Schrijf mee!

Schrijver

lisette

Lid sinds: 16 december 2012 (39 dagen geleden voor het laatst geschreven)

Aantal stukjes: 624 (gemiddeld 119 woorden per stukje)

Biografie:

Biografie van lisette
Ik heb het schrijven herontdekt. Vroeger zei ik altijd dat schrijfster wilde worden, maar ik nam een omweg via de psychologie, het beleidswerk, het moederschap en het onderwijs. Ben nu 'sadder, but wiser', en geniet elke week van het schrijven van de 120 woords-columns! Ik ga op naar de 300e!

Geschreven stukjes

Two of a kind

2 mei 2019 | 120w | 2 reacties

In alles waren ze tegenpolen. Hun contact op de werkplek. Toen dat voorbij was, bleven ze elkaar zien en wisselden verhalen uit over hun nieuwe werk. Zijzelf zagen het niet meer, maar anderen wezen op de verschillen tussen hen. Hoe Janine’s haar gekapt was, haar nagels altijd gevijld en glimmend van de parelmoeren lak. Hoe zij altijd keurgie bloesjes droeg, […]

Groot geworden

1 mei 2019 | 120w | 3 reacties

Toen ik een jaar of acht was, deed ik mee aan een prijsvraag van de lokale krant. De vraag was: wat wil je later worden als je groot bent? Ik schreef dat ik graag moeder wilde worden, vooral omdat ik dat graag wilde. De tekst werd geplaatst. Mijn vader heeft het krantenknipsel nog jaren in zijn portemonnee bewaard. Mede door […]

Betaalgemak

26 april 2019 | 120w | 2 reacties

Natuurlijk is het vreselijk handig, dat bankieren via internet. Zittend op de bank betaal ik mijn deel van een cadeautje, steun ik een goed doel, of maak ik mijn zorgpremie over. Toch mis ik ook echte huishoudpotjes. Ik herinner me van vroeger het zogenaamde ‘krak-krak’-potje, dat ooit gevuld was met kalktabletjes. Ook was er een sigarenblikje, van waaruit het aardappelgeld […]

Marktplaats

16 april 2019 | 120w | 5 reacties

Hart Te koop aangeboden, conditie: gebruikt, teab. Toelichting: “ik doe mijn exemplaar weg, omdat het niet meer werkt voor mij. Is wel gebruikt, maar ziet er prachtig uit, marokijnen omslag, met tere sterretjes omzoomd. Binnenin vind je dus mijn hart, kwetsbaar kloppend. Zelf heb ik een ander gekocht, iets steviger en minder doordringbaar.” Ik wacht gespannen af. Wie wil mijn […]

Blauw bloed in de Keistad

10 april 2019 | 120w | 5 reacties

Op mijn fietstocht zie ik dat de donkergroene lantaarnpalen en hekken in het centrum worden bijgewerkt. Het is een eerste signaal dat mijn stad oranje gaat kleuren. Op onverwachte plekken duiken posters op, zo groot als de ramen waarop ze zijn geplakt. Vijf paar ogen kijken me met een ingestudeerd vriendelijke glimlach aan. Wegwijzers worden ineens oranje, er wordt extra […]

School vol dromen

9 april 2019 | 120w | 8 reacties

Ook in het derde seizoen hang ik aan hun lippen. Dreamschool, een programma vol jongeren en rottige levens. In seizoen één was ik vooral door die jongeren gebiologeerd. Hun ellende kwam me wel bekend voor. Ik heb een tijdje gewerkt op een mbo. Ik zag jonge mensen en hun verhaal waarom niet lukte om een opleiding vol te houden. In […]

Titus

2 april 2019 | 120w | 6 reacties

Het begon al met zijn naam. Titus heette hij. Niet echt een naam die veel voorkwam in mijn Brabantse wereldje. Het wemelde er van de Kees’en, Adjes, Barten, en Peters. Het werd nog erger doordat zijn haar heel raar geknipt was. Hij had een kuifje op zijn voorhoofd, en was verder bijna helemaal kaal. Niet een hippe kuif, zoals Elvis, […]

Rijden leren

26 maart 2019 | 120w | 3 reacties

Mijn moeder sprak wijze woorden, die een waardevolle bijdrage aan mijn leven hebben gegeven. Ze vergeleek een beginnende relatie met een wagen op vierkante wielen, die in de loop der jaren steeds ronder zouden worden. Ik heb gemerkt dat de beginfase van mijn relaties best lang duren kan. Een andere levensles van haar was dat de schier eindeloze fases van […]

Zorgvuldig

21 maart 2019 | 120w | Geen reacties

Er was een lange reis voor nodig. Via de huisarts naar GGZ-arbeidsdeskundigen, naar de ‘gewone (sic) GGZ, de burnout-specialist, weer naar de huisarts. En toen kwam ik uiterst toevallig bij hem terecht. Hij woont vlakbij, zijn praktijk in een gewoon woonhuis, met nauwelijks een drempel. Inmiddels weet ik hoeveel geluk ik heb gehad dat ik zo snel terecht kon. Een […]

(G)een antwoord

18 maart 2019 | 120w | 17 reacties

Telkens weer vergeet ik hoe het werkt. Elke keer ben ik opnieuw verrast. Meteen daarna komt ook de herinnering aan andere keren dat ik me zo voel als nu. Er gebeurt iets heel ellendigs in de wereld: verder weg (Nine Eleven) of dichterbij (van Gogh, Fortuyn). En dus vandaag het geweld in Utrecht. Ik houd mijn adem in, volg het […]