Lid sinds: 16 december 2012 (39 dagen geleden voor het laatst geschreven)
Aantal stukjes: 624 (gemiddeld 119 woorden per stukje)
Biografie:
Twee jaar geleden. Ik was het bijna vergeten, terwijl het best onvergetelijk was. Samen met nicht en dochter op pad, demonstreren tegen de nieuwe Amerikaanse leider en vóór vrouwenrechten. Mijn dochter heeft nog lang nadien onder grote hilariteit verhaald hoe ongemakkelijk ze zich voelde tussen al die oude, roodharige koppies en vooral tussen die spandoeken met daarop nietsverhullende vrouwelijke geslachtsdelen […]
“Are you going to Scarborough fair….” Dit liedje brengt me terug naar mijn jonge jaren. Als 10-minner zong ik het hartstochtelijk mee, al wist ik echt niet wat de tekst betekende. De LP van Simon en Garfunkel was één van de eerste die ik kocht. Ik zie hun jonge hoofden nog staan voorop de grijsgroenige hoes. Toentertijd vond ik ze […]
Kind `1 vertrekt tegenwoordig in de loop van de zondagmiddag al. Haar stage levert een gestructureerde werkweek op. De kamer in onderhuur geeft een thuisgevoel. “Dag schat, veel succes deze week.” Kind 2 kijkt nog een televisie-programma mee op de zondagavond: eerst bakte hij mee met de rest van Holland, nu lacht hij mee met de luizen-perikelen. “Dag lieverd, succes […]
Het is razend spannend. We proberen langs alle kanalen onze invloed uit te oefenen. Onze relaties binnen de politiek worden aangeboord. Zoals die ene oud-rechter bij de redelijke middenpartij, die wel vaker belt als hij inhoud aan zijn argumenten wil toevoegen. Of die andere oud-rechter van de arbeidspartij, die ons joviaal begroet op bijeenkomsten. Die twee hebben we binnen. Maar […]
Ik vind rechtvaardigheid een van de meest centrale levenswaarden. Alleen zo kan ik mezelf recht in de ogen blijven kijken. Eerlijkheid voor alles dus. Goed, tot zover de theorie. In de praktijk vind ik het best lastig, zeker in de opvoeding van kinderen. De mythe rond Sinterklaas is vaak de eerste hobbel op het pad rechtdoorzee. Gelukkig hadden mijn kinderen […]
Ik heb het van mijn vader. mijn moeder had meer flair. Ooit zaten we tegenover elkaar op een feestje, hij en ik. De andere gasten zwierden rond. Wij zaten zwijgend ongemakkelijk aan de zijkant. Wetende dat elk moment iemand ons uitbundig zou uitnodigen om gezellig mee te gaan doen. En die ons ‘nee’ dan zou interpreteren als een timide toestemming. […]
De keuze om kinderen te krijgen, was in ons geval niet vanzelfsprekend. Hoe gingen we het benodigde zaad regelen? Via een vage bekende? Via een spermabank? We probeerden beide opties, geen van de twee werd succesvol. Toen ik alsmaar niet zwanger werd, kwamen er weer allerlei alternatieven voorbij. Moest ik gewoon meer geduld hebben? Zou ik me medisch laten onderzoeken? […]
Ik kende bananen niet anders dan de gele vruchten bij de groenteboer. Als kind at ik hem vooral als een soort medicijn wanneer ik diarree had. Dat gaf hem een hogere status dan de peer. Pas in het buitenland ging hij meer voor me leven: hij groeit namelijk tegen de zwaartekracht in. Een soort karper van het fruit dus. Dat […]
Regelmatig komen hun foto’s via twitter of whatsapp binnen. Treinende forenzen tonen prachtige uitzichten op een zonnige dageraad, of op mistige velden die nog net de contouren van een schaapskudde laten zien. Forenzen doe ik niet meer, ik vermaak me tegenwoordig op fietsafstand. Er wordt veel geklaagd over reizen met de trein: de drukbevolkte coupés en die eindeloze vertragingen. Die […]
Langzaam krijg ik toch last van onze ecologische voetafdrukken. Mijn leven lang stem ik lekker links, rijd alleen af en toe auto, en doe mijn boodschappen bijna allemaal biologisch. Lichten laten we niet zomaar aan en de cv gaat bijtijds uit. Klinkt aardig, maar als gezin vliegen we dit jaar met ons allen al drie keer, en dan is de […]
