Lid sinds: 5 augustus 2015 (45 dagen geleden voor het laatst geschreven)
Aantal stukjes: 1653 (gemiddeld 119 woorden per stukje)
Biografie:
Ik schiet vol vuur. Zo ook mijn ogen. Ze staan op fel. Dit kan echt niet. Vier woorden op rij. Dit is gewoon onmogelijk. Een contradictie in terminus. Sommige woorden schieten tekort. De munitie volstaat niet. Een woord zonder ballen. Groen geel de ergernis. Gif spuwen helpt niet. Het duurt een dag. Voordat mijn ogen stillen. Ik wil in training. […]
Iets meer dan een uur. Dat heb ik nodig voor honderdtwintig woorden in een leuke volgorde te zetten. Om precies te zijn. Een uur elf minuten. Maar dan moet er wel iets zinvols staan over dat record. Dat de woorden bijvoorbeeld spontaan zijn opgekomen in het brein van de schrijver. Tikker beter gezegd. Wie schrijft tegenwoordig nog? Ik ben een […]
Oorlog in het hoofd. Je kunt er pillen voor nemen. Die zorgen dan heel even voor vrede. Een soort wapenstilstand. Maar niet voor lang. Dan wordt de oorlog weer gevoerd met bommetjes en granaten. Overal liggen ze op de loer. Je kunt nog zoveel water en cash in huis halen. Niets helpt beter dan pilletjes. Ja, je kunt ook thuisblijven, […]
Volhouden. Wie heeft dat nooit horen zeggen? Gelukkig, niemand steekt een vinger op. Ik leg het containerbegrip even in haar en zijn en hem volledigheid uit. Om vol te kunnen houden dient men eerst het woord vol in zijn volheid te begrijpen. Daar gaan pakweg 40 jaar over heen. Net als met kaas. Het begrip moet rijpen. Maar dan komt […]
Ik zou nu heel hard kunnen vloeken, maar doe het niet. Ongeduldig van aard lossen de problemen maar traag op. Fysiek welteverstaan, geestelijk kan het wel wat lijden. Een gevoelig plekje is en blijft het, mijn achillespees. Pezen doet achilles al even niet meer. Hij sukkelt wat onder aan mijn been. Ik ga het toch maar even doen hoor. So […]
Ik begeef me halverwege een top 2000. De weg naar de top is nog hoog en lang. Een flinke berg om te nemen. Politiek gekleurd dat ook. Dat komt door het land waarin ik mij begeef. Hoeveel toppen ik al beklommen heb zijn niet op een hand te tellen. Hoeveel top 2000 bergen er überhaupt zijn, om wereldwijd te beklimmen, […]
Ik heb hem bewaard. Een originele vlaflip. In een mooi lang glas. Alleen de kleuren zijn wat veranderd. Ik zie allemaal groen- en grijstinten. Stralend wit en geel is deze niet meer. Ook de siroop is van kleur veranderd. Naar donkerrood om precies te zijn. Het ziet eruit als geronnen bloed. ‘Bah’ denkt u nu wellicht. Maar het valt eigenlijk […]
Flipje uit de Betuwe in Tiel is ziek. Hij ligt te bed en niemand kijkt naar hem om. Zelfs mensen uit de jambuurt brengen hem geen bezoek. En dan te bedenken dat zij hun huizen aan hem te danken hebben door nuttigen van jam. Flipje heeft last van zijn frambozenbuik. Zeer ernstig. En het masseren van de buik gaat erg […]
Ik rij tweehonderdveertig op de autosnelweg richting München. Heerlijk. Haal iedereen in en word zelden opgejaagd. Hardrijders hebben respect voor elkaar. Wij doen ook regelmatig schietgebedjes bij de vele autokerken die zich naast de autosnelwegen in Duitsland bevinden. En effen plassen natuurlijk. Ik ren ook altijd een paar rondjes om de auto heen. Maar niet voordat ik even gerekt en […]
Het Vaticaan snapt er niets van. Waarom staan zoveel kerken leeg? De Paus krijgt er grijze haren van. Ze groeien dwars door zijn schedel en staan stokstijf op zijn kale hoofd. Vanuit al zijn haarvaten en vezels tracht hij een verklaring te vinden. ‘Hoe vat ik aan?’ Zijn Zwitserse garde weet er ook geen raad mee. De aanval is de […]
