Lid sinds: 16 december 2012 (39 dagen geleden voor het laatst geschreven)
Aantal stukjes: 624 (gemiddeld 119 woorden per stukje)
Biografie:
De fabriek waar mijn vader jarenlang chef was, verdween naar andere steden. En hij wilde niet meeverhuizen. Op zoek naar ander werk, kwam hij bij een sociale werkplaats terecht. De techniek was veel minder hoogwaardig, maar hij leerde er van alles over allerlei soorten mensen. Mensen die het niet redden in de gewone werkende wereld. Hij ontdekte hoe interessant het […]
Al vijfentwintig jaar houd ik van hem. Hoe gevarieerd zijn stijl ook is, elke keer raak ik weer geboeid door zijn stem, teksten en melodieuze klanken. Politiek geladen, dromerig, of met uitheemse invloeden. Vriendinnen plagen me met deze liefde, mijn kinderen vinden het een beetje suf. Tja. Jaren geleden zag ik hem in het echt, mijn Sting. Ik stond ik […]
Op de korrelige grijswitte beelden zag je hun vertrek. Ze klommen de lange trappen op naar het bovendek. Vrolijk zwaaiden zij de achterblijvers toe. Zij gingen het maken, de wereld lag voor hen open. Niet meer in hun eigen land, maar ver weg. Daar gingen zij hun geluk beproeven. De beelden laten hun heden zien: hele kolonies zijn er verrezen […]
Het verhaal was afgerond, ze kon het met een gerust hart vertellen tegen de mensen die haar meelevend bezochten. Ja, het was een flinke buiteling geweest. En ja, eigenlijk had ze het al lang aan voelen komen. Maar ja, een burn out, dat was altijd iets dat iemand anders overkwam. Langzaam maar zeker krabbelde ze weer op. Via vrijwilligerswerk kwam […]
We mochten er twee krijgen, een meisje en een jongen. Sommige mensen noemen dat een koningswens, al is het dan officieel ook nog zo dat de jongen de oudste van de twee moet zijn. Wat een onzin, we zijn gewoon enorm gelukkig dat ze allebei gezond zijn. In de oudste herken ik trekken van mijn familie, tot aan de krullen […]
Ze kwam trouw op dinsdagochtend. Heel af en toe belde ze af. Ze meldde dan in haar gebrekkige Nederlands dat ze zich niet goed voelde, en alles haar zeer deed. Als ze er was, deed ze onzichtbaar haar klusjes: ze poetste onze bureaus, gaf de plantjes water en bezemde het losse vuil weg. Ik hoorde over de vlucht uit haar […]
Het is een bekend verhaal in mijn familie. Mijn ouders waren net getrouwd en woonden bij elkaar op de bovenverdieping van een huis. Ze waren heel gelukkig samen. Toen gebeurde er iets ergs met mijn moeder. Ik vond het verhaal altijd heel indrukwekkend. In mijn verbeelding zag ik het ook gebeuren: mijn moeder valt flauw, en mijn vader vangt haar […]
Ja, ik heb er spijt van. Mijn moeder stimuleerde me als tiener om pianolessen te gaan volgen. Het was haar eigen droom geweest, en het was er nooit van gekomen. Ik durfde niet, en weigerde halsstarrig. Eeuwig zonde! In mijn jeugd was muziekles nog niet zo uitgebreid als nu. Ik kende vooral de drumband, de trommelaars met de blazers. Eigenlijk […]
Wars ben ik van zinnen die ‘altijd’ of ‘nooit’ bevatten. Anderen zien dat anders: zo werd onlangs een journaallezer geprezen om zijn snelle en scherpe conclusie dat na 9/11 “de wereld nooit meer hetzelfde zal zijn, alles is veranderd”. Toch kan ik niet heen om de agressie die sinds die tijd onmiskenbaar en steeds dichterbij aanwezig is. Het geweld en […]
Natuurlijk, er zijn ergere dingen. Maar lastig is het wel. Onze vakanties worden altijd een extra opgave. Een Portugese taxichauffeur reed nogal wild, zodat mijn zoon letterlijk tollend uit de auto stapte, toen we eindelijk bij ons hotel waren gearriveerd. “Ik voel mijn benen niet meer”, steunde hij. De Engelse metro vormt tot nog toe het trieste toppunt. We moesten […]
