tussen een schaatsoefening en een raar loopje uit […]
27 mei 2020 | 120w | 10 reacties
‘Schaapje, schaapje heb je witte wol?’ ‘Ja baas, ja baas, drie zakken vol (…) Een voor het kindje dat bibbert van de kou (…).’ Een oud kinderliedje, achterhaald door de moderne tijd waarin wol veelal vervangen wordt door nieuwe, warme materialen. (Wel kunststof.) Toch is er juist vraag naar ‘echte wol’. Schapen worden geschoren, waarom dan niet ‘puur natuur’? – […]
25 mei 2020 | 120w | 5 reacties
‘En u denkt natuurlijk dat ik u ga vragen: “Weet u wel hoe oud ik ben?” Nou mooi niet. Ik vind dat iets kinderachtigs hebben. En kinds ben ik zeker niet. Het heeft ook geen zin: als ik er ouder uitzie dan mijn leeftijd, zegt u dat niet, en als u zegt ‘dat zou je niet zeggen’, dan zegt u […]
22 mei 2020 | 120w | 2 reacties
Hoewel ‘normaal’ een rekbaar begrip is, kan Ab niet van ‘het nieuwe normaal’ spreken, omdat hij niet eens weet wat het uitgerekte, geknapte ‘oude normaal’ is. Ab is niet normaal. Ab houdt zich aan geen enkele normale regel, want wat is normaal? Zo kun je best op een stoep fietsen en met z’n allen op het terras zitten. Boa’s zijn […]
21 mei 2020 | 120w | 5 reacties
‘Meneer, wilt u die duif niet voeren. Duiven zijn de ratten onder de vogels,’ zegt een vrouw met vooruitstekende tanden. ‘Dat is geen duif.’ ‘O nee, wat dan?’ ‘Een Tibetaanse terrasvogel. Het beestje komt elk jaar naar dit terras. Doe je niets tegen. Hij is al bij Martin Gaus geweest; heeft niet geholpen.’ ‘Martin Gaus corrigeert toch honden? Ik ken […]
21 mei 2020 | 120w | 5 reacties
Een rat racet door de tuin beneden. Op weg naar niets. Voor veel geld hadden ze dit dakterras laten bouwen, om ervan te genieten als ze tijd hadden die ze nooit voor elkaar namen. Meestal pikten ze een terrasje – rare uitdrukking. Even snel wat eten tussen en met ‘contacten’, zoals dat in hun wereld heet. Bijna iedereen was ‘vegetarisch’ […]
21 mei 2020 | 120w | 2 reacties
Het eten achter de kiezen. De spanning stijgt. ‘Stil, de voorbeschouwing begint’ – staat het bier koud? Mij benieuwen wat er nieuw is. Fons vertelt wat er gelekt is, zoals we dat kennen van de Miljoenennota, die zo incontinent is als een mandje met een chronisch ‘oepsmoment’. Frits lekte het lek, maar ging zelf kopje-onder. Mark en Hugo – ik […]
20 mei 2020 | 120w | 2 reacties
‘Een glas heet water met een theezakje voor drie euro? Ik ben toch niet mesjogge.’ ‘Ach, Sal…’ ‘Waarom zou ik eerdaags op een terras gaan zitten? Alsof het een eerste levensbehoefte is, zoals rare Arie dat van zijn sportschool vindt. Bijgoochem. Z’n handel is gewoon versjteerd. Zie je mij in een sportschool? Ik peiger gelijk af. Knevel en Van der […]