Schrijf mee!

Schrijver

lisette

Lid sinds: 16 december 2012 (39 dagen geleden voor het laatst geschreven)

Aantal stukjes: 624 (gemiddeld 119 woorden per stukje)

Biografie:

Biografie van lisette
Ik heb het schrijven herontdekt. Vroeger zei ik altijd dat schrijfster wilde worden, maar ik nam een omweg via de psychologie, het beleidswerk, het moederschap en het onderwijs. Ben nu 'sadder, but wiser', en geniet elke week van het schrijven van de 120 woords-columns! Ik ga op naar de 300e!

Geschreven stukjes

Geen anti-polen

3 december 2019 | 120w | 2 reacties

Mijn geboorteplaats is door de Polen bevrijd. Ik vond het daarom doodnormaal om naar school te fietsen via de Generaal Maczekstraat, vond de Poolse Kapel heel gewoon, en zong het Poolse volkslied mee, fonetisch uitgesproken dan. Meer bijzonder was het dat mijn vader een Poolse vriend overhield uit de oorlogsjaren, die wij “oom Mateusz” noemden. Ik vond zijn uitspraak altijd […]

Van oude bomen de dingen die voorbij gaan

26 november 2019 | 120w | 2 reacties

Ik ben een gecertificeerd European Tree Worker. Ik klop dus op basten, bekijk zwammen op de schors en schud aan takken. Het is het rustig, maar in de zomermaanden werkte ik alsmaar over. Die verdomde eikenprocessierupsen ook! We hebben aardig wat bomen omgehakt in de afgelopen weken. Ik loop langs alle boomstronken. Het kappen maakt deel uit van een groot […]

Het Boek der boeken

18 november 2019 | 120w | 3 reacties

Het bleek een protestant gebruik. Elke avond las één van mijn ouders een stuk voor uit de Bijbel. Aan ons de taak om het laatste woord te herhalen, waarschijnlijk als check of we opgelet hadden. Ik hoorde bloeddorstige verhalen uit het Oude Testament, soms beschreven in mij onbekende woorden. Ik verlang wel eens naar de rust tijdens het voorlezen. Later […]

Mantel der liefde

11 november 2019 | 120w | 7 reacties

Ze was een moeder, zoals die er in de jaren vijftig en zestig uitzagen. Ze werkte op kantoor, trouwde met mijn vader, en ging leren het huishouden goed te doen. Daarna kwamen wij in hun leven: vier kinderen in twaalf jaar tijd. Haar handen vol dus. Aan ons, maar ook aan de was (zonder wasmachine), onze luiers (geen Pampers, maar […]

Jong geleerd

4 november 2019 | 120w | 5 reacties

Vreselijke vragen voor een jochie van zeventien: ‘Wat wil je later worden?’ ‘Waar ligt je passie?’ ‘Wat zijn je talenten?’ Zijn eerste keus werd vooral bepaald door de stad waa hij ging studeren. De stad waar mijn familie al generaties woont en bovendien ongeveer evenlang fanatiek supporter is van de lokale voetbalclub. De inhoud van zijn studie was hij al […]

Spinsels

31 oktober 2019 | 120w | 5 reacties

Laat mij met rust, hier op het kussen. Geen hitsige heren meer aan mijn lijf en geen krolse kanten van mijzelf. Ik heb mijn best gedaan, elk jaar drie worpen met vier of vijf kleintjes. Eén keer zelfs wel zeven. Leuk hoor, dat kleine grut, maar ik ben het gelebber zat. En dan dat eindeloos terughalen aan hun nekvel, kramp […]

Dinsdagavond, kwart voor acht

27 oktober 2019 | 120w | Geen reacties

Ja, ik weet het. Ik voldoe aan een stereotype. Ik ben van middelbare leeftijd, enigszins spiritueel en stressvol. En dus lig ik iedere dinsdagavond op een mat. Ik sta soms als een hond met zijn kop naar beneden, of krom mijn rug als een kat. Ik laat mijn negatieve energie wegstromen, diep de aarde in. En vanzelfsprekend sta ik ook […]

Vlees noch vis?

19 oktober 2019 | 120w | 3 reacties

De buitenwereld kan niet buiten blijven. Dus wordt er vegetarisch gegeten. Een kwart van ons is helemaal om, de rest is regelmatig solidair. Het brengt me terug naar het begin van mijn studententijd. We aten vooral vegetarisch omdat dat anders was: linzen, tempeh en hutspot met een kaasburger. Het was de tijd waarin je op feestjes rauwe bloemkool en wortels […]

Herhaling

10 oktober 2019 | 120w | 1 reactie

“Het ruikt hier naar verderf en rotting.” “Nee hoor, dit is de geur van paddenstoelen.” “En kijk eens naar die bladeren dan, de bomen staan gewoon te sterven.” “Maar zie je dan het zonlicht niet? Het lijkt wel een gouden tapijt.” “Nou, ik zal blij zijn als het weer kerstmis is: de kortste dag gehad, en lekker gezellig binnen zitten.” […]

Nattigheid voelen

30 september 2019 | 120w | 5 reacties

Een maandagochtend in november: het is nog donker buiten, de wind beukt tegen de schutting, de regen geselt de ramen. De kinderen moeten allebei naar hun studiestad, Ze stappen op de bus, en reizen verder met de trein (want gratis OV). Nee, dan vroeger. Het weer was hetzelfde (hoezo klimaat-effect?). Mijn gang naar de school 20 minuten verderop kon pas […]