Lid sinds: 5 augustus 2015 (46 dagen geleden voor het laatst geschreven)
Aantal stukjes: 1653 (gemiddeld 119 woorden per stukje)
Biografie:
Walter is geboren in een bakje met stro. Zonder os en ezel, ijzig koud. Maria zijn mama, zag niet naar hem om en pa had alleen maar oog voor houtbewerking. Nou, dan ben je in de aap gelogeerd, toch? Van bozigheid ontwikkelde Walter zich als een vechter. Eerst een bakjesstrovechter en daarna een straatvechter. Hij werd opgemerkt vanwege zijn kwaliteiten. […]
Een goede vraag. In de bank kijk in naast me. Mijn vader niet. Aan de andere kant mijn moeder. Ook niet. Maar wie rook er dan wel? Voorzichtig draai ik me om. Eigenlijk mag ik dat niet, want het is onbeleefd. Onzin. Hoe vaak ik mij in de toekomst nog zou omdraaien, dat wil niemand weten. Soms van walging en […]
Mijn Roekie is een echte rookie. Hij schuift nog wat onwennig over zijn stok heen en weer. Ik moet eerlijk bekennen dat ik er zelf een beetje de zenuwen van krijg. Hoe moet dat dan voor mijn lieve Roekie zijn? Zou hij wellicht schrik hebben voor het inktvisgeraamte dat open en bloot en vreselijk wit aan de ene kant van […]
Witte neusvleugels steken in de lucht. Net als zijn handen. Een heel klein stroompje bloed drupt uit zijn neus. Suf staart hij voor zich uit. Wezenloos. Een klein flesje wordt onder zijn neus gehouden. De ether schiet linea recta naar de hersenen. Zijn ogen springen wijd open en de pupillen tollen even. De man die voor hem staat laat zijn […]
Waarom moet alles tegenwoordig toch in het Engels? Daarom is het voor mij ook altijd yep en nooit yes. Nop en nooit no. Ik ben toch geen Fries? Geen weg en geen mam. Een uitzondering wil ik dan toch maken. Mijn teddybear drinkt teddybeer. Het is maar dat u het weet. Bij voorkeur Grolsch. Hij houdt namelijk van zure biertjes. […]
Een meer mysterieuze plek kan ik me als klein jongetje niet voorstellen. Niets vergeleken bij de oorden die ik binnen de mij door mijn ouders opgestelde grenzen mag verkennen. Als tienjarige ben ik wijs en bepaald geen Dik Trom, maar het schuurtje van mijn opa, dat was ongekend. Soms brandde er een vuurtje en rookte de kleine pijp die op […]
Antje heeft al dagen last van haar buik en is ook een beetje misselijk. De afgelopen tijd heeft ze het erg druk gehad op de Reeperbahn in Hamburg. Daar runt ze een klein winkeltje in snoepgoed. Negen maanden geleden Had een knappe vertegenwoordiger van chocoladerepen haar hoofd op hol gebracht. Na een one-nightstand was het gelijk raak. Met en zucht […]
Het is uiteindelijk Poetin die op de rode knop drukt. Hij heeft het lang genoeg uitgesteld en er is geen verder ontkomen meer aan. Zijn biograaf is er ook klaar mee. En het wordt ook langzaam tijd dat het doek valt en het boek uitgegeven. De pantoffelbeestjes leggen hun camera af en bevrijden Doremi van haar lasten en lusten. Igor […]
Igor Kannotski, hoofdredacteur van nieuwsbureau de Krimp neemt de telefoon op. Er is gelekt aldus dokter AA. Proefkonijn Doremi is uit de hoge hoed gekomen, de mannenliefde voorgoed vaarwel gezegd. En dan die beestjes? Die zijn gevlucht uit haar knieholte. Igor kan het even niet meer handelen. Wat moet Poetin hiervan denken? Het complete spionageplan valt in duigen. Of de […]
Dokter AA, Be en Ce maken zich nu wel erg ongerust. Huisvriend Rogier Ruis van Minister Neusgat is op hun zaak gezet. Sjaak weet van hun plannen. Maar waarom heeft hij Ruis ingezet? Zou Doremi uit de school geklapt zijn? Het kan haast niet anders. Doremi heeft andere zorgen. De pantoffelbeesten komen in opstand vanuit hun nieuwe schuilplaats. Ze marcheren […]
