Schrijf mee!

Schrijver

lisette

Lid sinds: 16 december 2012 (39 dagen geleden voor het laatst geschreven)

Aantal stukjes: 624 (gemiddeld 119 woorden per stukje)

Biografie:

Biografie van lisette
Ik heb het schrijven herontdekt. Vroeger zei ik altijd dat schrijfster wilde worden, maar ik nam een omweg via de psychologie, het beleidswerk, het moederschap en het onderwijs. Ben nu 'sadder, but wiser', en geniet elke week van het schrijven van de 120 woords-columns! Ik ga op naar de 300e!

Geschreven stukjes

Nieuwe routine

10 november 2020 | 120w | 11 reacties

Toilet schoonmaken, kamer poetsen, vloeren dweilen, ramen zemen, boodschappen halen, was draaien, was ophangen, koken, vaatwasser inruimen, vaatwasser leeghalen, koffie zetten: ziehier een doordeweekse dag. De afwisseling met de leuke dingen buiten, goed voor lichaam en onrustige geest, is door Corona flink beperkt. In huis vind ik steun aan puzzelboekjes (vijf sterren!), boek (één hoofdstuk) en aan een fotoboek voor […]

Smakelijk eten

3 november 2020 | 120w | 6 reacties

Een wasmachine en een losse centrifuge, gasfornuis met oven, kastjes en planken: de keuken uit mijn jeugd. Ik zat op het aanrecht, terwijl mijn moeder er bezig was. Ik had een strategische plek geregeld. Wanneer er een boterkoek werd gemaakt, kreeg ik altijd wel een rauw, mierzoet deegbolletje. Dat kon je dan plat drukken tegen je gehemelte. In de voorbereiding […]

Vogelvrij

27 oktober 2020 | 120w | 3 reacties

Vogels zijn veruit mijn favoriete diersoort. Ze zweven en zingen, zijn lichtvoetig, raken nooit de weg kwijt. Eigenschappen waar ik jaloers op ben. Een vakantie in het voorjaar brengt me naar een huisje met een groot raam. Dat biedt uitzicht op een vijvertje en veel voederplankjes. Ademloos kijk ik naar een paartje goudvinken, de boomkruiper, een groenling. Mezen melden zich, […]

Vaag

20 oktober 2020 | 120w | 4 reacties

De ogen van mijn gesprekspartners worden wat wazig, als ik vertel dat ik elke dinsdagavond een yogales volg. Het klinkt hen te zweverig. Hoe kun je nou ‘uit je hoofd’ gaan? Je moet er vast heel lenig voor zijn. Op alle fronten val ik tegen: ik kan geen ingewikkelde houdingen, zelfs de lotushouding lukt me niet. Ik kan ook nog […]

Wel te filmen

14 oktober 2020 | 120w | Geen reacties

Ik ben een echte filmfan en maak me graag druk over mensenrechten, dus een combinatie is heerlijk in het kwadraat. Dat geldt niet voor alle mensen in mijn omgeving. Die vinden de thema’s te zwaar, slapen daarna niet lekker meer. Voor mij ligt het dus anders: ik word van elke film weer (even) een activist, en geniet van de discussies […]

Te ver gaan

6 oktober 2020 | 120w | 4 reacties

Als iemand me vraagt hoe het gaat, dan zeg ik nu: “Eigenlijk té goed”. Heel vaak horen mensen het niet eens. De vraag is eigenlijk een onderdeel van het begroetingsritueel. Dat is kort, waarna het echte gesprek kan beginnen. In andere culturen is zo’n begroetingsfase veel uitgebreider. Maar het is de vraag of daar wel echte antwoorden worden gegeven. Bij […]

Bleek Betje

3 oktober 2020 | 120w | 2 reacties

Het waren bijzondere dagen. Mijn moeder kookte dan niet, maar we gingen frietjes halen in het cafetaria. Het pand was met tl-buizen verlicht, waardoor iedereen er meteen slecht uit zag. Dat gold vooral voor mij. Heel mijn kinderjaren ben ik namelijk vrij bleek geweest. Mijn tante Sjaan zei eens opbeurend dat ik er niet meer zo “in- en in-wit” uitzag. […]

Eruit

22 september 2020 | 120w | 3 reacties

Mijn baas is zo iemand. Twee keer per jaar gaat ze zichzelf ‘ontgiften’. Ze drinkt gedurende de dag alleen maar water en groentensappen. Er staan flesjes met ondefiniaarbare inhoud in de koeling. Er gaat dus van boven alleen maar gezonds in. Met klysma’s zorgt ze dat alle ongezonds van onder weer wordt geloosd. Sapvasten heet dit ritueel. De gelovers zeggen […]

Niks nieuws

14 september 2020 | 120w | 2 reacties

Het achtuurjournaal bracht de maatschappij terug in ons huis. Als ouders van twee kleine kinderen leefden wij vooral in een kleine binnenwereld. Pas dagen na de geboorte van de oudste begrepen we dat Lady Di was verongelukt. Met de jongste op schoot staarde ik ademloos naar de herhalingen: vliegtuigen, wolken, het trage ineenstorten van de werktorens. Dit leed bezorgde mijn […]

Hulpeloos

8 september 2020 | 120w | 11 reacties

Ooit wilde ik de wereld redden, dat was mijn Heilige Opdracht. Mijn plannen mislukten omdat ik het nog geen halve dag volhield zonder strijd met mijn broertje. Mijn plannen mislukten ook op globale schaal: ik kreeg het niet voor elkaar om ongelijkheid, armoe en oorlogen te stoppen. Er was geen panacee te vinden. Ik heb er jaren over gedaan om […]