Lid sinds: 16 december 2012 (39 dagen geleden voor het laatst geschreven)
Aantal stukjes: 624 (gemiddeld 119 woorden per stukje)
Biografie:
Waar ik vroeger opstandig was en veel boos, ben ik inmiddels milder geworden over het geloof, en de tradities die daar bestaan. Ik zie tegenwoordig ook de mooie dingen die er gebeuren. Verhalen over veel vroegere geloofstijden (toen mijn ouders nog jong waren) vind ik zelfs geweldig. Zoals dat over mijn oma die in een recordtempo een rozenkrans kon prevelen, […]
Voor even woonden we in een heuse Pipowagen, waar we na bus, trein en fiets neerstreken. Mooie omgeving, veel rust en heel veel zingende vogels. De tweede avond hoorden we meer geluid, vooral van spelende kinderen. De dag erna gingen we op onderzoek uit. We bleken vlak naast een moskee te wonen, die open dagen had georganiseerd. Allerlei smakelijks werd […]
Het was onze eerste vakantie naar het buitenland. De Ardennen voelden als een wereldreis. Het vakantiehuis was een vervallen boerderij, met een geheimzinnige, afgesloten kamer. We speelden dat daar een lijk uit de Tweede Wereldoorlog lag. Elke dag daalden we een steile weg af met de auto (spannend!) om in het dorpje beneden ons de boodschappen te halen. Én een […]
Sommige tradities in mijn familie zijn springlevend. Ze zijn opgeslagen in onze herinnering, en worden door het hedendaags gebruik weer mooi opgepoetst. Als kind van een jaar of tien ging ik al mee met de expedities die mijn vader en oudste broer ondernamen. Dan gingen we vogels kijken. Zo vroeg opstaan, dat je niet wist welk weer het ging worden. […]
Pas vrij laat in mijn leven ben ik erachter gekomen. Als we iemand voor de eerste keer zien, scannen we in een kleine tel of iemand hoort in het hokje ‘man’ of ‘vrouw’. En als dat niet meteen duidelijk is, raken we in de war. Het hokje moet duidelijkheid geven. Inmiddels zijn er al veel televisieprogramma’s gewijd aan het verdriet […]
Drie uur lang hebben we elkaar weer gezien. Het was drie jaar geleden dat ik de één, en zeker vijf jaar dat ik de ander had gesproken. Wat zijn onze levens in beroering geweest! Eén geliefde partner is overleden; vier ouders zijn gestorven; een scheiding is overleefd, net als verschillende depressieve episodes. Onze wangen kleuren mee met de zon, die […]
Het is zijn vak. En het past in een goed werkend rechtssysteem. Hij is de advocaat van één van de jongens die het homostel in Arnhem mishandelde. Hij praat bij Pauw over acties en reacties, want wie daagde wie nu uit? Zijn cliënt heeft een hele opgezwollen vuist, mét tandafdrukken. En dus hadden die twee ook schuld. Dat van die […]
Jong, dat waren we, maar wat voelden we ons wijs. Wij wisten dat die kernreactor weg moest uit Borssele, en daarna ook alle andere uit de hele wereld! Daar zaten we, op de dijk, arm in arm, met snoepjes voor de colonne ME-ers tegenover ons. Wij boden hun een snoepje, zij betaalden ons met traangas terug. Ik was ontzet, raakte […]
Wat ben ik blij dat ik er twee heb, en zelfs van elke soort één! Het heeft me geleerd om bescheiden te zijn en mijn eigen aandeel te relativeren. Onze eerstgeborene was een meisje. Ze gedroeg zich niet geijkt roze, weigerde jurkjes te dragen, en ging met haar zeven jaar op voetbal. Daarnaast leerde ze graag en gemakkelijk. Een droomkind […]
Als je ziek bent, moet je proberen beter te worden. Even rust nemen, veel slapen, glaasje sinaasappelsap, en de koele hand van je moeder op je koortsige hoofd. Dat was ziek zijn, toen ik kind was. Vol vertrouwen in mijn moeder, en anders de huisarts wel. Ik herinner me het heerlijke gevoel van het prille herstel: weer zin in eten, […]
