Lid sinds: 16 december 2012 (39 dagen geleden voor het laatst geschreven)
Aantal stukjes: 624 (gemiddeld 119 woorden per stukje)
Biografie:
Ze was lekker bezig. Scouts zagen haar, vonden haar goed genoeg voor verdere selectie. Drie keer per week zou ze in Zeist gaan trainen. Hoe gingen we dat in ons huishoudsysteem opnemen? Onze gemengde gevoelens hielden we voorlopig maar voor onszelf. Op één van die trainingsdagen kwam ze veel te laat thuis. Ze was van de fiets gevallen, vol op […]
Je maakt je druk. Over een vergadering, een collega, een deadline. Over wat er allemaal nog moet, over hoe daar te komen. Onvermijdelijk komt dan het moment dat iemand Boeddhistische wijsheden inbrengt. Retorisch wordt je gevraagd of je op je sterfbed die meeting of dat projectresultaat nog belangrijk zou vinden. Nee, natuurlijk niet. En toch ergert de vraag me. Hoe […]
Dochterlief heeft een huis! Overenthousiast worden plannen gemaakt. Corona-proof aankopen doen bij de bouwmarkt (‘click and collect’). Op afspraak naar de meubelwinkel. En wat te doen met vloer en wanden? Gewapend met stoommachine, sloophamer en schoonmaakspullen wordt er dagenlang gewerkt. ’s Avonds zit het werkvolk onderuitgezakt op de bank in ons huis. Ik kijk met hun ogen mee naar onze […]
Soms vind ik lawaai prettig. Zo kan ik echt genieten van de bende kauwen, die hier elke avond in een zwerm komen rondzweven. Ze brengen volop vogelgeluiden mee. Bepraten ze de afgelopen dag? Melden ze elkaar waar de pindakaaspotten zijn opgehangen? Of houden ze dat juist geheim voor elkaar? Ik sta stil en volg hun vliegbewegingen: door elkaar heen, zonder […]
Ik ben er kritisch over: hulp vanuit religieuze hoek. Wordt een mens beter als hij leert geloven? Is een behandeling pas echt succesvol als je het Licht gezien hebt? De namen van dit soort organisaties helpen daarbij ook niet echt: de Hoop, het Leger des Heils, Exodus. Ooit weigerde ik hautain een donatie aan een van de Soldaten. Betweterig legde […]
Toen mijn ouders veertig jaar getrouwd waren, keerden we met ons gezin weer eens terug naar Ouddorp aan Zee. Vroeger vierden we daar elk jaar vakantie. Het gebied was rustig, de houten huisjes lagen verspreid over het duinlandschap. Wij bewoonden een huis, omgeven door brandnetels, met échte kabouters. Na jaren gingen we er weer heen. Het terrein was onherkenbaar veranderd, […]
Het is begonnen bij mijn opa. Hij was een iemand die je een ‘heer’ noemt. Vanzelfsprekend sprak je hem met U aan. Dat deed ook mijn moeder, zijn jongste dochter. Hij droeg altijd een driedelig pak, met zo’n vestje met een gladde rug. Waarom die altijd van zulke stof zijn, weet ik eigenlijk nog steeds niet goed. In een voorzakje […]
Schrijven is voor mij begonnen met het verzinnen van verhaaltjes bij tekeningen op een klein kladblokje. Ik kan dat gladde papier nog voelen onder mijn pen. Ik ben altijd blijven schrijven: dagboeken, een omnibus zelfs. Ik had zelfs al een naam bedacht voor mijn eigen uitgeverij. Onlangs heb ik een schrijf-mijlpaal bereikt: ik heb negentig van mijn columns laten inbinden […]
Als dochter van een tandarts heeft ze een kwaaie tijd. Haar vader gruwt van marsepein en chocolade. Ook de kruidnoot is zwaar verboden. Als ze komt spelen, heeft ze een lijstje van foute zoetigheden bij zich. Ik besluit haar toch een beetje te laten meegenieten van deze tijd. Wie zoet is, krijgt lekkers, toch? “Staan deze niet op mijn lijstje?” […]
Ik nam het voor lief: al die kleurige plantjes en keurige struiken in de tuin van mijn ouders. Pas toen ik jaren later in een écht huis ging wonen, met tuin, ontdekte ik hoeveel werk het was om die netjes te houden. We proberen het, maar we onderhouden hem altijd minder goed dan mijn vader vroeger. Gelukkig houden we wel […]
