Lid sinds: 5 augustus 2015 (45 dagen geleden voor het laatst geschreven)
Aantal stukjes: 1653 (gemiddeld 119 woorden per stukje)
Biografie:
Met een brede glimlach word ik huilend wakker. De tranen stromen over mijn wangen. Ik vind het helemaal niet erg. Ik proef het zoet en zout van onvervulde droom. Hoe vaak zal ze nog verschijnen? Een wiskundige berekening volstaat niet. Moeder in kwadraat. Ik was negen toen ze van mijn netvlies verdween. Met het laatste beeld voor ogen boetseer ik […]
Ik had het al zo lang beloofd. Een heel klein tafeltje. Om samen aan te zitten. Voor Mika en voor mij. Delen doen we eigenlijk zo’n beetje alles. Stoelen, tafels, bed en de liefde. Het moet dan ook een echt tafeltje zijn. Zelfgemaakt. Ik ben niet voor niets een timmerman. Hoewel, dit keer wel. Voor ons tafeltje gebruik ik simpel […]
Ik ga vandaag niet. Hoezo niet? Geen trek. Na de eerste dag al? Ja, is dat zo vreemd? Ik wist het al. Dat vind ik knap. Je bent zo doorzichtig. Transparant? Transparant. Kan ik wel mooi iets met jou gaan doen. Dacht het niet. Ach, toe? Vooruit dan. Echt? Wat trek je aan? Mezelf. Jezelf? Ja, vandaag wel. Dat vind […]
‘Mag het een onsje meer zijn?’ Eigenlijk heb ik zo’n hekel aan die term, maar vooruit, ik heb een goede dag. ‘Wilt u met of zonder omslag?’ ‘Nou, doet u maar met.’ ‘Dat maakt dan vijf euro zesenvijftig.’ Het pakket gehakt dat ik half om half ontvang, voelt wat sponsig. Door de plastic zak schijnt de omslag door: Omslagerij Peter […]
Iedere dag stond hij vroeg op en keek met scherp zicht en grote belangstelling uit het keukenraam. Vervolgens maakte hij wat aantekeningen in zijn notitieboekje. Die werkte hij tijdens het ontbijt zorgvuldig uit. In mooie volzinnen. Voor de spiegel in de badkamer repeteerde hij zijn tekst. Hij had nog een uurtje voordat de uitzending begon. In de huiskamer bekeek hij […]
Er schiest die bal in die hoek. Ja wirklich waar tussen die palen hoch bovenin. Ich herhinnere het mij wie die dag von gestern. Wissen sie. Er ging er nicht in. Ik wuste das. Rechtsboven. Ja ich waar trots, zehr viel trots. Er kam op mir auf und er machte rare bewegingen mit sein lijf. Er dachte waarscheinlich ik trappe […]
Driftig dartelde de dolle muis door de kamer. Driftig dartel? Dat kan toch niet? Echt wel. De muis was verliefd. Op Micky. Sinds kort. En driftig van aard. Maar dat terzijde. Dartel verliefd zijn is veel leuker. Hij was een beetje de kluts kwijt, de crazy mouse en rende als een dolle rondjes door de kamer. Zo kon het niet […]
De winkel ruikt zoet. Op de koude tegelvloer staan ijzeren rekken met grote glazen potten, vol met snoep. Het water loopt in mijn mond. Ik zoek mijn favoriete potten. Een deur draait langzaam open. Daar komt ie aangeschuifeld. De blinde, gekleed in een lange stofjas. Is ie echt blind? Hoe vindt hij dan het snoep? Met doffe ogen kijkt hij […]
Er staat veel publiek langs de kant. Ze staan er verkleumd bij. Koude gezichten, rode neuzen. Ik zoek nog een leeg plekje. Met een vriendelijk gebaar wring ik me ietwat verlegen tussen een stel bruine beren. Ze hebben zich goed verkleed. In de verte zie ik de optocht al aankomen. Ik ben net op tijd. Een van de beren naast […]
Welke kleur? De rode. Zeker weten? Zeker weten. Met of zonder water? Met water. Na of voor de maaltijd? Ervoor. Hebben we het zo? Nee, de grote witte nog. Waar liggen die dan? In de bovenste la. Ze zijn bijna op mam. Dat kan niet. Nog een strip. Kijk je wel goed? Ja, mam. Voor deze week is het genoeg. […]
