Lid sinds: 5 augustus 2015 (46 dagen geleden voor het laatst geschreven)
Aantal stukjes: 1653 (gemiddeld 119 woorden per stukje)
Biografie:
Dit verhaal gaat over een eeneiïge tweeling waarvan de papa niet bekend is. Tweemaal pech zou je haast zeggen. Ware het niet dat moeder de beide Hermannen, twee gezonde jongens met dezelfde naam, al snel uit de vaderdroom hielp. Zoeken naar een eikel kun je beter niet doen in een wereld die alleen bestaat uit dennenappels. Herman en Herman besloten […]
Hij kan weer. Weer als altijd. Altijd met plezier. Plezier in schrijven. Schrijven met inkt. Inkt vol bloed. Bloed en passie. Passie met spel. Spel onheilspellend scherp. Scherp als peper. Peper en zout. Zout en zoet. Zoet en zuur. Zuur en verwrongen. Verwrongen van nijd. Nijd om onrecht. Onrecht in ban. Ban de bende. Bende van Vijf. Vijf grote spelers. […]
Voor het geval dat. Dat inloggen niet lukt. Lukt hier dus wel. Wel met een omweg. Omweg naar mijn teksten. Teksten die mogen zijn. Zijn is mogen zijn. Zijn is geen vraag. Vraag vraagt om antwoord. Antwoord niet altijd gegeven. Gegeven is de ruimte. Ruimte om te dwalen. Dwalen in online universum. Universum van ongebreidelde fantasie. Fantasie om te delen. […]
Ik ken een heleboel tificaties lieve lezer. Edoch de tificatie die mij het meest aan het hart ligt is de jus. Het wordt nog mijn dood. Zo verzot ben ik erop. Mijn dokter denkt er gans anders over. Het zij zo. Hij gaat niet over mijn leven. Eerder mijn dood. Bij leven nuttig aldus heel veel justificatie. Zo het is […]
Capricieus voel ik mij op Capri. Bella Italia. Con limone e citrone. La vita e bella. Op oude bergschoenen klos ik door de hoofdstraat en krijg exquise parfummonsters aangereikt bij elke chique winkel die ik passeer. Zou ikmogelijk stinken of ruiken ze geld? No l’o so. Ik weet het niet. Ik geniet nog na van de prachtige tuin van het […]
Rust roest. Dat is wat mijn oma altijd zij. Nu is ze opgelost in water. Oxidante tante was het. Blijft wel in mijn herinnering. Oma nuts. Omdat de nutsen uit het dressoir zo ontieglijk oud en taai waren. Net als oma dus. Oma nuts. In de winter bij verkoudheid onder het gesteven laken en wollen deken met de borst rood […]
Ik zit op het toilet en voel me bezwaard. Mij is een telefoon in consignatie gegeven. Niet van mij maar die van een van de dochters die ik niet heb. Fictie in non-fictie. Moet kunnen. Ik durf er niet op te kijken en heb de telefoon voorzichtig op een stukje toiletpapier in het fonteintje gelegd. Hans Grohe gromde heel kort. […]
Geachte heer, mevrouw Mien, Onlangs heeft U ons een product doen toekomen, waarvan we niet weten wat het is, om te zijner tijd ter verkoop aan te bieden op internet. Hierbij ontvangt U de rekening. Voor niets raakt immers het world wide web op. Deze consignatie baart ons edoch een beetje zorgen en kent enkele constraints. Om tot een goede […]
Wie komt ze ophalen? En snel. In consignatie gegeven in 2001 bij de Nederlandse Staat. Gelukkig rept de Staatscourant ervan. Na twintig jaar komt het bedrag eindelijk vrij. Een minimaal bedrag. Maar toch. Trek er maar eens twintig jaar rente van, in de hoop dat de banken dat weer ooit gaan doen, rente geven op spaargeld. Onder Rutte gaat dat […]
Gevonden. De laatste opdracht. In het laatje van het nachtkastje. Gericht aan een vriend van moeder. Een advocaat die niet wars is van advocaat. Met slagroom. Wat hebben ze die samen vaak gedronken. De man des huizes moest eens weten. Wat niet weet wat niet deert. Dat is het uithangbord op de gang. De lijfspreuk van de man des huizes. […]
