Lid sinds: 16 december 2012 (39 dagen geleden voor het laatst geschreven)
Aantal stukjes: 624 (gemiddeld 119 woorden per stukje)
Biografie:
Het gaat steeds beter. Deze therapeut begrijpt me zowaar. De aanleiding voor het contact met hem is mijn wanhoop over mezelf: ik ben alweer acuut uitgevallen na een crisis in een nieuwe baan. In de tweeëneenhalf jaar dat ik hem zie gebeurt het nog zo’n vijf keer, zij het minder hevig. Zijn motto: eerst weer meer op de been door […]
Meteen bij de start van het gesprek word ik gegrepen. Deze man heeft wat te vertellen. In onberispelijk Engels geeft hij indrukwekkende antwoorden op de vragen van Adriaan, die overigens laat merken ook upperclassig Engels te kunnen spreken. Een gesprek tussen twee gentlemen. Van Adriaan heb ik het nooit zeker geweten, maar Stephen is een homo die er rond voor […]
Ze komen altijd op dinsdagochtend bij elkaar. Ruim dertig mensen uit allerlei delen van de wereld. Wat hen bindt, is dat ze allemaal beter in onze taal willen kunnen praten. Vandaag worden zij verrast met een zangworkshop, die ook voor hun betrokken vrijwilligers is bedoeld. Ik ben erbij als vrijwilliger voor NL Doet. Dat is geen zware klus, ik moet […]
Wanneer hij ermee begon, weet ik niet. Ik kan het hem nu niet meer vragen. Gelukkig heeft hij verder veel verhalen over zijn leven gedeeld, een enkele foto als bewijs. Daarop zie ik een paar jonge mannen in een legeruniform. Allemaal een sigaret bungelend aan hun mond. Mijn vader pafte graag mee, net als zijn vier broers. Maar hij was […]
Mijn moeder heeft nooit buiten gerookt, dat hoorde echt niet. Maar op feestjes was het weer wel gebruikelijk om een sigaretje op te steken. Niet inhaleren, natuurlijk. De verjaars-sigaretten die overbleven, werden opgeborgen in een koker. Het onderstuk bestond uit gaatjes waar de sigaretten rechtop in konden staan, met een soort koepeltje eroverheen. Wat zullen die dingen droog zijn geworden […]
Eigenlijk dacht ik er nooit over na. Ons avondeten werd ons gewoon voorgeschoteld. Ik zal vast wel eens gevraagd hebben wat we aten, net zoals mijn kinderen dat nu doen. Vaak zal ik mijn neus hebben opgehaald, want ik lustte niet veel in die tijd. Langzaam veranderde mijn moeder mee met de kookmode: er kwam vaker pasta op tafel, en […]
Van mezelf weet ik het niet meer, maar mijn broertje had er wel eentje: zijn lievelingsteddybeertje. Deze knuffel (met de originele naam Bery) ging overal mee naar toe. Ik herinner me hoe Bery een vaal en versleten versie van zichzelf werd. Ook mijn dochter heeft zo’n lievelingsknuffel. Er is inmiddels niet veel meer over dan een versleten lapje. Maar deze […]
We hebben de boot gemist. Of beter: het koophuis. We begonnen al met een achterstand. We waren ruim dertig toen we elkaar tegenkwamen. Zo’n tien jaar en twee huurhuizen later gingen we flink verhuizen: vanuit Dordrecht naar Amersfoort, veel dichterbij onze werkplekken. Vrienden hadden een paar jaar ervoor daar hun eerste koophuis gekocht, en zoiets wilden wij ook wel. Het […]
Het bericht kwam uit zeer onbetrouwbare bron, maar bleek alsnog te kloppen. Het gaat weer helemaal niet goed met haar. Arme Laura. Ze was zo moedig om haar verhaal te vertellen op televisie en haar website. Depressie komt dus ook voor bij mooie, getalenteerde meiden van nog geen twintig. Onlangs las ik dat ze weer op tournee was, en daar […]
Hoe ouder ik word, hoe meer jaren ik heb om aan terug te denken. Ik ben veertig jaar weg uit mijn geboortestad, maar een aantal jeugdherinneringen is nog springlevend. Zo kan ik met veel warmte terugdenken aan mijn ouderlijk huis, waar ik vanaf mijn vierde tot mijn achttiende jaar heb gewoond. Benieuwd ben ik naar de machtige treurwilg die aan […]
