Lid sinds: 5 augustus 2015 (45 dagen geleden voor het laatst geschreven)
Aantal stukjes: 1653 (gemiddeld 119 woorden per stukje)
Biografie:
Als engeltjes zitten ze boven op een roze wolk. De vleugeltjes lieflijk achter op de schouders geplakt. Er valt niet veel te beleven hoog boven de wolken. Johnny, Leen, en Willie laten hun voetjes bengelen en zetten gezamelijk een lied in. Maar ieder een ander lied. Da’s best lastig. Driestemmig drie liederen zinnen, dat gaat zelfs Michael zijn pet te […]
Zenuwachtig meld ik me bij de Historische Kerk Souburg. Vandaag doe ik auditie bij het Zeeuwse vrouwenkoor Quodlibet onder bezielende leiding van Willie de Hollander. Willie weet van wanten en stelt me gerust door mij onmiddellijk tussen de leeuwinnen te werpen. Ik weet niet wat me overkomt. Mag gelijk meedoen. Daar gaan we, in alfabetische volgorde gezongen: Hendrik Andriessen: De […]
De pedel luidt de klok. Hij weet waar de klepel hangt. Kwestie van kennis van algemene kennis. Maar niet voor Pieter Jansen. Zenuwachtig verdedigt hij zijn proefschrift voor de heren professoren H. Jozef en M. Maria. Paranimfen houden hun heilig hart vast. Het proefschrift draagt de titel ‘De impact van algemene kennis in werelden van domheid’. Als verdediging gebruikt Pieter […]
Meneer de bouwvakker begreep er niets van. Hij tuurde naar het briefje dat zijn quasi intellectuele vrouw hem in de handen had geduwd. Een quodlibet wilde ze hebben. Ja dat stond er echt. Zonder enige verwijzing. Haasten dus, want diezelfde avond hadden ze nog een feestje. Toe maar. Gelukkig was meneer de bouwvakker niet voor een gat te vangen. Hij […]
Daar zit ie dan weer, in een onmogelijke situatie. De zoveelste. Maar dit keer is het anders. Dit keer geeft hij niet op. ‘Toe maar, je kunt het!’ Moedigt hij zichzelf in gedachte aan. Het ziet er best komisch uit. Een buitenstaander zou zich er zelfs aan vergapen. Gelukkig is de situatie veilig. Hij bevindt zich onder lotgenoten. Alleen die […]
Gelukkig ben ik op tijd. Altijd haasten als ik naar het ziekenhuis moet. Parkeren lukt. Eigenlijk geen plek, maar ik zet hem gewoon achter die van een ander. Noodgevalletje zogezegd. Bovendien heb ik sowieso al last van mijn staafjes en kegeltjes. Heb niet voor niets een afspraak met mijn oogarts. Bij de oogarts gaat het vlotjes. Staafjes en kegeltjes zitten […]
Pin, dat is het goede antwoord van de laatste quizvraag. Zeker weten. Ik lever het papier in bij de wedstrijdleiding en wacht af. Ben benieuwd of iedereen de quiz op tijd zal inleveren. Hij is best moeilijk dit keer. Intussen is de stilte in het café te snijden. Fluisterend bestel ik een biertje. Dat heb ik wel verdiend. Jammer dat […]
Al wekenlang telt Tinus Tokio zijn dagen. Een maand hebben ze hem gegeven. Eerst telt hij de dagen op zijn handen. En nu de handen op zijn gaat hij door op een kalender. Afstrepen, dag voor dag. Hij is al bijna toe aan een nieuwe kalender. Binnenkort maar weer eens naar de Chinees. Het maakt Tinus ook niet meer uit. […]
Binnenkort is het weer Burendag en ik ben dit jaar aangewezen voor de organisatie. Dat heb je als je in een dorp woont met amper 500 inwoners. Vroeg of laat ben je aan de beurt. Het is een lintdorp waar ik woon. Indirect zijn we dus allemaal buren van elkaar. En zo voelt het ook want iedereen doet mee. Naast […]
Ik heb zojuist een record gebroken. Het viel zomaar voor mijn voeten op de grond. Ik trok het ook wat hardhandig uit de vaatwasser. Maar ja. Shit happens. Mijn vrouw zal nu ongelooflijk kwaad zijn. Maar ik deed het echt niet met opzet. Nee, het ging per ongeluk. Daar ligt het record nu. Gebroken op de vloer. Ik kan wel […]
