Lid sinds: 16 december 2012 (39 dagen geleden voor het laatst geschreven)
Aantal stukjes: 624 (gemiddeld 119 woorden per stukje)
Biografie:
Alsof ik zelf zwanger was, zo voelde ik me. Gelukkig wist ik precies wanneer ik mijn kleintje kon ophalen. Als een kitten tien weken oud is, mag het weg bij de moederpoes. Mijn eerste katje werd al na een paar maanden aangereden en overleed ter plekke. Ik heb dus geen afscheid kunnen nemen, helaas. De tweede bracht een foute start […]
Soms wil je een goede daad stellen. Om dan wat trotser rond te stappen op deze aarde. Zo bedacht ik al een tijdje dat ik bloeddonor wilde worden, net als mijn collega. Hij verscheen dan later op het werk, nog een beetje pips om zijn neus. Het was niks bijzonders, zei hij, maar genoot duidelijk wel van mijn bewondering en […]
Je groeit en groeit en wilt meer. Je gaat op avontuur en vindt mooie plekken in de wereld. Dan lijf je die toch in? Altijd fijn om je invloed uit te breiden. De mensen hoeven zich alleen maar aan te passen. Je brengt er beschaving, en krijgt gedonder als dank terug. Maar je wilt die overzeese gebieden niet kwijt. Het […]
Toen mijn kinderen oud genoeg waren voor een huisdier, kwamen onvermijdelijk cavia’s in beeld. Ze zijn niet al te groot, hoeven niet te worden uitgelaten en zijn overdag gewoon wakker. Mevrouw de cavia bleek een ware attractie voor vriendjes. Ineens wilden die heel graag bij ons komen spelen. Haar belangrijkste geluid was het hongerige gefluit wanneer ze hoorde dat we […]
Het rumoer bij een voetbalwedstrijd is vanuit de verre omtrek te horen: gezang, gelach en geroep. Frietjes worden nog snel weggewerkt. Houders vol plastic bierglazen gaan rond op de tribune. Maar ook nuchter is het publiek bloedfanatiek. Het clublied wordt luidkeels gezongen als de mannen komen opdraven, er is uitbundig gejuich bij een doelpunt en striemend gefluit als de scheidsrechter […]
Moraal is een vervelend woord. Vind ik tenminste. Ik zie dan ridders aan komen galopperen om alles wat afwijkt te bestrijden. Vóór het fatsoen en dus tegen de vrijheid om anders te zijn. Hoe strakker de norm, hoe minder leefruimte. Veel van de grote verboden zijn gelukkig gesneuveld. Alleen: de vrijheid van de één begint vaak bij de onvrijheid van […]
Engels en Duits waren geen probleem. Ik sprak en las het voldoende. Geen angst dus voor mijn mondelinge en schriftelijke examens. Frans was een ware martelgang. Onze docent was een gemoedelijke man, die geen hoge eisen aan onze kennis stelde. Om het taalgevoel te bevorderen liet hij ons franstalige Asterix-stripverhalen lezen en vertalen. Dat de helft van de klas een […]
In het lokaal zitten twintig politiemensen, de meesten zedenrechercheur. Deze keer schuift een marechaussee aan. Met snor en meer macho. Hij vertelt over zijn jaren bij de elitetroepen. Zedenzaken zijn voor watjes, maar hij moet meedoen van de baas. Ik geef les over slachtoffers van verkrachting. Kunnen zij zich indenken hoe het is om je zo machteloos te voelen? “Machteloos? […]
Zwijgers, ik vind ze moeilijk. Ze zitten er alleen maar bij. Geen mening? Erger zijn diegenen die hun stilte doorbreken door te zeggen dat ze zich aansluiten bij de vorige spreker. Precies dezelfde gedachte? Strontvervelend zijn ze als ze na een overleg naar me toekomen om te zeggen dat ze het he-le-maal met me eens waren. Op het moment zelf […]
“Vroeger konden we nog schaatsen in de winter.” “Wat een ellende, zitten we in mei en dan nog is het zo koud.” “Een beetje regen vind ik niet erg, maar dit lijkt wel een natte moesson!” “Pfff, wat warm, tis hollen of stilstaan met het weer.” “Het is meteen zo benauwd. In Spanje kan ik de hitte wel aan, maar […]
