Lid sinds: 5 augustus 2015 (46 dagen geleden voor het laatst geschreven)
Aantal stukjes: 1653 (gemiddeld 119 woorden per stukje)
Biografie:
Ik loop langs het spoor met mijn neus tussen duim en wijsvinger. Niet tegen de kou, maar tegen de geur. Die is namelijk niet te harden. Zo ranzig, zuur en vies. Ouwe pis. Dat wil je niet ruiken. Ik bevind mij in een oud steegje van de hoofdstad. Ben er lang niet geweest. Maar het ruikt nog precies hetzelfde. Het […]
In de kleine houten keet maakt de houtkachel een knapperig, gezellig geluid. Buiten regent het. We drinken ranja en onze wangen gloeien. De ramen van de kantine zijn beslagen. De barman roept mij naar zich toe. Aan de bar zitten een paar spelers van Heren 1. Ze grijpen me vast bij mijn nek en grappen wat lollig. “Ben jij er […]
Onoverkomelijk onvergelijkbaar onwaarhedenonderzoek. Onbegrijpelijke ondoorgrondelijke onbeholpen telefooncontacten. Onaandoenlijk haast. Onachtzaam, onfatsoenlijk, ontegenzeggelijk ontluisterend. Ondoordachte antwoorden. Soms heb ik geluk en krijg ik iemand binnen vijftien minuten aan de lijn. Ik hoor een Pink Floyd-achtig kassageluid rinkelen. Een tweede geluk als mijn gesprekspartner de Nederlandse taal meester is. Mijn vraag is simpel. Hoe hoog gaat het maandvoorschot zijn? Uiteraard geef ik […]
Ik val in de hoogste gastariefschijf. Daar ben ik blij mee. Nu kan ik al die kubieke meters gas aftrekken bij de belasting. Bepaald geen gebakken lucht. De vraag alleen is of het niet meer oplevert als ik het op de zaak aftrek. Oeps. Daar moet ik dus mee uitkijken. Mijn vrouw werkt ook thuis. En die is nogal snel […]
Heel lang heb ik gespaard. En nu dan eindelijk een bedrag dat er toe doet. De vraag is, wanneer komt er eentje beschikbaar? En vraag twee, tegen welk tarief? Ik houd alle bladen en websites in de gaten. Aan sociale media doe ik niet, dus geen enkel alarm is ingesteld. Mijn achterban, familie en vrienden zijn uiteraard wel op de […]
Ik probeer hem een hand te geven, maar het lukt niet echt. Loslaten doet hij ook niet. Ik heb het over het grote standbeeld op de markt van Handwerpen. Op zijn Engels Mierwerpen. Mierthrow zou ook nog kunnen. Maar ach, we weten inmiddels om welke stad het gaat, toch? Standbeeld staat gewoon te hoog. Ik kan niet eens op de […]
Van alle tijden helaas. Waar het precies begonnen is, geen idee. Waarschijnlijk in China. Want bij bijna alles wat moeilijk te verkroppen is wordt met de vinger gewezen naar dit gespleten land. Land? Zeg maar werelddeel, zo groot. Probeer het maar eens met Risk te veroveren. Enfin. Het land kent oude en nieuwe slaven. Ouwgoeren en Oeigoeren. Hoe de slaven […]
Wat jammer. Het Spookslot is niet meer. De Efteling heeft besloten het te sluiten ten koste van een nieuwe hotelaccomodatie. Begraven de mooie en spannende herinneringen van weleer. Gelukkig blijven ze van het Sprookjesbos af. Een klassieker die inclusief de muzikale paddestoelen behouden blijft. Beter hadden ze het Land van Laaf opgedoekt, met die maffe mislukte kabouters met irritante stemmetjes […]
De blokken vallen omlaag. In een behapbaar tempo. Nog wel. Ik ga alvast verzitten. Van mijn linker- naar mijn rechterbil. Het puntje van de stoel is al danig gesleten. Intussen probeer ik wat te drinken. Een voorschot. Want als straks de blokken vliegen heb ik geen tijd meer. Nog net geen kramp in mijn rechterhand. Met links durf ik niet […]
Ik klap de laptop open en staar in een zwart scherm. Vaag de contouren van mijn gezicht. Alleen de ogen spreken. Wit vertellen ze mij een verhaal. Geen gezicht. Ik klap de laptop weer dicht en verbaas me over het logo. HP of PH? Telkens weer die verwarring. Wat is de voorkant en wat de achterkant? Omgedraaid is wat ik […]
