Lid sinds: 5 augustus 2015 (45 dagen geleden voor het laatst geschreven)
Aantal stukjes: 1653 (gemiddeld 119 woorden per stukje)
Biografie:
Preuts van den beginne word ik geboren. Poedelnaakt. Mijn piemel en ballen zullen de rest van mijn leven nooit meer zo groot zijn in verhouding tot de rest van mijn lijf. Ik word onmiddellijk warm ingepakt door een lieve kraamhulp met blauwe ogen. En niet alleen vanwege mijn blootheid en geslachtsgrootte, maar ook vanwege de temperatuur. De vraag is alleen, […]
Preuts is het nieuwe zijn. Het bedekken van alles dat bloot is. We bouwen muren en kleding om ons heen. Zien wordt het zwijgen opgelegd. We horen te luisteren naar wegstopgedrag. Eigenlijk, diep beschouwd legt iedereen zichzelf een burka op. Mannen dansen in hun rokken en de vrouwen gaan naar de pijpen. De wereld in shock. Nou ja … de […]
Preuts op de schaal van Richter. Ik richt me op van de krant. Dit is interessant. Alsof preutsheid gradaties kent. Welke dan? En hoe ziet de schaal er eigenlijk uit? Ik lees verder en val van de ene verbazing in de andere. Toch geen fake nieuws? Tegenwoordig weet je het niet meer. Moet je meerdere bronnen raadplegen. Links, rechts en […]
Twee spillebenen op het strand. Is er iemand die kijkt? Alle ogen gericht op wat? Te verwaarlozen denkt de schrijver. Niets is minder waar. Wat hij draagt kan niemand raden. Mag ook niemand zien. Het is zo groot. Men zou er zowaar van in paniek kunnen raken. Bij de aanblik. Nog nooit vertoond, zo groot en lelijk. Opgeblazen in het […]
Ik bevind me op een doodnormaal rariteitenkabinet. Contradixie in terminus. Ik leg het uit, begrijp de verwarring. Het rariteitenkabinet bevindt zich op een popupfestival. Werkelijk waar, een festival dat ineens spontaan voor mij oppopte. Nooit eerder meegemaakt, maar wat leuk. En ook nog met allemaal artiesten waarvan ik fan ben. Enkele poppen uit de Efteling, Pinokkio, wat Disneyfiguren, Shrek en […]
Daar staan ze op de gouden loper, voor vlaggen, rood en wit gestreept, met hier en daar wat sterretjes. Niet zoveel sterren als bij de concurrent. Andere sterren. Boksers, vechters, hunters en daarachter verscholen een lieve tante met haar op de tanden, echter niet op het podium. Dat is voor iemand anders. Een podiumdier, een jakhals, een entertainer, een liefhebber […]
Kortsluiting in mijn hoofd. Vierenzestig woorden die eindigen op crisis. En welke kies ik uit? De laatste. Zenuwcrisisberaad. Waar gaat het over? Over een snelweg, via mijn hersenen langs de ruggegraat linea recta naar mijn porieën in het grootste orgaan van mijn menszijn, de huid. Onder de huid eigenlijk. Het vertaalt zich in zweet, rode gloed (voor de duidelijkheid, op […]
Geert zit op het toilet en schrikt zich een hoedje. Er hangt nog maar een velletje aan de toiletrol. Naast het fonteintje hangt wel een klein handdoekje aan een ring. Maar is deze groot genoeg voor zijn boodschap? Hij moet kiezen. Het laatste vel of de handdoek in de ring? Geert wikt en weegt. Wiebelt op de pot van linkerbil […]
Eens en voor altijd speelt de partij haar laatste troef. Ze kunnen het hoofd sowieso niet meer boven water houden, laat staan de voeten. Die trappelen al jaren in het wilde weg, onder water, onder de gordel, stiekem, gelijk gemene waterpoloërs die proberen hun tegenstander op afstand te houden, bang dat hun broek naar beneden wordt getrokken. Alsof het publiek […]
Een u? Zit er niet in. Een k dan? Ook niet. Een t misschien? Nop. Kut!!! Je hebt nog vier kansen. Vierkant, ik ga gokken. Probeer maar. De e zit er altijd in. Klopt. En doe ook maar de a. Was daar maar mee begonnen, dan had je nu niet zoveel stress gehad. Volgens mij zit je flink de boel […]
