Lid sinds: 5 augustus 2015 (46 dagen geleden voor het laatst geschreven)
Aantal stukjes: 1653 (gemiddeld 119 woorden per stukje)
Biografie:
Ik sta voor de wieg en buk voorover. Op het kussen rust een klein schattig roze babyhoofdje. Een hoofdje met enorm veel donker zwart krullend haar. En zie ik het goed? Kijkt de baby mij nu aan? Met kleine zwart opgemaakte oogleden? En het is een hij? Gezien de blauw ingerichte babykamer. Met donkerblauwe gordijnen en dito donkerblauw behang? Behang […]
Mijn aandacht wordt getrokken op de lokale markt van Helmond. Een prachtige markt die veel nationaliteiten kent. Niet alleen van mensen maar ook van groente. Dat wil niet zeggen dat er geen Hollandse groenten aanwezig zijn. De aandacht die getrokken wordt is dan ook van Hollandse insteek. Een grote witte piramidevormige wortel kijkt mij naakt aan. Over zijn lijf heeft […]
Hij moest eens weten. Jopie. Welk geheim zij deelde met zijn boezemvriend? De blik van Roeg zegt haar genoeg. Verdrinken doet ze altijd in zijn lodderogen. Vlug loopt Janneke weg, op zoek naar Muts en Charley. ‘Wat heb je toch een innemende vrouw Joop. En zoals altijd, een lust voor het oog. De tijd lijkt geen vat op haar te […]
Comawuiven, wat is dat voor vreemd begrip. Het vraagt om uitleg en ik moet u vertellen, die is dubbel. Want hoe kun je nu überhaupt wuiven als je in coma ligt? Of moeten we de coma met een korreltje zout nemen? Nee, niet de bakboter Croma, de coma. Wuiven veronderstelt mijn inziens bewust een actie ondernemen met je arm. Met […]
‘Ja, lieve Janneke, Roeg heeft hier wel een punt. Hoe lang kennen wij elkaar nu alweer? Zo’n veertig jaar? Bijna net zo lang als dat ik mijn jeugdvriend ken. Dus die kan het weten. Sorry liefje, sorry dat ik je al die jaren zo beteugeld heb met mijn rigide strengheid. Maar ja, het heeft uiteindelijk toch een beetje functie gehad, […]
Ik ben helemaal wild van doorkijk. Doorkijkjes zijn de leukste gebeurtenissen die in mijn optiek plaats kunnen vinden. Waarom in mijn optiek? Nou, omdat die van Pearle, Specsavers, Gans Anders en al die anderen niet voldoen. Je krijgt bij hen bij voorbaat een doorkijkrekening gepresenteerd nog voor je iets überhaupt hebt doorgekeken. Nee, ik ga voor mijn eigenste optiek en […]
‘Maar Joop, mijn vriend wat ben je toch weer streng voor de vrouwtjes. Laat Janneke haar blijdschap toch even met je delen. Ontdooi een beetje. Je kunt het. Ik heb het ook moeten leren. En ik kan het je op een briefje geven. De vrouwtjes smullen ervan. Van dooi, niet van een ijskonijn. Dus doe niet zo opgedirkt en geniet […]
Nee geen spelfout. Het staat er echt goed. Wieg van de drie. Een wieg die gedeeld is door drie familieleden. Me, myself and I. Dat is een. En daarvoor door twee anderen. U mag raden wie. Geen spelfout maar wel een verwijzing naar een leuk spel uit de jaren zestig. Wie van de drie. Kent u het nog? Met flapdrol […]
Ik bevind me op de bodem van een tranendal. En ik kan u vertellen, het is geen pretje. Op de eerste plaats omdat het hier vreselijk nat is. Op de tweede plaats, het er erg druk. Ik ben namelijk niet de enige aanwezige in dit natte dal. Het geluid dat de mensen maken is ook nog eens ondraaglijk. Ik zou […]
Muts en Charley zijn de artiestennamen die schuil gaan achter Smiecht en Chrisje. Mams zelf luistert naar de naam Janneke. Joop, betrapt op zijn kinderlijke blijheid, springt snel weer in zijn macho-rol en kijkt Janneke besmuikt aan en dient haar van repliek. ‘Janneke, ik heb je nog zo gezegd om niet zo direct te uiten wat je voelt. Bewaar dat […]
