Schrijver
Mien
Lid sinds: 5 augustus 2015 (45 dagen geleden voor het laatst geschreven)
Aantal stukjes: 1653 (gemiddeld 119 woorden per stukje)
Biografie:
Biografie van Mien
Meemaker. Loves to write. Geboren in een attractiepark in Brühl. Polsstokletterhoogspringer in vrije tijd.
Geschreven stukjes
24 september 2015 | 120w | Geen reacties
Zeef. Nee, mandje. Nee, vergiet. Ja, hoe zit het nou? Niet. Hoezo? Nou, het is toch lek? Lek als lekkend of lek als verklappend? Nou, gewoon. Letterlijk of figuurlijk? Ik kan niet meer volgen. Lek? De hersens ja. Die kende ik nog niet. Lekkende hersens. Nou, gewoon. Als het geheugen je in de steek laat is het lek. Als een […]
23 september 2015 | 120w | 7 reacties
Een handvat, een tuit, een vulopening en als het even kan een broes, dat moet ie allemaal bevatten. Grootte pakweg 15 liter. Eerst draai ik een flinke buik. Terwijl de klei door mijn vingers glijdt denk ik na over de afwerking. Glazuren? Ja. Wel zo handig met alle glazuren regen die tegenwoordig valt uit hevige wolkbreuken. Ik besluit meteen een […]
22 september 2015 | 120w | Geen reacties
Dat heb ik weer. Disleksi. Een bizondere vorm ook nog. Ik voeg soms letters toe aan bestaande en niet-bestaande woorden. Ingewrikkeld, ik geef het toe. Soms laat ik ook lettes weg. Laat dat nou net in het zembad gebeuren. Ik trek daar iedere week baantjers. Crimineel hoe ik mijn best moet doen om een baantjer uit te zemmen. Waarom? Omdat […]
21 september 2015 | 120w | Geen reacties
Geheugen, zo lek als een gieter. Dat komt omdat ik niet genoeg gras eet. Onderzoek heeft onlangs aangetoond dat het eten van gras de hersenen stimuleert. Het vergroot ook de opnamecapaciteit. Hoe dat kan? U denkt vast die is zo dom als een koe. Maar koeien zijn helemaal niet dom. Het zijn juist zeer intelligente beesten. En ik zal dat […]
21 september 2015 | 120w | 8 reacties
Ik heb alles verzameld en zorgvuldig bewaard. In gedachten vergaard. In kartonnen dozen. Zo ook mijn hoofd. Emotie kon er niet meer bij. Grenzen moest ik stellen. Dat zette mij onmiddellijk aan het denken. Moet ik mijn gedachten nu aan gedichten of aan proza schenken? Niemand die mij geloven zal. De tuinman verdrinkt in zijn eigen gras, zonder zwemvest in […]
17 september 2015 | 120w | 4 reacties
Ik twijfel nooit. Weet alles zeker. Alles is simpel. Een plus een. Is toch twee? Waarom daaraan twijfelen? Heeft geen zin. Zeker weten gewoon. Er voor gaan. Geen laf gedoe. Staan voor iets. Linea recta volgen. Befehl ist Befehl. Ook naar jezelf. Nadenken komt later. Tijd voor oorlog. Twijfel leidt af. Waarom daaraan toegeven? Voor de finish. Flink gas geven. […]
15 september 2015 | 120w | Geen reacties
Ik word wakker op de kleuterschool. Vreemd. Mijn bed staat middenin het klaslokaal. Alle kindertjes zitten om mij heen. Net als de juf. ‘Mien, lees eens iets voor?’, roept de juf. Maar dat kan ik helemaal niet. Ik zit nog op de kleuterschool. Hoe kan de juffrouw dat nu van mij vragen. Ik zie mezelf mijn vinger opsteken. ‘Nee Mien, […]
14 september 2015 | 120w | Geen reacties
Vandaag een bezoek gebracht aan de grote Twijfeltoren. Wat stond ie er weer mooi bij. Onderaan de voet was een groot geel circus neergestreken. Gekke clowns op gekke fietsen. Ze staken allemaal in het geel en staken trots hun linkerarm omhoog. Het leek wel een soort ode, een groot geel saluut dat ze aan iets of iemand brachten. Ik vroeg […]
14 september 2015 | 120w | 2 reacties
Zal ik wel of niet vandaag of morgen spontaan of berekend met potlood of pen in de kamer of keuken een boeiend of saai epos of gedicht boetseren of borduren op papier of mijn tablet? Bewust of onbewust vraag ik me af, nee, ik weet het zeker, dat ik ooit of nooit de column van mijn leven zal schrijven, in […]
11 september 2015 | 120w | Geen reacties
Joost mag weten Weten wat niet is Stilte in de lucht Rumoer op aarde Wankel en vrij Gevangen evenwicht Twee gezichten Zwart en wit Grijzen taboe Kleurrijke passie Wat een mens niet kan Bevroren in de sneeuw Kunst van leven Leven van kunst Worstelingen in een mensenleven. Niemand is het vreemd. Bedankt Joost, voor wat je achterlaat. Jouw dubbelheid en […]