Schrijver
Herve Suys
Lid sinds: 1 juni 2020 (39 dagen geleden voor het laatst geschreven)
Aantal stukjes: 103 (gemiddeld 117 woorden per stukje)
Biografie:
Biografie van Herve Suys
Hervé Suys (°1968 - Ronse, Belgium) kwam in een vorig leven als bouquinist voor het eerst in contact met fantastische literatuur en science-fiction. Tijdens een lange revalidatie na een sportblessure schrijft hij een eerste verhaal, het dystopische 'Na de lezing...'
Hij debuteert er mee in Fantastische Vertellingen #44.
Doorgaans schrijft hij zijn verhalen blootshoofds en barrevoets
Geschreven stukjes
11 oktober 2025 | 120w | Geen reacties
“Schrijf anders eens een gedicht voor mijn metekind Alice, ze wordt volgende week eenentwintig,” zei mijn vrouw. Ik zat in de afwerkingsfase van een gedicht. Een betaalde privé-opdracht en die zijn redelijk zeldzaam, dus wenste ik dit vooral goed te doen. Hoewel mijn opdrachtgever geen deadline had ingesteld, wilde ik het zo snel als mogelijk afgewerkt hebben, teneinde tijd en […]
10 oktober 2025 | 120w | Geen reacties
Vraag die de filmcriticus aan het publiek stelde bij zijn inleiding: “Wie heeft deze film al eerder gezien?” Vraag die de filmcriticus had mogen stellen: “Wie heeft de roman van Ray Bradbury gelezen?” Vragen die hij gelukkig niet stelde: “Wie kent de formule om Fahrenheit om te zetten in Celsius?” “Wie denkt dat dit het 451ste deel is van de […]
30 september 2025 | 120w | 6 reacties
Bij leven heb ik mijn vader niet anders gekend dan als een man met baard, Platero. Hij was een fiere man – steeds gezeten op de vurigste hengst van de kraal, maar nimmer op een eenvoudige ezel als jij, mijn vriend. Ik zag hem wel eens met een klein schaartje voor de spiegel staan om opstandige of – met het […]
15 september 2025 | 120w | 4 reacties
Ik zal het proberen in één zin te zeggen: Op een onbewaakt moment durf ik tijdens een voetbalwedstrijd, waarbij ik vermoed dat de nationale ploeg er een hele reeks zal binnen rammen, al eens – als ik hem vind tenminste – een nationale driekleur, ooit gekregen bij aankoop van 2+1 gratis ik-weet-niet-meer-wat, over mijn knieën te draperen, meer omdat ik […]
1 september 2025 | 120w | Geen reacties
Bij de start van elk nieuw schooljaar moet ik telkens denken aan het jaar waarin een tv-ploeg onze dorpsschool had uitgekozen om er in het journaal over te berichten, een hele eer. Het was tevens de eerste schooldag in een nieuwe omgeving van de jongste telg hier ten huize. De boeken waren al gekaft toen de nieuwsuitzending begon, we zaten […]
11 augustus 2025 | 120w | Geen reacties
“Ik zie maar één mogelijkheid om deze zaak op te lossen,” zei ik. Mijn naam is Justin Case en ik ben privé-detective. “En dat is?” vroeg Flo de Flobecq. Het flatteerde me dat de nieuwe commissaris meteen beroep op me deed en niet wachtte tot de dader het te warm onder zijn voeten kreeg en vluchtte. Ik had het mysterie […]
27 juli 2025 | 120w | 2 reacties
De laatste mens op aarde had het koud gekregen. Om zich te verwarmen kapte hij alle bomen, de ene na de andere. Hij begon klein, met enkele struiken, hagen en soms eens een taxus. Daarna moesten de laagstammen eraan geloven: de perelaar voorop. Hij had de smaak nu te pakken en waagde zich al eens aan een Japanse notenboom of […]
22 juni 2025 | 120w | 3 reacties
Drama bij de bakker, vandaag. Croissants, boterkoeken en stokbrood voorradig, daar ligt het niet aan. Er is vandaag geen krant, een zondagse traktatie van een mediagroep voor alle aangesloten bakkerijen, ook de mijne. “Sorry, vandaag niet aangekomen. Ik snap niet wat er gebeurd is,” zegt de bakkersvrouw. “Digitaal, hé,” zegt de man na mij in de rij. Ik heb hem […]
28 maart 2025 | 120w | 1 reactie
De eerste zin moet er boenk op zijn. Het is een ongeschreven wet in de literatuur en het belang ervan kan niet voldoende onderstreept worden wegens te vaak met de voeten getreden. De nieuwsgierigheid van de lezer is geprikkeld en hij blijft verder lezen, al is de rest van het verhaal of de exposé kinkklare onzin of slaapverwekkend oeverloos gezwam, […]
10 maart 2025 | 120w | 5 reacties
Flo de Flobecq heette ze en nog voor ze ‘m gezegd had, wist ik dat ik haar naam nooit zou vergeten en haar evenmin. Ze leek een beetje op Lily, was me meteen opgevallen, maar jonger en levendiger: haar oogopslag was alerter, het haar langer, zelfde kleur maar op een staart, hetgeen ik bij Lily nooit gezien had. “Wij kennen […]