Lid sinds: 16 december 2012 (39 dagen geleden voor het laatst geschreven)
Aantal stukjes: 624 (gemiddeld 119 woorden per stukje)
Biografie:
Hij heeft altijd een verantwoordelijke baan gehad, zat lang in de politiek van zijn gemeente, daarna in de jeugdzorg. Tegenwoordig is hij directeur van een woningcorporatie. Hij is geliefd op het werk, mijn broer. Ontspannen doet hij bij zijn club: elke veertien dagen met zijn broers, nu ook met de jongere generatie. Op de tribune juicht hij om elk doelpunt, […]
De verjaardagen verliepen volgens een vast stramien. Op die van mijn vader kwamen zijn vier broers op visite, alsmede de mannen van zijn drie zusters, met eentje leefde de familie toentertijd in onmin. De familie van mijn moeder woonde te ver weg, buiten Brabant dus. Een avond vol smakelijke anekdotes, gemoedelijke plaagstootjes en bulderende lachsalvo’s. Wij mochten de drankjes rondbrengen, […]
Omdat ik het nog kan, en omdat het moet. Mijn beperkingen zijn merendeels psychisch van aard, dus een leidinggevende functie zit er niet meer in. (Overigens heb ik dat nooit gedaan, al zagen sommige collega’s in mijn eeuwige bemoeizucht een prima kwalificatie voor een manager.) Veel meer dan een half uur lopen is niet meer mogelijk, gezien de voortschrijdende artrose. […]
Een goede voorbereiding is het halve werk, vind ik. En dus toog ik met mijn geliefde naar mijn immer kritische, strategische en warm betrokken vriendin. Die avond besteedden we aan de mogelijke vragen en mijn antwoorden en mijn houding tijdens het gesprek. Toch was ik doodzenuwachtig toen ik de volgende dag de kamer inliep. Wat hielp, was dat ik een […]
Het jaar moest ik even nazoeken. Het bleek korter geleden dan ik dacht, ik was al over de dertig. De balsport heb ik altijd met veel plezier gevolgd, opgegroeid in een gezin met drie voetbalminnende broers en dito vader. De namen en incidenten die ik me herinner, stammen vaak ook uit die tijd: de penalty van Neeskens tegen Duitsland; het […]
Ik zit lekker uit te puffen op een bankje in de duinen. Een jong stel komt aangelopen, één van hun honden gaat gezellig naast me zitten. We raken aan de praat. Zij blijken hier voor het eerst te zijn, ik heb in de gauwigheid al vijftien plekken geteld waar ik ooit logeerde. Is dat niet saai dan? Nee dus. Strand […]
Mijn reis begon raar. Vlak voordat ik uitstapte in Groningen, belde mijn geliefde op. Ze meldde dat haar naaste collega was overleden. Natuurlijk, het zat er aan te komen, en nee, ik hoefde niet terug. Maar toch geeft zo’n bericht een naar gevoel. Op het busstation wachtte ik op mijn twee vriendinnen. Eén bleek ziek geworden, de ander kwam net […]
Het moet de winter van 2001 zijn geweest. Onze jongste lag nog in de kinderwagen, ingepakt als een ware mummie. We arriveerden op het eiland voor een kerstvakantie. Bij het uitstappen werd ons al gewaarschuwd voor de gladheid. De veerdam was spekglad geworden. We schuifelden naar een bus, die ons bij ons huisje zou afzetten. Bij elke halte waarschuwde de […]
Na een kleine werkpauze was ik weer terug op mijn stek. Toen ik mijn maatjes vroeg naar de mogelijke fusie, waarover ik had gehoord, stelden ze me gerust: “Het is erg stil op dat front, dus het zal wel niet zo’n vaart lopen.” Twee maanden later zat ik in een voorbereidingsgroepje, waarin we missie en organisatiedoelen uitwerkten. Wanhopig werd er […]
Ik voel me niet direct betrokken. Maar misschien kan ik het juist daarom wel beter zien. En wat ik zie, bevestigt mijn beeld. Daar ben ik deze keer niet blij om. Het gaat om de zus van mijn schoonmoeder. Hoogbejaard, al jaren kwakkelend met haar gezondheid, en nu sukkelt ze het laatste eindje van haar leven in. Het gaat niet […]
