Lid sinds: 16 december 2012 (39 dagen geleden voor het laatst geschreven)
Aantal stukjes: 624 (gemiddeld 119 woorden per stukje)
Biografie:
Hij was groots, maar op een narrige manier. Hij kon geweldige teksten schrijven, nog meer bijzonder omdat zinnen ook nog rijmden op elkaar. Veel cabaretiers en zangers zongen zijn liedjes. Dan ging de eer vooral naar de vertolkers, veel minder naar de woordkunstenaar daarachter. Daar was hij vaak geïrriteerd over. Hij raakt me recht in mijn ziel als hij zingt […]
Hij is behendig met woorden. Het is niet te snappen dat hij het vertrouwen blijft krijgen van zijn collega’s en de meerderheid van de bevolking. Ik betrap er mezelf zelfs op dat ik zijn optimisme prettig vind. Zijn optreden in het buitenland is goed, al blijft zijn Engels naar steenkolen ruiken. Maar toch: hij heeft het ook gemakkelijk. Geen thuisfront […]
“Het liefst zou ik in een ziekenhuis werken”, zegt de psychiater tegen me. Huh? Hij heeft toch sinds jaar en dag een eigen praktijk, waarmee hij zeer content is? (Ik ook overigens.) Hij zou dan direct achter de voordeur willen zitten. Bij binnenkomst volgt meteen de eerste triage. Bij lichamelijke klachten: linksaf. Daarachter zitten specialisten in botten, longen, kanker. Naar […]
Zoonlief mag als eerste. Hoe leuk zijn krullenbol ook is die opdook uit het steile haarlandschap. Nu vindt hij het genoeg geweest: er worden géén vlechtjes van zijn haar gemaakt. Vriend van dochterlief is het beu om steeds met Jan Dulles te worden vergeleken. Diverse vriendinnen hoor ik volop klagen dat ‘het’ toch geen gezicht is. Een klein voordeel dat […]
Onlangs wees E., één van de veelschrijvers, me erop dat ik ruim vierhonderd stukjes geschreven heb op deze site. Dat zijn bijna 17. 000 woorden. Best veel. Ik schrijf eigenlijk vooral voor mijn eigen plezier, reacties zijn leuk, maar niet persé nodig. Privé stuur ik mijn stukjes ook aan zo’n vijftien mensen rond. Ook daar geldt: wil je iets zeggen, […]
Nog een paar dagen. Dan ben ik jarig. Ik blijf een kind als het om mijn verjaardag gaat. Ik. Ben. Jarig, straalt van mijn gezicht af. “Oh, u bent bijna jarig”, constateerde de apotheker bij wie ik vanochtend mijn medicijnen ophaalde. Kijk, zo hoort het. Ik hoef geen groots feest. Ik wil gewoon veel aandacht, het liefst uitgesmeerd over een […]
Gister ging ik – alleen en op gepaste afstand – op bezoek bij mijn broer. Ik heb hem erg lang niet gezien en hij heeft best een pittige tijd. Ik vond mijn reis (bus-trein-trein-trein-bus) dus zeker vallen onder de noodzakelijke reizen van Rutte. Net toen ik bij hem aanbelde, hoorde ik het aanzwellend geluid van een paar straaljagers. Wat een […]
Naïef en nieuwsgierig, dat omschrijft mij wel aardig. Zo was ik als tiener benieuwd wie toch dat lekkere pijparoma verspreidde door het café. Minzaam lachend werd ik erop gewezen dat dit de geur van wiet was. Zo’n tien jaar later wandelde ik met mijn Lief door Corsica. Langs de kant van de weg lagen opvallend veel aanstekers, Pas veel later […]
Als ik mijn hartslag tijdens de werkstress beter gehoord had. Als ik mijn weerstand tegen de fusie minder spanning had laten kosten. Als ik mijn slaapproblemen had durven aankijken. Als ik mijn misselijkheid op het werk niet had weggeslikt. Als ik mijn gemis aan kennis had toegegeven Als ik mijn onzekerheid had laten zien. Als ik mij niet groot had […]
Om me heen heb ik aardig wat muzikale talenten. Mijn schoonzus zingt behoorlijk ingewikkelde liederen. Ze denkt dat ze ook wel eens een madrigaal gezongen heeft, maar weet het niet zeker. Mijn nichtje zingt in een koor met alleen vrouwen. Hun repertoire: jazz, pop, musical. Te hedendaags dus. Mijn beste vriendin zit een koor dat zuiver Zuid-Afrikaanse strijdliederen zingt. Indrukwekkende […]
