Lid sinds: 5 augustus 2015 (46 dagen geleden voor het laatst geschreven)
Aantal stukjes: 1653 (gemiddeld 119 woorden per stukje)
Biografie:
Al vijftig jaar woont ze in hartje Amsterdam, Maria Cobalamine, geboren in Peru. In hartje Amsterdam, op de Wallen, om precies te zijn. Nee, niet in een klein kamertje lezer. Ik weet waar u naartoe wil. Gaat niet gebeuren. Nee, Maria Cobalamine woont groot en groots, ook al is ze zelf piepklein. Een meter en zevenenveertig centimeter om precies te […]
Ik sta bij Kruidvat, gewapend met reclamefolder in een wachtrij van zes personen. Naast mij staat ook een wachtrij, maar deze beslaat slechts zeven personen. Ik heb de goede keuze gemaakt. Totdat de kassajuffrouw aan mijn kassa de armen plots in de lucht steekt. Het is toch niet waar? Weer een kassaroof? Dat heb ik weer. De boef is een […]
Cobalamines vormen een groep van macrocyclische oreganometaalverbindingen met een enkelvoudig, tweevoudig of drievoudig positief geladen koboltion, aldus wikipedia. Ja, ook ik moest het even opzoeken. Geen concubine maar cobalamine. Tot in Italië duurde mijn zoektocht, maar uiteindelijk gevonden. De complete groep. Vooruit, het had wat voeten in aarde, maar toch. Ik ben nu een aantal levens wijzer. Hier mijn relaas. […]
De wereld is te klein. Hemel en aarde in beweging. Paus, keizer, praeses in paniek. Papier en inkt zijn op. Oorkondes worden niet meer uitgereikt. Kastelen, kerken en universiteiten gesloten. Er is gewoon geen oplossing. Hoge bomen zijn allemaal dood. Zo ook pek en olie. Omgehakt, in stukken gezaagd, op. Zwart ziet alleen nog lucht. Het ambacht en de kennis. […]
Ik ben dol op bulkenbrij. Van bulkenbrij word ik gelukkig. Ezels vinden het ook lekker. Ze balken er spontaan van. Bulkenbrij is lekkerder dan balkenbrij. Vraag het aan de ezels. Ooit een ezel horen bulken? Nee, balken dat doen ze. En niet alleen van balkenbrij. Ze balken ook van stro. Geef ze veel liever bulkenbrij. Dan houden ze hun mond. […]
Het nieuwe wapen dat nog niemand gezien, gehoord, geroken of gevoeld heeft, wordt zaterdagmiddag 29 juni klokslag drie uur, ingezet in Valenciennes. Tonnie Bulk zal dan scoren. Tonnie wie? Bulk. Nooit van gehoord, geroken, gezien of gevoeld? Let dan maar eens goed op. Hoe? Via alle mediakanalen of gewoon live ter plaatse. Wat gaat ze dan doen? Nou, op de […]
Ik zing het uit. Mijn eigenste bitterzoete symfonie. En wie het maar horen wil, zing rustig mee. Een gekleurde dame mag niet ontbreken, in vele kleuren mag ze komen. Ze is zeer gewenst. Vanachter een rode deur of gewoon een witte, het maakt niet uit. Zolang ze maar met mij boven de wolken vliegt. Want daar gebeurt het allemaal. Boven […]
Ja, dat is me een titel. Bittere pillendoos. Dat vraagt om nadere uitleg. Of ga ik u een beetje liggen fucken lezer? Wat? Hoe ik dat in mijn hoofd haal? Überhaupt? Overhoofd? Fucken? Gewoon omdat het kan. Mogen is een ander verhaal. Not done? Voor wie? Voor egoschrijvers? Schrijvers die slechts schrijven om hun eigen ego te poetsen? Die leven […]
De zomer staat voor de deur. Ben razend benieuwd welke nieuwe producten er in de vitrine zullen liggen van mijn lokale fritesboer. Hij maakt er ieder jaar een sport van om met een originele snackcombi te komen. Soms is hij zo enthousiast dat het er meer zijn dan een. Naast fritesboer is hij ook taalvirtuoos en meesterbakker in vet. Uit […]
Geen thee ma? Dat valt amper te geloven. Heiligschennis haast. Alsof pastoor zich verslikt in dure wijn. Rood. Zo rood als zijn kazuivel. Kazuivel? Kazuiver. Drie Kazuiver. Nee doe dan maar Winterreisen. Auf dem Moesel. Mit Kellergeister. Weisse Traumen. Jetzt geht loss. ‘Hee du, komm runter vom Pferd und leg die Kanone ab, sonnst knaltst.’ Mama zit bij de buren. […]
