Lid sinds: 16 december 2012 (39 dagen geleden voor het laatst geschreven)
Aantal stukjes: 624 (gemiddeld 119 woorden per stukje)
Biografie:
Het blijft trekken, de boekwinkel. Ik ga er graag cadeautjes kopen of gewoon dwalen tussen nieuwe aanwinsten en oude afprijzers. Veel boeken zou ik ook van de verhipte bibliotheek lenen. Er is daar tegenwoordig een heus espressobarretje gevestigd dat heerlijke koffie en nog heerlijker koeken verkoopt. Als ik rust wil, ga ik er de regionale krant lezen. Maar ‘verse’ boeken […]
Ik zal maar meteen eerlijk zijn: ik kan goed troosten en mijn oor toegewijd te luisteren leggen. Vind ik best goed van mezelf. Maar ik slaag er veel minder in me te leven in andermans perspectief. Dus lukt het me Iniet goed om mijn reactie daarop af te stemmen. Is dat egoistisch? Maar wie ken ik nu beter dan mezelf?! […]
Soms vroegen we waarom een vervoeging of een verbuiging niet paste in de algemene rijtjes. “Tja”, zei onze leraar Grieks dan monter, “taal wordt nu eenmaal niet gemaakt in een studeerkamer.” Ik mocht deze grilligheid wel en liep vlotjes door alle schooltalen heen. Woordjes leren betekende wel gewoon stampen, maar zinnen vertalen ging veelal op gevoel. Daartegenover staan de exacte […]
Het was één van onze favoriete spelletjes vroeger. Fantasievol, maar ook geinspireerd door de televisie. Als “Floris” op onze televisie verscheen, zaten we ons te vergapen aan alle spannende avonturen. Ik herinner me bepaalde scenes nog levendig. Zoals die waarin een vijandige soldaat aan een molenwiek werd gebonden en die ging draaien. Of die keer dat Floris was opgesloten, en […]
Hij staat onbedaarlijk te huilen. En is een jaar of vier, hooguit vijf. Naast hem gehurkt probeer ik hem te laten vertellen in welke winkel hij geweest is en wat zijn moeder voor kleren draagt. Het levert niks op. Dan gaan we op pad, zijn handje vol vertrouwen in de mijne. In de verte zie ik een oploopje, politieagenten erbij. […]
Tegenwoordig kom ik weer vaker in mijn geboortestad. Zoon is er gaan studeren. Er zijn periodes geweest dat ik niet veel bijzonders voelde voor mijn oude stad en buurt. Natuurlijk, mijn ouders hebben er nog jaren gewoond. Een reis naar hen was altijd fijn, het verblijf daar goed. Maar daarbuiten had ik er niet veel meer te zoeken. Tot Zoons […]
Eindelijk gaat het gebeuren. De pakketten zijn gearriveerd, ze staan in gelid te wachten. Laminaat, voor in onze slaapkamer. Destijds was onze kennismaking met deze soort vloer niet prettig. Door een misverstand stond de verwarming te laag op de geplande datum, waardoor het laminaat kon niet worden gebruikt. Maar de vervolgstappen waren al vastgepind in onze agenda’s. Dus verhuisden wij […]
Hersenleer is tegenwoordig een wezenlijk onderdeel van de psychologiestudie. Vroeger, in mijn studietijd, ontstond er nog hevig oproer toen er pillen kwamen voor problemen (nee, nee beslist géén ziektes) zoals schizofrenie. Nee, dan liever de oorzaak zoeken in een verstoorde relatie met de moeder. Ik was een kind van mijn tijd. Inmiddels leren de psychologiestudenten volop over de werking van […]
Vandaag presenteert ze gewoon het journaal van acht uur. Ik heb wel wat met Annechien Steenhuizen. Haar stem is warm, ze ziet er goed uit, al noemen mijn kinderen haar haar smalend ‘kort en pittig’. Ik werd al meer enthousiast, toen ze op een dag gast was op Oerol. Haar kapsel oogde dus lekker verwaaid. Zij leek daar helemaal geen […]
Hij is nu bijna een heel schooljaar het huis uit, mijn jongste. Ik ben trots op hem, erg trots zelfs. Zeker omdat de studie niet echt bevallen is. Hij moest zich dus door een teleurstelling heen werken en deed dat vooral alleen, in zijn studiootje. Hij heeft veel geleerd dit jaar. Niet alleen van zijn studievakken. Eén belangrijke les die […]
