Lid sinds: 5 augustus 2015 (46 dagen geleden voor het laatst geschreven)
Aantal stukjes: 1653 (gemiddeld 119 woorden per stukje)
Biografie:
Geen foute naam van een nieuw model Ford en ook geen alcoholisch drankje uit de Jordaan. Nee, gewoon een Etruskische God die toegewijd is aan pasgeboren bambino’s die meteen bij de eerste kennismaking met de Aarde tranen met tuiten huilen. En ja, ook pasgeborenen verdienen een godheid. Een zeikgod hebben ze edoch niet gevonden of noodzakelijk geacht. Wat dan weer […]
‘Taar, ik vrees van niet. Mijn probleempje heb jij goed opgelost. Aan het jouwe kan ik helaas geen puntje zuigen. Zie de waarheid onder ogen.’ Na een kort proces is er een uitspraak in rechtszaak ‘Lost’. Het oordeel van de rechter luidt als volgt: ‘Beste mensen. Charley Korteindje is in een vlaag van emotieverbijstering onfortuinlijk gestikt in een borstpartij van […]
‘Ik hoefde alleen maar een doekje met verdovingsmiddel voor te houden en te wachten op haar reactie. Maar zover kwam het niet. Ik raakte ontroert door het emotionele verhaal dat ze mij vertelde. Een aandoenlijk verhaal van een lief en intelligent meissie. En ik? Ik heb haar geplet. Geplet tussen mijn grote bouwvakjoekels. Ja, je kent ze wel. Jij hebt […]
We staan voor het bungalowpark. Met hoge verwachtingen. Vooral bij de kinderen. Die willen maar een ding. Zwemmen. We hebben niet verteld dat het tropisch is. Dat je dus een zwembroek aan moet die niet warm is. Geen wollen dus. De kinderen keken ons aan of we van Mars kwamen. Een wollen zwembroek? Waar we dat als ouders vandaan haalden? […]
Taar polst de blik van Koploper en gaat verder met haar verklaring. ‘De enige manier om die grijns van Joop’s gezicht af te krijgen was door hem te raken in het diepst van zijn ziel. En bij dat idee kwam ik in beeld. Roeg wilde een van de familieleden Korteindje kwetsen. Ik moest hem daarbij helpen. Hij vroeg mij aan […]
‘Beste Taar, ik wil het lot niet tarten, maar volgens mij heb je wel iets uit te leggen aan ons?’ ‘Wel Koploper, dan zal ik je de waarheid vertellen. Of beter gezegd, de taarheid. Vorige week zondag werd ik gebeld door een stille aanbidder, Nick Roeg, de bekende filmregisseur. Hij vroeg me om een gunst, beter gezegd afgunst. Hij was […]
‘Wraak, wraak, wraak! Wilt u meer of wilt u minder wraak?’ ‘Meer, meer, meer …!’ ‘Dan gaan we dat regelen!’ Ping, ping. De kassa’s rinkelen. Money and fear make the world go round. Op het advocatenkantoor tellen ze zich rijk. Op het Openbaar Monasterium hebben ze weer wat te doen. En het Gerecht leunt rustig achterover. Daar schuiven ze tijd […]
Taar neemt plaats op positie vier. Het zweet staat op haar voorhoofd. Ze veegt het snel weg. Boven de spiegelraam tikken de secondes weg. Ze heeft nog dertig seconden. ‘Attentie mensen, graag even omdraaien, op de knieën zitten en over de linkerschouder naar de spiegelraam kijken. Dank u wel.’ Aan de andere kant van de spiegelraam speurt Muts de bouwvakkersdecolleté’s […]
In de tuin kijken mij twee ogen aan. Ik doe net alsof ik het niet zie. Intussen heb ik mijn onderwerp allang gespot. Blitse hippe kleren aan en voorzien van de nieuwste telefoon. Een appel uiteraard. Hij, bepaald geen Adam, zij, bepaald geen Eva staan verdekt en bedekt opgesteld achter de boom met vingerbladen. Gelukkig is het gee herfst en […]
Ik houd het even frugaal. Hoe? Daar komt u vanzelf achter lieve lezer. Op de eerste plaats zal ik helder formuleren zodat u dit stukje goed begrijpt. Waar het over gaat is niet zo heel erg belangrijk. Het is veel fijner te reizen dan aan te komen op de uiteindelijke bestemming, nietwaar? Wel waar dus. Het schrijven en lezen an […]
