Lid sinds: 5 augustus 2015 (46 dagen geleden voor het laatst geschreven)
Aantal stukjes: 1653 (gemiddeld 119 woorden per stukje)
Biografie:
Ik poep dolletjes. Dat is lang geleden. Het maakt me enorm blij. Geen bolletjes en ook geen drollletjes. Dolletjes. De dokter is ook blij. Meestal doet het poepen pijn. Zo’n fijne patient heeft dokter lang niet grhad. Kraaiend van plezier trek ik mijn broek omhoog. ‘Ho, ho!’, roept dokter een heel klein beetje bozig nu. Eerst even de kruier vervangen. […]
Je zult er maar last van hebben? Een huid die je knettergek maakt. Dan werkt een olifantenhuid niet meer. Zalfjes al helemaal niet. Pillen? Niet aan beginnen. Krabben? Alleen als ze een goed leven hebben gehad in zeewater. Visjes helpen wel. Dat is pas goud. Lekker aan je tenen laten knabbelen in een betere sauna. Wie durft gaat zelfs even […]
Er was eens een heel vals mannetje. Zo vals dat ie niet eens zichzelf in de spiegel durfde aan te kijken. Hij had dat ooit een keer gedaan. En toen was de spiegel van schrik in twee gesprongen. Het mannetje was zo vals geworden omdat hij het niet kon winnen van zijn jaloezie. En onder ons gezegd, dat is ook […]
Heb genoeg gewag, deze nag, niet om te laggen. Op zich niets mis met voorgaande zin. Over de woorden kan men vallen. Zelfs over de letters. Maar boeien. Waarom druk maken over schrijfwijzen? Alsof zij het Oosten ooit vonden zonder sterren te zien. Uiteindelijk ziet iedereen vroeg of laat sterren. En dat is maar goed ook. De eerste ster die […]
Wat? Ik hoor je niet goed. Wat? Ik HOOR je niet goed. Wat? IK HOOR JE NIET GOED? Zet hem dan even uit? Wat? Zet HEM dan even uit? Wat? ZET HEM DAN EVEN UIT? Wie? Ja, wat de k je nu zelf? Ah, dat is beter. O, je hoort me zeker weer. Klopt. Wat? Het klopt weer. Ja, dat […]
Het zit al lang in de familie. Speelgekte. Zo erg dat de familie onlangs een verbod heeft gekregen op het bezoeken van het casino in de stad. Geen probleem voor de familie. In de ochtend pakken ze het eten voor de dag in en nemen het openbaar vervoer naar de eerstvolgende stad. Niemand die dat in de gaten heeft. En […]
Vijfenvijftigplus dan ben je pas de sjaak. Zowel in positieve als negatieve zin. Laten we voor het gemak maar eerst met het positieve beginnen. Een vijfenvijftigplusser zit nooit voor de geraniums. Nee. Geen tijd voor. Om alle kortingspassen te effectueren en daarmee zijn of haar prepensioen wat te spekken gaat hij of zij zoveel mogelijk op pad. Bijna gratis overal […]
Een valkparkiet kennen we allemaal. Een valk ook. Maar ooit gehoord van een valklepelaar? Ongehoord. Letterlijk en figuurlijk. Letterlijk begrijp ik nog. Het beest maakt amper geluid. Dat komt omdat deze lepelaar hele zachte lepels heeft. Gestoffeerd als het ware. Kortom je hoort ze amper. Eigenlijk niet, zonder versterker. Maar versterkers mogen niet gebruikt in de natuur. Dan krijg je […]
Ik begeef me in sjieke kringen. U kent het wel. Elke zondagmiddag naar de soos. De dames ietwat te zwaar opgemaakt in weelderige kledij of juist klassiek strak. De heren losjes in de pantalon met gestreken blouse, bij voorkeur streep of ruit en een grijs of donkergrijs vestje. De dames roken Belinda menthol of Stuyvesant, de heren bolknak of Roxy. […]
Zomaar een café in een grote provinciestad. Ik laaf me aan de bar. Klein en bezaaid met borrelnoten en pindaschillen op de vloer. Het mag. Het moet. Het is gezellig. De muziek is al even droef als de naam van het café doet vermoeden. En toch. Het bindt, verbindt. Zware romantiek druipt van alle muren en van gepokte gezichten. Veelzeggend […]
