Lid sinds: 5 augustus 2015 (46 dagen geleden voor het laatst geschreven)
Aantal stukjes: 1653 (gemiddeld 119 woorden per stukje)
Biografie:
Trudie is boos. Met een grote honkbalknuppel loopt ze door de jambuurt. Waar woont die troela? Dat is wat Trudie zich afvraagt. Haar enige beweegreden om zich te begeven in de sjieke, eigenlijk voor haar verboden buurt. Met de paplepel is haar vroeger, vooral door pap, maar ook door mam, ingegeven dat de jambuurt no place to be is. Trudie […]
Michiel-Ronald, acht jaar oud, zit aan de keukentafel en houdt zijn oren dicht. Mams en paps maken ruzie. Hij snapt er niets van. Papa wil een auto kopen en mama niet. ‘Lexus, Lexus, een Lexus wordt het dus!’ ‘Ammenooitniet!’, roept mama terug. De stilte die volgt is pijnlijk. Michiel-Ronald wil wat zeggen, maar durft niet goed, hij is veel te […]
Het is kermis in de hel. Het regent pijpenstelen en de zon schijnt. Tinus Tooier laat zich er niet door uit het veld slaan. Hij is nog lang niet klaar met buldozeren. Hij schuift zijn gele buldozer al bijna vijf uur aan een stuk over het met munten bezaaide veld. Geen tijd om te eten noch te drinken. Met een […]
Er bestaat buitenaards leven, dat is een ding dat zeker is. In welke vorm dat is nog maar de vraag. De microbiologie hoopt op kleine microwezens. De gamers onder ons op mega grote beesten. Dino’s après la lettre. En dan is daar eindelijk geluid. From out of space. Nee, geen nepnieuws of slechte aprilgrap. Maar voor het echie dit keer. […]
Alleen de zusjes ontbreken. Dat is sneu. Ik draag dan ook dit stukje op aan alle zusjes die daaronder mogelijk lijden. Waaronder? Gebrek aan aandacht. Niet dat ze daar zelf om vragen hoor. Neu. De zusjes die achter de schermen al het werk doen. Die voorlezen aan hun kleine broertjes in, juist ja, hun moedertaal. Die alles in de strijd […]
Ik berg me. Sterker nog, ik herberg me. In het restaurant van Mien. Want daar is het veel te lekker eten. Kijk, vandaag Mienestrone. Zo lekker heb ik hem nog nooit gegeten. Boordevol vitamientjes uit het complete alfalfabet. Daarna een broodje falafel, heerlijk. Een wereldrestaurant. Zeker als het ook nog eens wordt afgesloten met ouderwetse Mien Hangop. Niks ophangen, opeten […]
Ik ben netjes opgevoed. In een gesticht dat familie heet. Ik ben er goed van af gekomen. Het had allemaal veel erger gekund. Zeker als ik dat zo hoor links en rechts van mij. Neem nu de buren. Die waren pas echt gestoord. Die gingen niet naar de kerk. Hoe is het mogelijk. Schandalig. En dan de andere buren. Nog […]
Pietje en Jantje zijn knettergek en lijden beiden aan beroepsdeformatie. Dat uit zich in hun taalgebruik. Compleet verknipt. De heren doktoren zijn er nog niet helemaal uit. Maar een ding daar zijn ze zeker over. Een typisch gevalletje van gestichticuleren. Dat is wat ze doen, Jantje en Pietje. De hele dag halen ze de letters van het alfabet door elkaar. […]
Jantje en Pietje staan voor een deur. Daarop staat met grote letters geschreven: DOLHUIS. Feest, lekker dollen samen. Helaas hebben ze niet de juiste instelling. Te gek bevonden. Op naar het GEKKENHUIS dan maar. Deftig staat op het naambord geschreven: INRICHTING VOOR GEESTESZIEKEN. Wat een flauwekul. Geesten bestaan niet. Dit is gewoon een KRANKZINNIGENGESTICHT, een KRANKZINNIGENINRICHTING. Ook daar moeten ze […]
Jantje en Pietje, in liefde geboren, maar met kleine beperkingen. Waar, hoe en wat, dat doet er even niet toe. Zo ook dachten de beide ouders. Uitputtend de zorg. En ze zijn nog zo jong, alle vier. Van hutje naar huisje verhuisden ze allen tig keer. Tot het maatje vol was telkens weer. Wat een maten kwamen ze onderweg tegen. […]
