Lid sinds: 12 september 2019 (40 dagen geleden voor het laatst geschreven)
Aantal stukjes: 882 (gemiddeld 120 woorden per stukje)
Biografie:
‘Wat ik ook doe, het is nooit genoeg.’ Die gedachte is allerminst vreemd, gaat zelfs dagelijks door de hoofden van veel mensen. Het is geen schreeuw om hulp, eerder een reële blik op de werkelijkheid. In een thuissituatie met een gezin, op de werkvloer met targets en prestatiedrang. Meer is een graag gebruikt woord behalve bij salaris. Daar is matiging […]
Je leeftijd, waar je woont, wat je doet, man of vrouw (of anders), zomaar wat gegevens die je afgeeft wanneer je een bankrekening opent. Het lijkt allemaal onschuldig. Voor het mogen hebben en gebruiken van een creditcard worden al meer gegevens gevraagd. Jaren later rijdt je dan in je elektrische auto en denk je het allemaal lekker voor elkaar te […]
Vermomd als onschuld is het gevaar niet te herkennen. Het economisch belang is gigantisch. Bedrijven, machines, werknemers, arbeidsplaatsen, gezinnen, hypotheken. Ook de staatskas vaart er wel bij. Aangemoedigd door leeftijdsgenoten en lijdend onder groepsdruk wordt menig eerste keer waarheid. Ik begrijp het allemaal. Och, eentje maar. De goede verkrijgbaarheid, suikers en andere verslavende stoffen maken dat de nare gewoonte een […]
In deze laatste week van het bewogen jaar 2022 geeft een terugblik wat meer inzicht in hoe consistent het deelnemende schrijversveld op deze site eigenlijk is. De lijst wordt aangevoerd door Han die daarvoor alle lof verdient. Een goede tweede ben ikzelf. Op de derde plaats staat Lisette. Dan volgt lange tijd niets waarna Alice en Levja opduiken, net zoals […]
‘Nee, Corry, de man heet toch geen Ad.’ ‘Ken jij hem dan?’ ‘Nee, ik denk dat niemand weet hoe hij eruitziet.’ ‘Ik geloof zeker dat ik hem zal herkennen wanneer hij hier voor de kraam staat,’ ‘Er is nooit iets veranderd aan het recept van je grootmoeder. Dan moet ik lezen dat het beslag niet consistent zou zijn, wat een […]
Hij was de eerste die me te woord stond in eenzelfde uniform toen ik mezelf meldde aan de balie. De klik was er meteen. Zonder veel woorden stonden we er voor elkaar. Gekscherend werd er wel eens gelachen om zijn krentenbaard. Hoe anders was de bittere werkelijkheid. Overal bultjes; in zijn nek en zelfs in het gezicht. Niets aan de […]
‘Wat zit daar op uw jas genaaid?’ ‘Dat is het vaantje van mijn bedevaart naar Warfhuizen, naar de bedroefde moeder.’ ‘Oh, u bedoelt het wonder van Warfhuizen?’ ‘Ja, waar kent u dat van?’ ‘Het is een bijzondere plek omdat juist de kapel zoveel pelgrims trekt zonder dat er ooit een wonder heeft plaatsgevonden. Er is geen verschijning geweest en toch […]
Aangestaard door een dronkaard met een geitenbaard die eigenlijk al doordverklaard had moeten zijn, begon hij aan zijn eigen bedevaart. Het hobbelpaard en zelfs de bonuskaart thuisgelaten trok hij met appeltaart en fotokaart langs de Zuid-Willemsvaart. Zo kwam hij voorbij een konikpaard met een kattenstaart, het bleek een damespaard. Verder naar het Zuiden verruilde hij de bodemkaart voor een hoogtekaart […]
Henk is buschauffeur. Tot zover niets schokkends. Daar zijn er namelijk meer van. Zonder vast arbeidscontract moet hij altijd weer afwachten of hij werk, een rit, kan vinden. Deze periode is voor hem een drukke periode. De kerstmarkten in Duitsland zijn weer terug en volop toegankelijk. Ritten in overvloed. Toch is Henk een bijzonder mens, tenminste in mijn ogen dan. […]
‘Tjee wat is het hier warm, pap.’ ‘Ja jongen, als je maar stookt.’ ‘Oh, je hebt de haard weer aan.’ ‘Ja, en je moeder heeft zelfs de stoof van oma weer aangekregen in de keuken.’ ‘Waar komt al dat hout vandaan dan?’ ‘Van hierachter in het bos. Het was zelfs druk in het bos verleden week. Ik zag je oom […]
