Schrijver
lisette
Lid sinds: 16 december 2012 (39 dagen geleden voor het laatst geschreven)
Aantal stukjes: 624 (gemiddeld 119 woorden per stukje)
Biografie:
Biografie van lisette
Ik heb het schrijven herontdekt. Vroeger zei ik altijd dat schrijfster wilde worden, maar ik nam een omweg via de psychologie, het beleidswerk, het moederschap en het onderwijs. Ben nu 'sadder, but wiser', en geniet elke week van het schrijven van de 120 woords-columns! Ik ga op naar de 300e!
Geschreven stukjes
22 november 2016 | 120w | 8 reacties
In tijden dat het niet lekker gaat, moet ik pas weer aan hem denken. Vanuit een vergeten hoekje komt hij tevoorschijn. Ik voel me rusteloos, angstig om alles en niks, en ben de hele tijd op mezelf aan het mopperen. Een terugval, dus, weer eens. Troost put ik uit mijn dagelijkse wandelingen in de buurt, en uit zijn stem. Ik […]
17 november 2016 | 120w | 8 reacties
Onze levens verliepen vergelijkbaar. Zo waren we beiden ooit met een vriendje, om daarna over te stappen op de vrouwenliefde. Onze haren waren ooit lang, en werden daarna feministisch kort. En later wilden we allebei wel een kindje met onze geliefde. En toen liep het ineens anders voor ons allebei: waar ik steeds wanhopiger werd in onze speurtocht naar een […]
11 november 2016 | 120w | 9 reacties
Ze kwamen me ophalen van het station in het oosten van het land. Ik werd vervoerd naar een dorpje verderop. Daar ging het gebeuren. Ik was uitgenodigd door de president van de vrouwelijke Rotary-kring en ging een verhaal houden over een project voor misbruikte meisjes. Wellicht zouden zij Aldaar hun geld aan gaan geven. Maar er was concurrentie van de […]
3 november 2016 | 120w | 3 reacties
Het is zijn vaste ochtendritueel. Met een slaperig hoofd komt hij naar beneden, en zet zijn mobiel op tafel tegen de mok met pennen. Dan eet hij al kijkend zijn ochtendboterhammen. Ik zit aan de andere kant van de tafel en hoor de gesprekken. Soms zijn het twee mannelijke stemmen die vertellen over het spel dat zij samen aan het […]
25 oktober 2016 | 120w | 33 reacties
Ooit had ik een donorcodicil voor mijn nieren, jaren voordat de discussie maatschappelijk werd. Ik was een idealist, en wilde alles wel weggeven na mijn dood. Mijn geliefde was daar niet zo blij mee. Een stervensproces meemaken is al zwaar genoeg, vond zij. Ik bedacht een compromis: ik ging mijn bloed doneren. Genoeg van in huis, en bij leven te […]
18 oktober 2016 | 120w | 11 reacties
In onze beginjaren gingen we elke maand wel een weekendje weg. Lopen tot aan onze pleisterplaats, een simpel frietje eten. Op de hotelkamer maakten we een fles champagne soldaat. We hadden een neus voor leuke logeerplekjes. Maar toen kwamen de kinderen en daarmee de tropenjaren, drukte op het werk, en andere verplichtingen. Laatst vochten we ons weer eens vrij. De […]
10 oktober 2016 | 120w | 3 reacties
Niks aan, vind ik. Leven in een tijd waarin wij vrouwen echt niets te zeggen hebben. Hooguit een rol mogen spelen als verleidster, als gevolg waarvan hele oorlogen worden gevoerd. Om dan dus weer je man, geliefde of zoon aan die strijd te verliezen. Altijd ‘de vrouw zijn van’, en jezelf niet kunnen ontplooien. Of, zoals ik, een man hebben […]
5 oktober 2016 | 120w | 10 reacties
In de afgelopen weken had ze de jongeren in de klas oppervlakkig leren kennen. Op het MBO waren die zes weken lang bezig met wie ze waren en wat ze wilden. Nog wel leerplichtig, maar niet echt gemotiveerd. Stoer, grof en uitdagend waren ze bezig. Een hele klus voor de docent, die ze ondersteunde. In de laatste lesweek vertelde zij […]
26 september 2016 | 120w | 31 reacties
Ooit begon ze als één van de drie meisjes bij de F-pupillen. “Dat deerntje van jou kan goed voetballen”, dialecte een vader langs de lijn. Als je aan de jongens van het team vroeg hoeveel meiden er meespeelden, dan sloegen ze haar steevast over. Zij was één met de jongens. Haar schot werd vermaard. Ooit kegelde ze in de buurt […]
23 september 2016 | 120w | 11 reacties
Ik ben er niet goed in, iets winnen. Wellicht een keerzijde van mijn faalangst. Ooit won ik volslagen onverwachts een gymnastiekwedstrijd. Ik mocht een cadeautje uitkiezen. Het werd een kleidoos. Veel ouder dan zeven kan ik dus niet geweest zijn toen. Daarna werd ik bang om te vallen, en won ik nooit meer iets. Maar ook met gezelschapsspelletjes gebeurt het […]