Lid sinds: 5 augustus 2015 (46 dagen geleden voor het laatst geschreven)
Aantal stukjes: 1653 (gemiddeld 119 woorden per stukje)
Biografie:
‘Wie heeft de leukste poedel?’ Dat staat met grote letters geschreven op het billboard naast de A4. Het vloekt een beetje met de andere reclameborden in roze en geel. Of die opvallen! Ik wil er niet staan. Die poedels wel. Er staat een hele grote afgebeeld met getrimde poten en kop. Het lijkt wel een mislukte loper van een schaakbord. […]
De muziek zwelt aan. Vanachter in de zaal worden de klapdeuren open gegooid. Een man met een grote steek met veren komt de zaal in. In de hand een scepter. Die steekt hij op het ritme van de fanfare de lucht in. Het in olijke kleuren gekleed publiek reageert enthousiast en zwaaien met hun armen. In sommige handen klotst het […]
Het moffelwoord maar weer eens van stal gehaald. We zijn reeds een cyclus verder. Het zij zo zei ik. Maar wie was die Egel eigenlijk. Stekelig. Dat sowieso. Iemand die tot nadenken stemt. Een nachtdier. Duitser. Uiteraard. Een idealist. Geen romanticus. Helaas. Want die laatsten zijn veel leuker. Droeviger ook. Bij een romanticus is het glas letterlijk meestal half leeg. […]
Beteuterd staat Sjakie in de gymzaal. Hij beseft nog niet goed dat hij op het punt staat ëén van de eerste genante ervaringen uit zijn waarschijnlijk en hopelijk lange leven mee te maken. Karaktervormend dat wel. Sjakie is acht jaar oud. Jong moet ik eigenlijk zeggen. Te jong. En de kleinste van de klas. Daarnaast stinkt hij een beetje. Een […]
Daar zit ik dan met mijn goed gedrag. Bang te wezen. Maar wie schreef ook alweer: wie het meeste angst heeft heeft vaak het minst te vrezen? Ik weet het niet meer. Doet er ook niet toe. De angst overmeestert hoe dan ook. Niet moeilijk ook. Ik zit in een praktijk die meester is in verkiezingen. Niet bepaald kies misschien, […]
Altijd leuk verkiezingen. Wie is de mooiste? En waar letten we dan op? Gezichtskenmerken? Uitdrukkingen? Het huiste loopje misschien? En niet onbelangrijk de kleding. Pak, met of zonder stropdas, mantelpakje met blote benen of toch maar kousen? Keuzes, keuzes, keuzes. Het zijn er te veel. Menige spiegel is al gebroken. Door nijd, kift, onhebbelijkheid. Maar bij de pakken neerzitten is […]
Met tien vingers doe ik het dagelijks. Wie niet? Nou er zijn er genoeg die niet verder komen dan hun middelvinger. Die steken ze op tegen alles en iedereen. Staand, liggend, zittend het maakt niet uit. Zonder middelvinger zouden ze heel arm zijn. Bloot ook. Te kijk. Nog erger. Ze verstoppen zich achter een hele grote dikke middelvinger. Och arme. […]
Met de nodige strijdlust, probeert hij het mondkapje voor te doen. Van opgeven weet hij niet want hoe dan ook dat kloteding moet voor de mond. Gelukkig draagt het slachtoffer geen bril. Dan zouden de glazen voortdurend beslaan. En ja, hoe weet het slachtoffer dan waar die kan plassen. Ruiken lukt ook al niet. De scherpe neus zit immers ook […]
Evert van B. trekt zijn schoenen aan. Hij heeft er zin in. Het id nog voeg. Om en nabij zes uur. Maar gelukkig is hij een ochtendmens en mag hij al vertrekken. Willem van O. Doet ook mee. Stiekem uiteraard. Niemand die het weten mag. Het is dag een en nog drie te gaan. De vrieskou dnijdt bij Nijmegen en […]
Daar staan ze tegen de muur. Ben de namen even kwijt. Maar eentje heet Joe. Joewieso. De kleren die ze dragen komen linea recta van Maja de Bij. Aan de voeten dragen de heren loden ballen aan een ketting. De bewegingsvrijheid is daarmee beperkt. Ze staan op volgorde van lengte. Joe staat voorop of achteraan. Het is maar hoe je […]
