Lid sinds: 5 augustus 2015 (46 dagen geleden voor het laatst geschreven)
Aantal stukjes: 1653 (gemiddeld 119 woorden per stukje)
25 oktober 2016 | 120w | 10 reacties
Hij schuift aan bij kassa acht en laadt zijn karretje uit op de band. Spek en rookworst, boerenkool, bladerdeeg, jam, chips, chocolade, sinaasappels, treetje bier, twee, boter, kaas en eieren. Een gewone man. Eenzaam. Een beetje riekend naar een onbestemd wasmiddel dat al vrij lang aan zijn kleren lijkt te kleven. Dat maakt dertig euro vijftig. Hij grist een oude […]
24 oktober 2016 | 120w | 6 reacties
In zijn nek klopt bloed het woedend uit. Het pulseren laat ook zijn ogen knipperen. Haast op de maat. Ziet hij het nu goed? Loopt daar… Ja. Hij is het. En nu? Daar loopt de dader. Vader van zijn ontstaan. De pa die hem de wereld opschopte. Hij weet er niet van en wil het vast ook niet weten. Alleen […]
21 oktober 2016 | 120w | 6 reacties
De heren geleerden turen naar megaschermen terwijl hun dames zenuwachtig koffie schenken. Zou het pakketje aangekomen zijn? Het pakketje van pakweg 10 miljoen euro? Nog nooit heeft een postzegel zoveel geld gekost. Een universele postzegel die een wereldse boodschap moet doorgeven. Waarheen leidt de weg die het pakketje moet gaan? Het zijn alleen de geleerden die het weten. Maar ze […]
20 oktober 2016 | 120w | 9 reacties
Een samenzwering in het holst van de nacht. Drie Musketiers smeden snode plannen. Wie zouden ze vannacht weer eens te grazen nemen? De arrogante elite of het domme gepeupel? Ach, wat maakt het ook eigenlijk uit, ze zijn beiden elkaars sop niet waard. Er geldt immers maar een goedheid. En dat zijn zij gedrieën. De drie Musketiers. En tieren dat […]
20 oktober 2016 | 120w | 9 reacties
Je zult het maar zijn? Nachtburgemeester. Veel liever ben ik nachtwethouder of desnoods nachtraadslid. Dan kun je nog dekking zoeken in het donkerte. Een nachtburgemeester niet. Die loopt voorop, handhaaft de orde en zorgt dat al zijn nachtgenoten genieten van fijne nachten. Hij of zij, in het laatste geval nachtburgemeesteres, gaat in de troepen voorop. Als vaandel- en lantaarndrager in […]
19 oktober 2016 | 120w | 7 reacties
Kleine Fritz is zenuwachtig. Vanacht zijn eerste optreden. Apetrots heeft hij het de hele familie en al zijn vriendjes verteld. Daar heeft ie nu een beetje spijt van, want ze komen allemaal kijken. Best wel vreemd eigenlijk. Want het betreft hier een nachtoptreden. Fritz heeft dat er helemaal niet bijverteld. Maar slim als papa is heeft deze iedereen achteraf toch […]
18 oktober 2016 | 120w | 4 reacties
Je zult maar Guus heten en nachtblind zijn. Je wil het niet meemaken. En dan ook nog eens op je eerste date. De kleren op de grond vind je nooit meer terug. Laat staan dat je de halve fles rode wijn nog weet op te sporen. Je durft ook niet uit bed te gaan, weg van de liefste vriendin van […]
17 oktober 2016 | 120w | 3 reacties
Moe strompelt hij door de straten van Oelala, Igor Dnjepper, president van het kleine autonome deelstaatje Altaj, gelegen 3641 kilometer ten oosten van Moskou. Hij is moe. Doodmoe. Geen nachtraaf maar nachtrus. Ooit verbannen uit zijn geliefde Moskou probeert hij sinds jaar en dag zin te geven aan zijn eigenste republiekje Altaj. Een referendum heeft hij uitgeschreven, als democraat in […]
17 oktober 2016 | 120w | 7 reacties
Ik lig met mijn hoofd half onder het kussen. De gordijnen zijn nog open. Waarom heb ik deze niet dichtgedaan? Omdat ik de nacht wil zien komen? Omdat de dag de nacht daagt? Ik weet het niet meer. Hoef het ook niet te weten. Het enige dat me nu nog zorgen baart is het nachtdiep. Ik weet dat het zo […]
15 oktober 2016 | 120w | 4 reacties
Niemand kan aan Xan tippen. Nog nooit heb ik zo’n moedige Chinees gekend. Nee, niet zo een die nu al begint met het uitdelen van gratis kalenders met vuurspuwende draken. Voor een Chinees in Nederland is ieder jaar het jaar van de draak. En zijn stoep rood. Niet van bloed maar van pakpapier. Verschrikkelijk irritant. En maar laten liggen tot […]