Schrijver
Mien
Lid sinds: 5 augustus 2015 (46 dagen geleden voor het laatst geschreven)
Aantal stukjes: 1653 (gemiddeld 119 woorden per stukje)
Biografie:
Biografie van Mien
Meemaker. Loves to write. Geboren in een attractiepark in Brühl. Polsstokletterhoogspringer in vrije tijd.
Geschreven stukjes
4 augustus 2019 | 120w | 2 reacties
De zon schijnt. Een echte zondag. Nog lang geen maandag. Gelukkig maar. De maan laat voorlopig nog op zich wachten. We doen helemaal niets vandaag. Heerlijk. We blijven de hele dag bij elkaar. In de zon op zondag. Lekker nietsdoen hooguit een beetje vrijen. Ook al is het geen vrijdag. Om de donder niet. Het is zondag. We hangen lekker […]
4 augustus 2019 | 120w | 1 reactie
In een hoek van de straat staan we tegen elkaar. Verstrengeld in armen en benen niet wetend van wie wat waar. Franse kussen diep binnensmonds als daar een of andere koekenbakker zich moeit met ons gepaar. Wat we hier aan het doen zijn? Niet zo moeilijk een klap tegen zijn harsens. Het is weer zaterdagnacht. Wie zaait moet ook oogsten. […]
2 augustus 2019 | 120w | 1 reactie
Twaalf zijn er al geweest. En vandaag is het de dertiende. Ja, ik heb ze geteld, echt. Dertien zijn het er vandaag. Op de kop af. Dertien vrijdagen. En deze laatste is bijna voorbij. Frank en vrij als Frank tenminste nog wakker is. Die gaat deze dertiende vrijdag in het juiste perspectief plaatsen. Als het goed is natuurlijk. En natuurlijk […]
2 augustus 2019 | 120w | 1 reactie
Vandaag is het vrijdag. Ik weet wat me te doen staat. In de tram zoek ik meteen naar een slachtoffer. Slachtoffer? Zo kan ik dat toch niet noemen? Een vrijoffer is beter uitgedrukt. Een offer om mee te vrijen op deze mooie vrijdag. Iedere week komt hij weer. De vrijdag. De lekkerste dag van de week. Zo vlak voor het […]
2 augustus 2019 | 120w | 6 reacties
Ik lig te woelen in mijn bed. Heel voorzichtig. Kan de slaap niet vatten en naast me ligt een lieve schat. Als ik stil lig hoor ik haar zachtjes ademen, haar kleine appelborstjes gaan koddig op en neer. Ik kan er uren naar kijken, zelfs in het donker. Haar haren ruiken naar appelshampoo, Timotei om precies te zijn. Wat hebben […]
1 augustus 2019 | 120w | 2 reacties
Sommige mensen kunnen alles. En met een dermate talent kun je maar een ding doen. De planken op. Ik ken een aardkind dat dit bij uitstek deed, op alle planken, doek en televisie. Mae West kan er nog een puntje aan zuigen. Bezongen zelfs door good old David. Debuterend bij Orson Nietes, rondspringend in een kattenpakje, kroelend bij de Kerstman […]
31 juli 2019 | 120w | 3 reacties
Op maandag loopt de loopband altijd langzaam. In het weekend is er flink gefeest. Op dinsdag komen ze een beetje bij maar voelen zich nog steeds slecht. Het duurt nog vier dagen voor het weekend is. Woensdag voelen ze zich weer goed. Ze werken als honden en stellen de auto’s goed samen. Koop je een nieuwe auto? Hoop dan maar […]
31 juli 2019 | 120w | 1 reactie
Het is dinsdag. Ik zeg vaarwel tegen Trudie. Jij wilde nooit zeggen waar je vandaan kwam. Een breekpunt. Gisteren doet er niet meer toe. De zon is helder in het donkerst van de nacht. Ik weet het niet meer. Je komt en gaat. Vaarwel Trudie. Ik hang geen naam aan jou, je verandert iedere dag. En toch, ik zal je […]
29 juli 2019 | 120w | 3 reacties
De website vraagt aan mij om te reserveren. Ik zie in het voorbeeld jan-jansen@email-nl staan en denk onmiddellijk, wat zal die veel email krijgen. In de trant van ‘Helaas we zijn al volgeboekt’, ‘Het komt niet uit’, ‘De kok is ziek’. En een restaurant dat Lundi heet is dat eigenlijk de rest van de week wel open? Ook al zo […]
29 juli 2019 | 120w | 1 reactie
Ik kan mijn oren en ogen niet geloven. Het is weer maandag. Dat vertelt de nieuwslezer op mijn radio gekregen van Phillips, mijn liefste. Een blauwe maandag, geen roze. De geboorte van een nieuwe week is onzijdig. Gelukkig maar. Alleen, wat een pech. Jammer dat zij er mogelijk vanavond niet bij kan zijn. Ze kan het mij helaas niet garanderen […]