Lid sinds: 5 augustus 2015 (46 dagen geleden voor het laatst geschreven)
Aantal stukjes: 1653 (gemiddeld 119 woorden per stukje)
Biografie:
‘Daar ligt een lange stok. Snel Chrisje, pak hem voor mij. Het is zo koud. Het ijs staat tot aan mijn lippen. Snel, ik ben misschien koelbloedig, maar straks stolt mijn bloed. Ik mag absoluut geen bloedpegels krijgen.’ Chrisje is helemaal beduusd en ziet hoe Smiecht de bibber krijgt. Hij bibbert zo hard dat zijn grote flaporen op het ijs […]
Jantje komt thuis van school. Hij zit in groep 5 en is zeer leergierig. Net als zijn paps die leermaker is. Een leergierige leermaker. Hij maakt alles van leer en eet zelfs leer. Komt door de oorlog. Onverteerbaar. Goed kauwen moesten ze altijd. Beter dan malen. Heel veel zolen hebben ze verteerd. Hij had ook schoenmaker kunnen zijn. ‘Ik heb […]
Halen we de klimaatdoelstellingen van 2050? Het houdt alle werelddelen bezig. Bijna alle. Oceanië neemt niet echt deel. Hoewel het wel een werelddeel is. Noodzaak is het om de wereld te delen met elkaar. Niet met lege woorden en loze mededelingen. De tijd van redevoering van de oude Romeinen en Grieken ligt allang achter ons. Tijd voor poetsen niet lullen. […]
Chrisje’s moeder is het spoor volledig bijster. Huilen staat haar nader dan het lachen. De laatste meters denkt ze veel aan humor. Meestal helpt dat bij ernstig verdriet. Ze kan echter geen juiste grap vinden. Dan maar door het verdriet heen bijten. Verdriet van besef dat ze diep in een bos verloren is gelopen. Net als haar lieve Chrisje. Waar […]
Het spoor dat Chrisje heeft achtergelaten is een vreemd spoor. Daar komt mams al snel achter. Het dwarrelt alle kanten op. ‘Ik snap er niets van. Waarom loopt mijn meissie zo’n raar pad? Nu cirkelt ze rondom een boom. Dan gaat ze dwars door struiken. En… dat is gek… nu loopt het pad weer terug. Naar waar? Mijn meissie heeft […]
Ik heb er toch zo mijn bedenking bij. Moet ik dit doen, moet ik het überhaupt willen. Dan valt de brief in de bus. Ja, een echte brief. Getypt. We praten anno vorige eeuw. Die ligt alweer bijna twintig jaar achter ons. Mijn studiegenoten krijgen eenzelfde brief. Hetzelfde bouwjaar, kan niet missen. Ik ben een van de gelukkige ontvangers van […]
Eigenlijk heeft deze stad een verkeerde naam gekregen. Holywood past veel beter. Er wonen namelijk heel veel afgoden in deze filmcommune. De huizen in de bergen verschuild in de bossen zijn het meest gewild. En niks hypotheek afsluiten. Nee, contant in een keer afbetalen, dus niet constant. Heilige huisjes zijn het met dito zwembaden en personeel. Bussen rijden er niet. […]
‘Hee Smiecht, je oren staan in brand!’ Nog voordat Smiecht kan reageren slaat Chrisje met beide handen plat op de oren van Smiecht. Die springt van schrik drie meter naar achteren en glijdt keihard onderuit op het ijs van de bosvijver. Diepe scheuren trekken door het zwarte ijs. Onder het ijs klinkt diep geplof. De vijver spat open en Smiecht […]
Sommige klanken klinken in diverse talen anders. Kan dat? En zo ja, waar heeft dat dan mee te maken? Of zijn het de oren, de mindset of iets anders die de klank mogelijk beïnvloeden en anders interpreteren? Chinees. Ja het klinkt wellicht een beetje Chinees. Neem nu als voorbeeld pingpong. Waarom heet pingpong pingpong en niet pingpang of pongping? Als […]
Op de vijver klinkt gekraak. Het ijs breekt. Chrisje had nog niet gezien dat er ijs op de vijver ligt. Kan ze strakjes drinken. Dorst dat ze heeft. Smiecht kijkt Chrisje glimlachend aan en antwoordt. ‘Chrisje, dat is een mooie naam. Ik heet Smiecht. Maar die naam heb ik mezelf gegeven. Eigenlijk heet ik Peter. Maar dat vond ik zo’n […]
